قاسم پسر رسول خدا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''قاسم پسر رسول خدا''' اولین پسر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] است که پیش از [[بعثت]] در [[مکه]] به دنیا آمد و در کودکی از دنیا رفت.<ref>ابن‌اسحاق، سيرة ابن إسحاق، ۱۴۱۰ق، ص۲۴۵؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفة، ج۱، ص۱۹۰.</ref> در برخی گزارش‌ها سن او هنگام وفات، دو سال گفته شده است.<ref>ديار بكری، تاريخ الخميس، ج۱، ص۲۷۳.</ref> [[کنیه]] | '''قاسم پسر رسول خدا''' اولین پسر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] است که پیش از [[بعثت]] در [[مکه]] به دنیا آمد و در کودکی از دنیا رفت.<ref>ابن‌اسحاق، سيرة ابن إسحاق، ۱۴۱۰ق، ص۲۴۵؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفة، ج۱، ص۱۹۰.</ref> در برخی گزارش‌ها سن او هنگام وفات، دو سال گفته شده است.<ref>ديار بكری، تاريخ الخميس، ج۱، ص۲۷۳.</ref> | ||
[[ابوالقاسم (کنیه)|کنیه ابوالقاسم]] پیامبر(ص)، برگرفته از نام او است.<ref>ابن‌هشام، سیرة النبویه، دارالمعرفة، ج۱، ص۱۹۰.</ref> | |||
طبق برخی گزارش‌ها پس از مرگ قاسم، [[عاص بن وائل سهمی|عاص بن وائل]] پیامبر را «ابتر» (کسی که نسلش قطع شده) خواند و به دنبال آن، [[سوره کوثر]] نازل شد.<ref>ابن‌اسحاق، سيرة ابن اسحاق، ص۲۴۵؛ ابن‌کثیر، البداية و النهاية، دارالفکر، ج۳، ص۱۰۴.</ref> این ماجرا در مورد مرگ [[عبدالله پسر رسول خدا|عبدالله]]، فرزند دیگر پیامبر(ص) نیز گزارش شده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.</ref> قاسم در مکه مدفون شد.<ref>مالکی مکی، تحصیل المرام فی اخبار البیت الحرام، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۵۰.</ref> | طبق برخی گزارش‌ها پس از مرگ قاسم، [[عاص بن وائل سهمی|عاص بن وائل]] پیامبر را «ابتر» (کسی که نسلش قطع شده) خواند و به دنبال آن، [[سوره کوثر]] نازل شد.<ref>ابن‌اسحاق، سيرة ابن اسحاق، ص۲۴۵؛ ابن‌کثیر، البداية و النهاية، دارالفکر، ج۳، ص۱۰۴.</ref> این ماجرا در مورد مرگ [[عبدالله پسر رسول خدا|عبدالله]]، فرزند دیگر پیامبر(ص) نیز گزارش شده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.</ref> قاسم در مکه مدفون شد.<ref>مالکی مکی، تحصیل المرام فی اخبار البیت الحرام، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۵۰.</ref> | ||