گاو بنی‌اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

پیرمرد ثروتمندی در میان بنی‌اسرائیل بود که برخی از اقوامش به طمع ارث، او را کشتند<ref name=":1">مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref> و جنازه او را در نزدیکی محله یکی از [[اسباط|اسباط بنی‌اسرائیل]] انداختند و خود فریاد خونخواهی او را سر دادند.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۵۲.</ref> آن‌ها گفتند حاضرند دیه او را بگیرند تا قتل را بر گردن آن سِبط از بنی‌اسرائیل نیندازند.<ref name=":1" /> در نهایت اختلاف پدید آمد<ref>سوره بقره، آیه۷۲.</ref> و برای حل آن نزد حضرت موسی(ع) رفتند. او دستور داد که گاو ماده‌ای را ذبح کرده و بخشی از آن‌را به بدن مرده بزنند تا او زنده شده و قاتل خود را معرفی کند.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۰؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۳۹.</ref> بنی‌اسرائیل گمان کردند که موسی(ع) آن‌ها را مسخره می‌کند.<ref>سوره بقره، آیه۶۷.</ref> بنی‌اسرائیل این گاو را به قیمت گزاف خریدند.<ref name=":2" /> پس از ذبح گاو، قسمتى از آن را به مقتول زدند.<ref>سوره بقره، آیه۷۳.</ref> فرد مقتول، زنده شد و فردی را که خود را خون‌خواه وی نشان می‌داد، به عنوان قاتل معرفی کرد.<ref name=":2">فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۴۴.</ref>

===گزارش تورات===

در [[تورات]] آمده که اگر فردی کشته شد و قاتل او معلوم نبود. بزرگان شهر باید گوساله جوان ماده‌‌ای که با آن شخم زده نشده را در کنار رودی سر ببرند. سپس بزرگان شهر بیایند و دست بر آن آب بزنند و بگویند نه آن شخص را کشته‌اند و نه کشتن او را دیده‌‌اند. با این کار [[گناه]] آن قتل از آن‌ها بخشیده می‌شود.<ref>تورات، تثنیه، فصل۲۱، آیات ۱-۹.</ref> برخی مفسران، این نقل تورات را اشاره به همین داستان قرآنی دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref>