سخن‌گفتن سلیمان با حیوانات: تفاوت میان نسخه‌ها

در داستان هدهد سلیمان که متوجه عدم حضور هدهد گشته بود گفت اگر هدهد دلیل موجه‌ برای غیبتش نداشته باشد او را تنبیه خواهد کرد. پس از مدتی هدهد بازگشت و گزارشی از کشور سبأ و [[ملکه سبا|زنی که بر آن حکومت می‌کرد]]، داد. سلیمان نیز پس از بررسی کلام هدهد، او را به همراه نامه‌ای به آن دیار فرستاد. در این داستانی دیگر نیز مورچه‌ای به مورچه‌های دیگر می‌گوید که وارد خانه‌های خود گردند تا سلیمان و سپاهیانش آن‌ها را نابود نکنند. سلیمان از کلام مورچه تبسم کرد و خداوند را [[شکر]] گزارد.

[[محمدهادی معرفت]] عالم و قرآن پژوه شیعه به این نکته توجه داده است همه جانداران راهی ویژه برای ایجاد ارتباط با همدیگر دارند و خداوند به پیامبرش سلیمان(ع) فهم سخن و پیام پرندگان و سایر جانداران را آموخته است؛ چه این سخنان از طریق ایجاد صدا باشد و چه از طریق ارسال امواج و حتی حس بویایی.<ref>معرفت، نقد شبهات پیرامون قرآن کریم، ۱۳۹۲ش، ص۳۸۹.</ref> برخی مفسران نیز معتقدند حیوانات علاوه بر صوت‌هایی که بیانگر حالات آنها است، توانایی دارند به فرمان خدا در شرایط خاصی سخن بگویند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۴۱۹.</ref>

فهم زبان پرندگان توسط سلیمان را تنها از طریق [[معجزه|معجزه الهی]] دانسته‌اند. محمدجواد مغنیه عالم و مفسر شیعی معتقد است خداوند هر کدام از انبیای خود را به نوعی از معجزه اختصاص داده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج‏۶، ص۱۲.</ref> معجزه سلیمان علاوه بر تسخیر باد و [[جن|جنیان]]، فهم زبان برخی پرندگان و حشرات بوده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج‏۶، ص۱۲.</ref>