پرش به محتوا

سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۱: خط ۳۱:
==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
===نفسِ انسان، مخزن آیات حق===
===نفسِ انسان، مخزن آیات حق===
وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (آیه۲۱)
{{قرآن جدید|ذاریات|۲۱}} {{قرآن جدید|ذاریات|۲۱|نوع=فولادوند|منبع=نه}}
ودر وجود خود شما (نیز آیاتی است)؛ آیا نمی‌بینید؟!
 
برخی از مفسران این بیت از اشعار منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]] را تفسیر آیه دانسته‌اند
برخی از مفسران این بیت از اشعار منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]] را تفسیر آیه دانسته‌اند
{{شعر}}{{ب‌|وَ تَحْسَبُ اَنَّکَ‌ جِرْمٌ‌ صَغِیرٌ|
{{شعر جدید
وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ}}{{پایان شعر}} <ref>خفاجی، دیوان الامام علی، الناشر
|وَ تَحْسَبُ اَنَّکَ‌ جِرْمٌ‌ صَغِیرٌ\\وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ <ref>خفاجی، دیوان الامام علی، الناشر
دار ابن زيدون، ص۷۱.</ref> آیا می‌پنداری موجود کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ تر در تو نهفته است.  <ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۶۲.</ref> [[محسن قرائتی|قرائتی]] در [[تفسیر نور (کتاب)|تفسیر نور]] از آیه، عظمت وجود انسان، خداشناسی از راه خودشناسی، توبیخ [[کفر|کافران]] به جهت سطحی نگری‌شان، قابل توبیخ بودن نگاه بی بصیرت؛ را استفاده کرده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۵۲.
دار ابن زيدون، ص۷۱.</ref>}} آیا می‌پنداری موجود کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ تر در تو نهفته است.  <ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۶۲.</ref> [[محسن قرائتی|قرائتی]] در [[تفسیر نور (کتاب)|تفسیر نور]] از آیه، عظمت وجود انسان، خداشناسی از راه خودشناسی، توبیخ [[کفر|کافران]] به جهت سطحی نگری‌شان، قابل توبیخ بودن نگاه بی بصیرت؛ را استفاده کرده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۵۲.
</ref>
</ref>
[[پرونده:و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون (ذاریات آیه ۵۶).jpg|350px|بندانگشتی|و جن و انس را نیافریدم، جز برای آنکه مرا بپرستند(آیه ۵۶)]]
[[پرونده:و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون (ذاریات آیه ۵۶).jpg|350px|بندانگشتی|و جن و انس را نیافریدم، جز برای آنکه مرا بپرستند(آیه ۵۶)]]


===هدف از آفرینش انسان===
===هدف از آفرینش انسان===
*'''وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ''' (آیه۵۶)
{{قرآن جدید|ذاریات|۵۶}} {{قرآن جدید|ذاریات|۵۶|نوع=فولادوند|منبع=نه}}
 
ترجمه: و جن و انس را نيافريدم، جز براى آنكه مرا بپرستند.


بنابر نظر [[تفسیر المیزان]]، طبق این [[آیه]]، هدف از آفرینش، فقط [[عبادت]] خدا است و عبادت  هدف اصلی خلقت انسان است که در پرتو آن مشمول رحمت و مغفرت الهی خواهد شد و معرفت و اخلاص نیز از اهداف نهایی  عبادت است .<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۱، ص۶۴؛ ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> یا برخی از آنها هدف میانی و برخی هدف نهایی و نتیجه هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲۲، ص۳۸۶و۳۸۷.</ref>در روایتی از [[امام حسین (ع)]] در تفسیر آیه است که فرمود:«ای مردم‌! به درستی كه‌ خداوند خلق‌ خود را نيافريده‌ است‌، مگر آنكه‌ به او معرفت پيدا كنند.و پس از معرفت او را عبادت کنند و به‌ واسطه‌ عبادت‌ و بندگی او از عبادت‌ و بندگی  غير او بی نیاز گردند.
بنابر نظر [[تفسیر المیزان]]، طبق این [[آیه]]، هدف از آفرینش، فقط [[عبادت]] خدا است و عبادت  هدف اصلی خلقت انسان است که در پرتو آن مشمول رحمت و مغفرت الهی خواهد شد و معرفت و اخلاص نیز از اهداف نهایی  عبادت است .<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۱، ص۶۴؛ ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> یا برخی از آنها هدف میانی و برخی هدف نهایی و نتیجه هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲۲، ص۳۸۶و۳۸۷.</ref>در روایتی از [[امام حسین (ع)]] در تفسیر آیه است که فرمود:«ای مردم‌! به درستی كه‌ خداوند خلق‌ خود را نيافريده‌ است‌، مگر آنكه‌ به او معرفت پيدا كنند.و پس از معرفت او را عبادت کنند و به‌ واسطه‌ عبادت‌ و بندگی او از عبادت‌ و بندگی  غير او بی نیاز گردند.