رضاشاه: تفاوت میان نسخهها
←نهادسازی دینی
(تمیزکاری) |
|||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
=== نهادسازی دینی === | === نهادسازی دینی === | ||
تأسیس برخی از نهادها و مؤسسات مانند دانشکده معقول و منقول، مؤسسه وعظ و خطابه و سازمان پرورش افکار در دوران سلطنت رضاشاه، از جمله اقداماتی دانسته شده که به منظور کنترل و تحدید قدرت نهاد روحانیت انجام شده است.<ref>بابایی، سازمان روحانیت شیعه در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹–۱۵۵؛ نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی ـ فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در پایگاه مطالعات و پژوهشهای سیاسی.</ref> دانشکده معقول و منقول از دانشکدههای ششگانه دانشگاه تهران بود که در [[دانشگاه شهید مطهری|مدرسه سپهسالار]] تأسیس شد؛ تولیت این مدرسه در دست [[سید حسن مدرس]] بود و با تبعید او به وزارت معارف منتقل شده بود.<ref>بصیرتمنش، علما و رژیم رضاشاه، ۱۳۷۸ش، ص۸۹–۹۱.</ref> در ماده ششم مصوبه تأسیس این دانشکده آمده است که وزارت معارف به فارغالتحصیلان آن تصدیق طلبگی میدهد.<ref>امینی، چالشهای روحانیت و رضاشاه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۸</ref> با تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه وابسته به دانشکده معقول و منقول، وعاظ و روحانیان با دریافت مجوز از طرف آن مؤسسه میتوانستند به تبلیغ روند و در غیر اینصورت از پوشیدن [[لباس روحانیت]] منع میشدند.<ref>کوهستانی، «مؤسسه وعظ و خطابه»، ص۱۰۰–۱۰۵.</ref> | تأسیس برخی از نهادها و مؤسسات مانند دانشکده معقول و منقول، مؤسسه وعظ و خطابه و سازمان پرورش افکار در دوران سلطنت رضاشاه، از جمله اقداماتی دانسته شده که به منظور کنترل و تحدید قدرت نهاد روحانیت انجام شده است.<ref>بابایی، سازمان روحانیت شیعه در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹–۱۵۵؛ نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی ـ فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در پایگاه مطالعات و پژوهشهای سیاسی.</ref> برخی براین باورند که درواقع هدف اصلی او، پیش از مدرنسازی آموزش، کنترل قدرت سیاسی و کاهش نفوذ روحانیان در امور سیاسی بود.<ref>https://www.iichs.ir/fa/news/19522/</ref> دانشکده معقول و منقول از دانشکدههای ششگانه دانشگاه تهران بود که در [[دانشگاه شهید مطهری|مدرسه سپهسالار]] تأسیس شد؛ تولیت این مدرسه در دست [[سید حسن مدرس]] بود و با تبعید او به وزارت معارف منتقل شده بود.<ref>بصیرتمنش، علما و رژیم رضاشاه، ۱۳۷۸ش، ص۸۹–۹۱.</ref> در ماده ششم مصوبه تأسیس این دانشکده آمده است که وزارت معارف به فارغالتحصیلان آن تصدیق طلبگی میدهد.<ref>امینی، چالشهای روحانیت و رضاشاه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۸</ref> با تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه وابسته به دانشکده معقول و منقول، وعاظ و روحانیان با دریافت مجوز از طرف آن مؤسسه میتوانستند به تبلیغ روند و در غیر اینصورت از پوشیدن [[لباس روحانیت]] منع میشدند.<ref>کوهستانی، «مؤسسه وعظ و خطابه»، ص۱۰۰–۱۰۵.</ref> | ||
=== قانون لباس متحد الشکل ایرانیان و واقعه کشف حجاب === | === قانون لباس متحد الشکل ایرانیان و واقعه کشف حجاب === |