انحصارگرایی دینی: تفاوت میان نسخه‌ها

انحصارگرایی مذهبی آن است که هر یک از فرقه‌ها یا مذاهب درون یک دین خاص، مذهب خود را حق و پیروی از آن را موجب رستگاری و نجات بداند و به گمراهی و هلاکت پیروان سایر مذاهب معتقد باشد.<ref>قراملکی، کلام فلسفی، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۲.</ref> در درون دین اسلام، اختلاف نظر بر سر مسئله [[امامت]] و جانشینی پیامبر(ص)، مناقشات جدی در میان مسلمانان ایجاد شد و فرقه‌های مذهبی مختلفی شکل گرفت که هر یک دیگری را [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] می‌نمود و از نجات و رستگاری دور می‌دانست.<ref>قراملکی، کلام فلسفی، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۲.</ref> برخی با استناد به [[حدیث افتراق]]، مذاهب و فرقه‌های مسلمان را ۷۳ فرقه معرفی کرده‌اند که از این ۷۳ فرقه تنها یک فرقه اهل نجات و رستگاری و ۷۲ فرقه دیگر گمراه و اهل هلاکتند. درباره تعیین مصداق [[فرقه ناجیه]] میان عالمان مذاهب مختلف اختلاف‌نظر است. غالبا هر کدام از آنان مذهب خویش را فرقه ناجیه، و ۷۲ فرقه دیگر را هلاک‌شده دانسته‌اند.<ref>بغدادی، الفرق بین الفرق، ۱۴۰۸ق، ص۱۱-۲۱؛ اسفراینی، التبصیر فی الدین، ۱۴۰۸ق، ص۲۳-۲۵؛ ملطی شافعی، التنبیه و الردّ، ۱۴۱۳ق، ص۱۲.</ref>