پرش به محتوا

نماز جمعه در دوران غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
#اجازه امام معصوم شرط است و این اجازه به همه مؤمنین داده شده است.<ref>بروجردی، البدر الزاهر، ۱۳۶۲ش، ص۳۲.</ref>
#اجازه امام معصوم شرط است و این اجازه به همه مؤمنین داده شده است.<ref>بروجردی، البدر الزاهر، ۱۳۶۲ش، ص۳۲.</ref>


[[مرتضی حائری یزدی|مرتضی حائری]](۱۳۶۴ش) هفت نظریه از فقیهان شیعه را گردآوری کرده است.<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref> این هفت نظریه عبارتند از:
[[مرتضی حائری یزدی|مرتضی حائری]](درگذشت:۱۳۶۴ش) هفت نظریه از فقیهان شیعه را گردآوری کرده است.<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref> این هفت نظریه عبارتند از:


#نماز جمعه در غیبت امام مشروع نیست و نماز هم باطل است.<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۱.</ref>
#نماز جمعه در غیبت امام مشروع نیست و نماز هم باطل است.<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۱.</ref>
خط ۲۷: خط ۲۷:


شیخ جواد تبریزی در درس خارج خود تأکید کرده است که در این بحث باید بین دو مطلب تفکیک گذاشته شود؛ یکی این که برپاکردن نماز جمعه واجب چه حکمی دارد؟ دیگری این که وظیفه عموم مسلمانان در صورت اقامه نماز جمعه چیست؟<ref>تبریزی، «حکم نماز جمعه در عصر غیبت»، ص۸۲-۸۳.</ref>
شیخ جواد تبریزی در درس خارج خود تأکید کرده است که در این بحث باید بین دو مطلب تفکیک گذاشته شود؛ یکی این که برپاکردن نماز جمعه واجب چه حکمی دارد؟ دیگری این که وظیفه عموم مسلمانان در صورت اقامه نماز جمعه چیست؟<ref>تبریزی، «حکم نماز جمعه در عصر غیبت»، ص۸۲-۸۳.</ref>
==حرمت==
==حرمت==
برخی فقهای متقدم شیعه از جمله [[سلار دیلمی|سَلاّر دیلمی]]<ref>رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۷۷.</ref> و [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلّی]]<ref>ابن ادریس حلی، السرائر، قم، ج۱، ص۳۰۴.</ref> و به پیروی از ایشان بسیاری از فقهای متأخرتر از جمله [[فاضل هندی]] مشروعیت نماز جمعه را مشروط به حضور امام معصوم یا حضور فردی دانسته‌اند که از سوی او منصوب شده باشد.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref> پیروان [[فتوا|فتوای]] حرمت نماز جمعه با این استدلال که حضور یا اجازه امام شرط صحت آن است، و در عصر غیبت چنین اجازه‌ای وجود ندارد، برپا داشتن نماز جمعه را در این عصر جایز نمی‌دانند.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref>  
برخی فقهای متقدم شیعه از جمله [[سلار دیلمی|سَلاّر دیلمی]]<ref>رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۷۷.</ref> و [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلّی]]<ref>ابن ادریس حلی، السرائر، قم، ج۱، ص۳۰۴.</ref> و به پیروی از ایشان بسیاری از فقهای متأخرتر از جمله [[فاضل هندی]] مشروعیت نماز جمعه را مشروط به حضور امام معصوم یا حضور فردی دانسته‌اند که از سوی او منصوب شده باشد.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref> پیروان [[فتوا|فتوای]] حرمت نماز جمعه با این استدلال که حضور یا اجازه امام شرط صحت آن است، و در عصر غیبت چنین اجازه‌ای وجود ندارد، برپا داشتن نماز جمعه را در این عصر جایز نمی‌دانند.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref>  
۱۸٬۳۳۵

ویرایش