آیه ۲۲ سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[حادثه افک|واقعه إفک]]، گروهی از [[صحابه|صحابه پیامبر اسلام]]، [[سوگند|قسم]] خوردند به افرادی که در [[تهمت]] به [[همسران پیامبر(ص)|همسر پیامبر]] دخالت داشتند، دیگر کمک نکنند. آیه ۲۲ نور نازل شد و آنان را از این کار منع کرد و دستور داد آن‌ها را ببخشند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۴۱۴.</ref>

مفسران به این نکته تذکر داده‌اند که آیه اختصاص به شأن نزول خود ندارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۴۱۴.</ref> بنابر این، آیه نهی عامی است برای همه افراد<ref name=":0">شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۷، ص۴۲۱.</ref> که براساس احساسات نابجا تصمیم نگیرند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۴۱۵.</ref> و کمک‌های خود به خویشاوندان و فقراء را قطع نکنند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۷، ص۴۲۱.</ref> یکی از اهداف این آیه را چنین برشمرده‌اند که امت اسلامی را پس از واقعه افک و اختلافی که میان مسلمانان پیش آمده بود، به سمت وحدت و یکپارچگی پیش ببرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۸۵.</ref>