مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُؤمِن''' کسی است که به مفاهیم بنیادین [[اسلام]] باور قلبی دارد. برخی مفسران قرآن معتقدند که از نظر [[قرآن]] واژۀ مؤمن به درجۀ بالایی از اعتقاد به خداوند اشاره دارد و شامل همۀ [[مسلمان|مسلمانان]] نمی‌شود. این مفهوم در قرآن کریم بارها به کار رفته است. همچنین، خداوند یک بار در قرآن از خود با نام مؤمن یاد کرده است. اسلام‌پژوهان معتقدند که قرآن این واژه را در تقابل با مفاهیمی مانند [[کفر|کافر]] و [[منافق]] قرار می‌دهد. در [[حدیث|احادیث]] اخلاقی اسلام، صفات مختلفی همچون یاد خدا، [[توکل]] به خدا، [[تواضع|فروتنی]]، کلام نیکو و [[عبادت]] برای مؤمنان ذکر شده. در متون عرفانی نیز [[ایمان]] به مراتب مختلفی تقسیم می‌شود و مؤمن حقیقی کسی دانسته می‌شود که با شهود قلبی، نور الهی را در وجود خود احساس کند.