Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
ترجمه و شرح این خطبه بهصورت مستقل منتشر شده است. شماره ترتیبی این خطبه در نسخههای نهجالبلاغه متفاوت است. | ترجمه و شرح این خطبه بهصورت مستقل منتشر شده است. شماره ترتیبی این خطبه در نسخههای نهجالبلاغه متفاوت است. | ||
==اطلاعات کلی | ==اطلاعات کلی== | ||
{| class="wikitable" style="float:left" | {| class="wikitable" style="float:left" | ||
|- | |- | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
خطبه قاصعه، با استناد به گفته شارحان آن، طولانیترین خطبه امام علی(ع) است. این خطبه موعظهها و نهیهایی را شامل میشود؛ از جمله نهی از تکبر و تعصب که در آن روزها در میان جوانان کوفه جاری بود.<ref>ابنمیثم، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۸۱ق، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶؛ الحسینی الخطیب، مصادر نهجالبلاغه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۵۶-۵۷.</ref> گفته شده امام علی(ع) این خطبه را در حالی بیان کرد که بر شتر سوار بود.<ref>الحسینی الخطیب، مصادر نهجالبلاغه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۵۷.</ref> | خطبه قاصعه، با استناد به گفته شارحان آن، طولانیترین خطبه امام علی(ع) است. این خطبه موعظهها و نهیهایی را شامل میشود؛ از جمله نهی از تکبر و تعصب که در آن روزها در میان جوانان کوفه جاری بود.<ref>ابنمیثم، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۸۱ق، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶؛ الحسینی الخطیب، مصادر نهجالبلاغه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۵۶-۵۷.</ref> گفته شده امام علی(ع) این خطبه را در حالی بیان کرد که بر شتر سوار بود.<ref>الحسینی الخطیب، مصادر نهجالبلاغه، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۵۷.</ref> | ||
ترتیب قرارگیری خطبه قاصعه در نسخههای نهجالبلاغه متفاوت است؛ در نهجالبلاغهٔ شیخ محمد عبده، خطبهٔ شماره ۱۸۵، شرح محمدجواد مغنیه، ۱۹۰، شرح سید ابوالقاسم خویی و ملاصالح مازندرانی، شماره ۱۹۱، اَلمُعجَمُ الْمُفَهرَس لِاَلفاظ نهجالبلاغه و نسخه صبحی صالح، ۱۹۲، نهجالبلاغهٔ فیضالاسلام و ابنمیثم بحرانی، ۲۳۴، شرح ابنابیالحدید، ۲۳۸، و ملافتحالله کاشانی، خطبه شماره ۲۷۳.<ref>محمدی و دشتی، المعجم المفهرس لالفاظ نهج البلاغه، ۱۳۷۵ش، ص۵۱۲ (جدول اختلاف نسخ انتهای کتاب).</ref> | ترتیب قرارگیری خطبه قاصعه در نسخههای نهجالبلاغه متفاوت است؛ در نهجالبلاغهٔ شیخ محمد عبده، خطبهٔ شماره ۱۸۵، شرح محمدجواد مغنیه، ۱۹۰، شرح سید ابوالقاسم خویی و ملاصالح مازندرانی، شماره ۱۹۱، اَلمُعجَمُ الْمُفَهرَس لِاَلفاظ نهجالبلاغه و نسخه صبحی صالح، ۱۹۲، نهجالبلاغهٔ فیضالاسلام و ابنمیثم بحرانی، ۲۳۴، شرح ابنابیالحدید، ۲۳۸، و ملافتحالله کاشانی، خطبه شماره ۲۷۳.<ref>محمدی و دشتی، المعجم المفهرس لالفاظ نهج البلاغه، ۱۳۷۵ش، ص۵۱۲ (جدول اختلاف نسخ انتهای کتاب).</ref> | ||
شارحان [[نهجالبلاغه]] برای نامگذاری این خطبه چند دلیل ذکر کردهاند؛ از جمله ابنمیثم بحرانی و [[قطبالدین راوندی]] چنین گفتهاند: | == دلیل نامگذاری == | ||
شارحان [[نهجالبلاغه]] برای نامگذاری این خطبه چند دلیل ذکر کردهاند؛ از جمله ابنمیثم بحرانی و [[قطبالدین راوندی]] چنین گفتهاند: | |||
#قصع درباره نشخوار شتر به کار میرود. شتر هنگام نشخوارکردن، غذا را از درون به دهان میآورد و میجود و دوباره فرومیبرد، این خطبه نیز ازآنرو که از آغاز تا پایان، پندها و نهیهایش تکرار میشود، قاصعه نامیده شده است. | #قصع درباره نشخوار شتر به کار میرود. شتر هنگام نشخوارکردن، غذا را از درون به دهان میآورد و میجود و دوباره فرومیبرد، این خطبه نیز ازآنرو که از آغاز تا پایان، پندها و نهیهایش تکرار میشود، قاصعه نامیده شده است. | ||
#قصع بهمعنای کشتن و خُردکردن نیز به کار میرود و خطبه قاصعه، گویا، قاتل و خُردکننده [[ابلیس]] است. | #قصع بهمعنای کشتن و خُردکردن نیز به کار میرود و خطبه قاصعه، گویا، قاتل و خُردکننده [[ابلیس]] است. | ||
#یکی از معانی قصع تحقیر و کوچککردن است و | #یکی از معانی قصع تحقیر و کوچککردن است و این خطبه متکبران را تحقیر میکند.<ref>راوندی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۲۲۷؛ ابنمیثم، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۸۱ق، ج۴، ص۲۳۴.</ref> | ||
==علت صدور خطبه== | ==علت صدور خطبه== |