۵٬۳۴۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مفسران این صندوق را همان تابوتی میدانند که موسی(ع) زمان مرگ خود الواح و زره خود را در آن قرار داد و به وصی خود [[یوشع بن نون]] سپرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۷.</ref> این تابوت برای بنی اسرائیل مقدس بود و به آن [[تبرک]] میجستند؛ ولی به دلیل فراموش کردن ارزش آن، خداوند صندوق را از بنی اسرائیل پس گرفت و آنان را دچار سختی و عذاب کرد و [[جالوت]] را بر آنان مسلط ساخت تا زمانی که از پیامبر خود درخواست کردند از خداوند فرماندهی بر ایشان برانگیزد و عزت گذشته خود را بازیابند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۷.</ref> | مفسران این صندوق را همان تابوتی میدانند که موسی(ع) زمان مرگ خود الواح و زره خود را در آن قرار داد و به وصی خود [[یوشع بن نون]] سپرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۷.</ref> این تابوت برای بنی اسرائیل مقدس بود و به آن [[تبرک]] میجستند؛ ولی به دلیل فراموش کردن ارزش آن، خداوند صندوق را از بنی اسرائیل پس گرفت و آنان را دچار سختی و عذاب کرد و [[جالوت]] را بر آنان مسلط ساخت تا زمانی که از پیامبر خود درخواست کردند از خداوند فرماندهی بر ایشان برانگیزد و عزت گذشته خود را بازیابند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۷.</ref> | ||
[[پروین اعتصامی]] شعری با نام «لطف حق» سروده و در بخشی از آن به داستان مادر موسی(ع) اشاره کرده است: | |||
{{شعر | {{شعر جدید | ||
|شاعر = پروین اعتصامی | |||
|مادر موسی، چو موسی را به نیل\\در فکند، از گفته رب جلیل | |||
خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه\\گفت کای فرزند خرد بیگناه | |||
گر فراموشت کند لطف خدای\\چون رهی زین کشتی بی ناخدای | |||
گر نیارد ایزد پاکت بیاد\\آب خاکت را دهد ناگه بباد | |||
وحی آمد کاین چه فکر باطل است\\رهرو ما اینک اندر منزل است<ref>برای دیدن تمام شعر ببینید: [https://ganjoor.net/parvin/divanp/mtm/sh139/ پروین اعتصامی، دیوان، شعر لطف حق]</ref>}} | |||
==بازگشت موسی به مادر== | ==بازگشت موسی به مادر== |