میر محمدصالح خاتون‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میر محمدصالح خاتون آبادی''' (۱۰۵۸ق ـ ۱۱۲۶ق) [[فقیه]]، [[:رده:محدثان شیعه|محدّث امامی]] [[قرن یازدهم]] و دوازدهم، شاگرد و داماد [[محمد باقر مجلسی]] است.

==ولادت و نسب==

میر محمدصالح فرزند عبدالواسع در ۱۰۵۸ق در خانواده‌ای مشهور در [[اصفهان]] به دنیا آمد.

وی ابتدا به [[حكمت]] و علوم عقلی گرایش داشت، اما بعدها با تأثیرپذیری از محمدباقر مجلسی، بیشتر به تحصیل و تحقیق در فقه و [[حدیث]] روی آورد<ref>خاتون آبادی، محمدصالح، ۲۳۳ـ ۲۳۴</ref> و در كلام و [[تفسیر]] قرآن نیز تبحر یافت.<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج ۱۲، ص ۳۸۴</ref>

'''آثار حدیثی و فقهی'''

# چندین رساله درباره [[رؤیت هلال]]<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۲، ص ۴۸، ج ۴، ص ۵۱۶، ج ۶، ص ۲۷۲، ج ۱۱، ص۱۶۰، ۲۳۰، ۳۰۹، ج ۱۳، ص ۸۴، ج ۱۴، ص ۹۴، ج ۲۵، ص ۲۳۹</ref>

'''آثار تفسیری'''

'''آثار كلامی'''

# رسالةٌ فی عصمة الانبیاء<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۲، ص ۱۹۷ـ۱۹۸، ۵۱۵ـ۵۱۶، ج ۵، ص۲۸، ج ۱۵، ص ۲۷۳</ref>

'''متفرقه'''

خاتون آبادی، داماد [[محمدباقر مجلسی]] و بسیار مورد احترام و اعتماد او بود.<ref>خوانساری، ج ۲، ص ۳۶۴؛ نوری، ص ۱۴۸</ref> چنانچه هنگام وفات مجلسی، هشت مجلد از [[بحارالانوار]] به صورت مُسَوَّده و پیش‌ نویس و بدون توضیح باقی مانده بود، و مجلسی، اتمام آن را به میرمحمدصالح وصیت كرد. همچنین مجلسی از وی خواسته بود شرح ناتمام او بر [[کافی|كافی]]، با نام [[مرآةالعقول]] را به پایان رساند.<ref>خاتون آبادی، محمدصالح، ص ۲۳۳ ؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۴، ص ۴۱۵</ref>

{{پانویس|2}}