۱۷٬۲۲۰
ویرایش
مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←مکان) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
درباره این واقعه، آثار نوشتاری و هنری تولید شده است. از جمله آنها نقاشی‌ای است که در نسخه‌ای از کتاب آثارالباقیهٔ [[ابوریحان بیرونی]] (تاریخ کتابت نسخه: ۷۰۷ق) درج شده است. | درباره این واقعه، آثار نوشتاری و هنری تولید شده است. از جمله آنها نقاشی‌ای است که در نسخه‌ای از کتاب آثارالباقیهٔ [[ابوریحان بیرونی]] (تاریخ کتابت نسخه: ۷۰۷ق) درج شده است. | ||
== جایگاه و اهمیت== | == جایگاه و اهمیت== | ||
مباهله پیامبر با مسیحیان نجران از وقایعی است که برای اثبات حقانیت پیامبر اسلام در دعوتش، از آن استفاده می‌شود.<ref>پاک‌نیا، «مباهله، روشن‌ترین باورهای شیعه»، ص۵۱.</ref> قرآن، در سوره آل‌عمران، به این رویداد اشاره کرده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۶۱.</ref> همچنین این واقعه از فضایل [[پنج‌تن]] (پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)) به شمار می‌آید.<ref>نگاه کنید به مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶.</ref> از آن در منابع تفسیری<ref>برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵، ج۲، ص۳۱۰؛ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۲۴۷.</ref> و تاریخی<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۴.</ref> سخن رفته است. درباره این واقعه، آثار نوشتاری و هنری‌ای تولید شده است.{{مدرک}} | مباهله پیامبر با مسیحیان نجران از وقایعی است که برای اثبات حقانیت پیامبر اسلام در دعوتش، از آن استفاده می‌شود.<ref>پاک‌نیا، «مباهله، روشن‌ترین باورهای شیعه»، ص۵۱.</ref> قرآن، در سوره آل‌عمران، به این رویداد اشاره کرده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۶۱.</ref> همچنین این واقعه از فضایل [[پنج‌تن]] (پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)) به شمار می‌آید.<ref>نگاه کنید به مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۶.</ref> از آن در منابع تفسیری<ref>برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵، ج۲، ص۳۱۰؛ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۲۴۷.</ref> و تاریخی<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۴.</ref> سخن رفته است. درباره این واقعه، آثار نوشتاری و هنری‌ای تولید شده است.{{مدرک}} | ||
== شرح واقعه== | == شرح واقعه== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| عنوان = {{عربی|اندازه=93%|فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ ﴿۶۱﴾}}|بنابراین پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هرکس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم. آنگاه (به درگاه خداوند)، زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغ‌گویان نهیم. | | عنوان = {{عربی|اندازه=93%|فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ ﴿۶۱﴾}}|بنابراین پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هرکس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم. آنگاه (به درگاه خداوند)، زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغ‌گویان نهیم. | ||
}} | }} | ||
به گفته [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]]، مفسران اتفاق‌نظر دارند که «ابنائَنا» (فرزندانمان) در [[آیه مباهله]] اشاره به [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]]، «نسائَنا» اشاره به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و «اَنفُسَنا» اشاره به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دارد.<ref>مرعشى، | به گفته [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]]، مفسران اتفاق‌نظر دارند که «ابنائَنا» (فرزندانمان) در [[آیه مباهله]] اشاره به [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]]، «نسائَنا» اشاره به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و «اَنفُسَنا» اشاره به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دارد.<ref>مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۶</ref> همچنین [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] احادیثی را که دلالت دارند بر اینکه آیه مباهله در شان [[اصحاب کساء|آل‌عبا]] نازل شده، [[تواتر|متواتر]] دانسته است.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ج۱، ص۶۷.</ref> در کتاب [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاق‌الحق]] (تألیف [[سال ۱۰۱۴ هجری قمری|۱۰۱۴ق]])، حدود شصت منبع از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر شدهاند که تصریح می‌کنند آیه مباهله درباره این افراد نازل شده است.<ref>نگاه کنید به مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۶-۷۲.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]: |:«سوگند به آن [[خدا|خداوند]]ی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با من مباهله می‌کردند، همگی به میمون و خوک [[مسخ]] می‌شدند و تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل [[نجران]] را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاریٰ پیش از سال می‌مردند.»| منبع =[[شیخ مفید|مفید]]، [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۶۶-۱۷۱.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]: |:«سوگند به آن [[خدا|خداوند]]ی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با من مباهله می‌کردند، همگی به میمون و خوک [[مسخ]] می‌شدند و تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل [[نجران]] را نابود می‌کرد و حتی پرنده بر سر درختان ایشان نمی‌ماند و همه نصاریٰ پیش از سال می‌مردند.»| منبع =[[شیخ مفید|مفید]]، [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۶۶-۱۷۱.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||