ابوجهل: تفاوت میان نسخه‌ها

کنیه ابوجهل ابوالحَکم بود.<ref>ابن عبدالبر، الاسیتعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۰۸۲.</ref> اما پیامبر(ص) او را ابوجهل نامید.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۱۲۵.</ref> دلیل این نامگذاری جهالت او و دشمنی‌اش با اسلام ذکر شده است.<ref>ابن درید، الاشتقاق، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۸.</ref> همچنین برپایه روایتی از پیامبر(ص) هر قومی فرعونی دارد و فرعون امت اسلام ابوجهل است.<ref>ابن اسحاق، سیره ابن اسحاق، مکتب دراسات التاریخ و المعارف الاسلامیه، ص۲۱۰.</ref>

ابوجهل به اقدامات بسیاری برای جلوگیری از اشاعه [[اسلام]] دست زد. برخی اعمال او،‌ [[شان نزول]] بعضی آیات قرآنی دانسته شده است.<ref> طوسی، التبیان، ج۱، ص۵۹ و ج۹، ص۲۳۹؛  زمخشری، الکشاف، ج۱، ص۴۷ و ج۲، ص۲۰۸.</ref>

===دشمنی با رسول خدا(ص)===

#تلاش در قطع رابطه قریش با بنی‌هاشم که به شکست انجامید.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۳۵۳ـ۳۵۴.</ref>

#جلوگیری از حمایت [[ابولهب]] عموی پیامبر از او پس از مرگ [[ابوطالب]].<ref> حلبی، السیرة الحلبیة، ج۱، ص۲۵۳.</ref>

#طراحی نقشه قتل پیامبر(ص) با مشارکت طوایف مختلف؛ به گزارش ابن هشام، به پیشنهاد ابوجهل قرار شد در قتل پیامبر همه قبایل مشارکت کنند چراکه در این صورت بنی‌هاشم نمی‌توانند با همه قبایل درگیر جنگ شوند و به خون‌بهای او رضایت می‌دهند. از این رو در لیلة‌المبیبت برای عملی کردن نقشه قتل پیامبر از هر قبیله یک نفر حاضر شد. ابوجهل نیز در میان حاضران بود و آنان را تشویق می‌کرد اما با خروج پیامبر و خوابیدن امام علی(ع) در جای او این نقشه عملی نشد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفه، ج۱، ص۴۸۲-۴۸۳.</ref>

ابوجهل مسلمانان را آزار و اذیت می‌کرد و مانع از پیوستن افراد به اسلام می‌شد.<ref> ابن‌هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۳۲۰.</ref> او عیاش بن ابی‌ربیعه برادر مادری‌اش که برای پیوستن به [[مهاجران]] عازم [[مدینه]] شده بود را از قبا به مکه بازگرداند و زندانی کرد.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۹۶.</ref> همچنین کسانی را که به اسلام می‌پیوستند شکنجه می‌داد تا از اسلام دست بردارند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۱۵۰.</ref> از جمله این افراد [[بلال بن رباح]]<ref> ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴۳.</ref> [[یاسر بن عامر]] و [[سمیه بنت خباط]] بودند.{{مدرک}} سمیه بر اثر شکنجه‌های ابوجهل به شهادت رسید.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۶۵.</ref>

*ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، تحقیق و شرح: عبدالسلام محمد هارون، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.

*ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.