الاهليلجة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←توصیف و جایگاه
(←محتوا) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
تکرار نام گیاه اهلیلجه (هلیله) در سراسر متن این کتاب، سسب نام‌گذاری آن به الاهلیلجه شده است.<ref>حاج‌منوچهری، «[https://ofoghandisha.com/?p=19113 ارزیابی از آثار منتسب به امام صادق(۱)]»، وبگاه افق اندیشه.</ref> برخی این کتاب را بیان شفاهی امام به مُفضل تلقی کرده و آن را از آثار مفضل به شمار آورده‌اند.<ref>مظفر، «مقدمه»، در توحید مفضل، ص۵.</ref> [[ابن‌ندیم]] از این کتاب با نام الهلیلجه یاد کرده است و انتساب آن را به امام صادق غیرممکن قلمداد کرده است.<ref>ابن‌الندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۳۸۶.</ref> این قدیمی‌ترین گزارش از این کتاب به شمار رفته است.<ref>حاج‌منوچهری، «[https://ofoghandisha.com/?p=19113 ارزیابی از آثار منتسب به امام صادق(۱)]»، وبگاه افق اندیشه.</ref> [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] آورده است که حتی برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] این کتاب را منسوب به امام صادق دانسته‌اند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> وی نوع نگارش کتاب توحید و الاهلیلجه را شاهدی بر صحت انتساب این دو کتاب به امام صادق(ع) قلمداد کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> | تکرار نام گیاه اهلیلجه (هلیله) در سراسر متن این کتاب، سسب نام‌گذاری آن به الاهلیلجه شده است.<ref>حاج‌منوچهری، «[https://ofoghandisha.com/?p=19113 ارزیابی از آثار منتسب به امام صادق(۱)]»، وبگاه افق اندیشه.</ref> برخی این کتاب را بیان شفاهی امام به مُفضل تلقی کرده و آن را از آثار مفضل به شمار آورده‌اند.<ref>مظفر، «مقدمه»، در توحید مفضل، ص۵.</ref> [[ابن‌ندیم]] از این کتاب با نام الهلیلجه یاد کرده است و انتساب آن را به امام صادق غیرممکن قلمداد کرده است.<ref>ابن‌الندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۳۸۶.</ref> این قدیمی‌ترین گزارش از این کتاب به شمار رفته است.<ref>حاج‌منوچهری، «[https://ofoghandisha.com/?p=19113 ارزیابی از آثار منتسب به امام صادق(۱)]»، وبگاه افق اندیشه.</ref> [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] آورده است که حتی برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] این کتاب را منسوب به امام صادق دانسته‌اند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> وی نوع نگارش کتاب توحید و الاهلیلجه را شاهدی بر صحت انتساب این دو کتاب به امام صادق(ع) قلمداد کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲.</ref> | ||
[[سید محسن امین]] در توصیف این کتاب آورده است که در این کتاب دلائل محکم و مطالب ارزشمندی از [[کلام اسلامی|علم کلام]] ذکر شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> سید بن طاووس مطالعه این کتاب و استفاده از مطالب آن را به فرزندش توصیه کرده است.<ref>ابن‌طاووس، کشف المحجه لثمرة المهجه، ۱۳۷۵ش، ص۵۱.</ref> وی در توصیه‌های خود برای | [[سید محسن امین]] در توصیف این کتاب آورده است که در این کتاب دلائل محکم و مطالب ارزشمندی از [[کلام اسلامی|علم کلام]] ذکر شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> سید بن طاووس مطالعه این کتاب و استفاده از مطالب آن را به فرزندش توصیه کرده است.<ref>ابن‌طاووس، کشف المحجه لثمرة المهجه، ۱۳۷۵ش، ص۵۱.</ref> وی در توصیه‌های خود برای مسافران، همراه داشتن این کتاب را در سفر مورد تأکید قرار داده است.<ref>ابن‌طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۹۱.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||