۱۷٬۵۰۷
ویرایش
دفاع از مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←جایگاه) |
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دفاع از مظلوم''' از امور عقلی و فطری است که در [[قرآن]] و روایات اسلامی بر آن تأکید شده و [[مجتهد|فقیهان]] آن را [[واجب]] می‌دانند. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده اگر کسی ندای طلب یاریِ مظلومی را بشنود و به او پاسخ ندهد، [[مسلمان]] نیست. برخی گفته‌اند روایاتِ دفاع از مظلوم در حد [[تواتر|تَواتُرند]]. در [[حدیث|روایات اسلامی]]، پاداش دفاع از مظلوم، هم‌نشینی با پیامبر(ص) و [[کفاره|کفاره گناهان بزرگ]] شناخته شده و در مقابل، عدم یاری مظلوم را باعث خروج از اسلام و هلاکت دانسته‌اند؛ چنانچه از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قبل از وقوع [[واقعه کربلا]] نقل شده که به [[عبیدالله بن حر جعفی|عُبیدالله بن حُر جُعْفی]] فرمود: «عدم اجابت | '''دفاع از مظلوم''' از امور عقلی و فطری است که در [[قرآن]] و روایات اسلامی بر آن تأکید شده و [[مجتهد|فقیهان]] آن را [[واجب]] می‌دانند. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده اگر کسی ندای طلب یاریِ مظلومی را بشنود و به او پاسخ ندهد، [[مسلمان]] نیست. برخی گفته‌اند روایاتِ دفاع از مظلوم در حد [[تواتر|تَواتُرند]]. در [[حدیث|روایات اسلامی]]، پاداش دفاع از مظلوم، هم‌نشینی با پیامبر(ص) و [[کفاره|کفاره گناهان بزرگ]] شناخته شده و در مقابل، عدم یاری مظلوم را باعث خروج از اسلام و هلاکت دانسته‌اند؛ چنانچه از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قبل از وقوع [[واقعه کربلا]] نقل شده که به [[عبیدالله بن حر جعفی|عُبیدالله بن حُر جُعْفی]] فرمود: «عدم اجابت استغاثه امامی که مظلوم واقع شده و یاری نکردن او، باعث هلاکت انسان توسط [[خدا]] خواهد شد.» | ||
حضور پیامبر اسلام(ص) در [[حلف الفضول|پیمان حِلْفُ الفُضُول]] و اینکه امام علی(ع) قبول حکومت را به دفع ظلم و گرفتن حق منوط کرد، از مصادیق دفاع از مظلوم دانسته شده است. فقیهان دفاع از مظلوم را محدود به مذهب و مرز جغرافیای خاصی نمی‌دانند؛ به‌همین‌دلیل برخی از آنان، دفاع از [[فلسطین|مردم فلسطین]] را واجب می‌دانند. در اصل سوم [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] بر «حمایت بی‌دریغ از مستضعفان جهان» تأکید شده است. | حضور پیامبر اسلام(ص) در [[حلف الفضول|پیمان حِلْفُ الفُضُول]] و اینکه امام علی(ع) قبول حکومت را به دفع ظلم و گرفتن حق منوط کرد، از مصادیق دفاع از مظلوم دانسته شده است. فقیهان دفاع از مظلوم را محدود به مذهب و مرز جغرافیای خاصی نمی‌دانند؛ به‌همین‌دلیل برخی از آنان، دفاع از [[فلسطین|مردم فلسطین]] را واجب می‌دانند. در اصل سوم [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] بر «حمایت بی‌دریغ از مستضعفان جهان» تأکید شده است. | ||