confirmed، templateeditor
۱۱٬۳۶۱
ویرایش
(ویکی سازی) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''سید علی قاضی طَباطَبایی''' (۱۲۸۲-۱۳۶۶ق)، عارف، و استاد [[اخلاق]] [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم [[سال هجری قمری|قمری]] بود. برخی از علما، [[فقه|فقیهان]] و [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشتهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]] و [[محمدتقی بهجت]] از شاگردان او بودهاند. | '''سید علی قاضی طَباطَبایی''' (۱۲۸۲-۱۳۶۶ق)، عارف، و استاد [[اخلاق]] [[حوزه علمیه نجف]] در قرن چهاردهم [[سال هجری قمری|قمری]] بود. برخی از علما، [[فقه|فقیهان]] و [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]] در مکتب اخلاقی او حضور داشتهاند. [[سید محمدحسین طباطبائی]]، [[سید هاشم حداد|سید هاشم موسوی حداد]] و [[محمدتقی بهجت]] از شاگردان او بودهاند. | ||
قاضی طباطبایی در | قاضی طباطبایی در عرفان از طریقۀ [[ملا حسینقلی همدانی]] پیروی میکرد و رسیدن سالک به مقام [[توحید]] را بدون پذیرفتن [[ولایت]] [[امامان شیعه|ائمه]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] امکانپذیر نمیدانست. در [[طریقت|طریقت عرفانی]] او انجام [[مستحب|مستحبات]]، رفتن به [[زیارت قبور]]، [[توسل]] به [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و انتخاب استاد جایگاه مهمی داشت. [[رساله سیر و سلوک (کتاب)|رساله سیر و سلوک]] [[سید محمدمهدی بحرالعلوم|بحرالعلوم]] را بهترین کتاب عرفانی میدانست و روش احراق را توصیه میکرد. از وی [[کرامت|کراماتی]] نیز نقل شده است. | ||
شدت علاقه او به [[ابنعربی|ابن عربی]] و [[مولوی]] به حدی بود که مخالفت برخی علما را در پی داشت. | شدت علاقه او به [[ابنعربی|ابن عربی]] و [[مولوی]] به حدی بود که مخالفت برخی علما را در پی داشت. |