پرش به محتوا

حضرت زینب سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
| طول جغرافیایی= 36.340907
| طول جغرافیایی= 36.340907
}}
}}
'''زینب''' ([[سال ۵ قمری|۵]] یا [[سال ۶ قمری|۶ق]]- [[سال ۶۲ قمری|۶۲ق]]) دختر [[امام علی(ع)]] و [[حضرت زهرا(س)]] بود. بر اساس روایات، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط [[پیامبر اسلام(ص)]] صورت گرفت. او به هنگام حضور [[امیرالمؤمنین(ع)]] در [[کوفه]] به زنان [[تفسیر قرآن]] آموزش می‌داد.
'''زینب''' ([[سال ۵ قمری|۵]] یا [[سال ۶ قمری|۶ق]]- [[سال ۶۲ قمری|۶۲ق]]) دختر [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] بود. بر اساس روایات، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] صورت گرفت. او به هنگام حضور امام علی(ع) در [[کوفه]] به زنان [[تفسیر قرآن]] آموزش می‌داد.


زینب همسر [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب|عبدالله بن جعفر]] بود و در [[واقعه کربلا]] در کنار برادرش [[امام حسین(ع)]] حضور داشت. امام حسین(ع) هنگام وداع در [[روز عاشورا]] از حضرت زینب خواست او را در [[نماز شب|نماز شبش]] دعا کند.
زینب همسر [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب|عبدالله بن جعفر]] بود و در [[واقعه کربلا]] در کنار برادرش [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] حضور داشت. امام حسین(ع) هنگام وداع در [[روز عاشورا]] از حضرت زینب خواست او را در [[نماز شب|نماز شبش]] دعا کند. با پایان یافتن جنگ، زینب و دیگر [[اسیران کربلا|بازماندگان کاروان امام(ع)]] به اسارت درآمدند و به [[کوفه]] و از آنجا به [[شام]] برده شدند.  
با پایان یافتن جنگ، زینب و دیگر [[اسیران کربلا|بازماندگان کاروان امام(ع)]] به اسارت درآمدند و به [[کوفه]] و از آنجا به [[شام]] برده شدند.  


[[خطبه حضرت زینب در کوفه]] و نیز [[خطبه حضرت زینب در شام|در شام]] (در مجلس [[یزید]])، معروف است. خطبه او در مجلس یزید، حاضران را تحت تأثیر قرار داد و یزید مجبور شد جنایت و قتل امام حسین (ع) را به گردن [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] بیندازد و او را [[لعن]] کند.
[[خطبه حضرت زینب در کوفه]] و نیز [[خطبه حضرت زینب در شام|در شام]] (در مجلس [[یزید بن معاویه|یزید]])، معروف است. خطبه او در مجلس یزید، حاضران را تحت تأثیر قرار داد و یزید مجبور شد جنایت و قتل امام حسین (ع) را به گردن [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] بیندازد و او را [[لعن]] کند.


او را به سبب مصیبت‌های فراوانی که دیده، '''اُمّ المَصائب''' لقب داده‌اند. درباره محل [[دفن]] زینب(س) اختلاف است و [[حرم حضرت زینب]] در [[شام]] و  [[مقام السیدة زینب]] در [[مصر]] منسوب به اوست.
او را به سبب مصیبت‌های فراوانی که دیده، [[ام‌المصائب (لقب)|اُمّ‌المَصائب]] لقب داده‌اند. درباره محل [[دفن]] زینب(س) اختلاف است و [[حرم حضرت زینب(س)|حرم حضرت زینب]] در [[شام]] و  [[مقام حضرت زینب (مصر)|مقام السیدة زینب]] در [[مصر]] منسوب به اوست.


==نسب، ولادت، نام، لقب و کنیه==
==نسب، ولادت، نام، لقب و کنیه==
خط ۳۴: خط ۳۳:
بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب(س)، توسط [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] صورت گرفت. گفته شده است که [[جبرئیل]] از سوی [[خدا|خداوند]] این نام را به پیامبر(ص) رسانده است.<ref>شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹.</ref> در کتاب «[[الخصائص الزینبیة]]» آمده است پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] است.»<ref>جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۴۴.</ref>
بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب(س)، توسط [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] صورت گرفت. گفته شده است که [[جبرئیل]] از سوی [[خدا|خداوند]] این نام را به پیامبر(ص) رسانده است.<ref>شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹.</ref> در کتاب «[[الخصائص الزینبیة]]» آمده است پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] است.»<ref>جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۴۴.</ref>


برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی‌هاشم، [[عالمة غیر معلمه|عالِمه غیر مُعلَّمه]]،{{یاد|امام سجاد(ع) پس از سخنرانی حضرت زینب(س)در کوفه به او فرمود: أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ '''عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَةٍ''' خدای را سپاس که تو عالمی هستی که نزد کسی نیاموخته‌ای و فهیم و دانایی هستی که نیاز به آموزش و فراگرفتن از دیگران نداشته‌ای. [[احمد بن علی طبرسی |طبرسی]]، [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج]]، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۵.}} عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةالله، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.<ref> جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳.</ref>
برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند [[عقیله بنی‌هاشم (لقب)|عقیله بنی‌هاشم]]، [[عالمة غیر معلمه (لقب)|عالِمه غیر مُعلَّمه]]،{{یاد|امام سجاد(ع) پس از سخنرانی حضرت زینب(س)در کوفه به او فرمود: أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ '''عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَةٍ''' خدای را سپاس که تو عالمی هستی که نزد کسی نیاموخته‌ای و فهیم و دانایی هستی که نیاز به آموزش و فراگرفتن از دیگران نداشته‌ای. [[احمد بن علی طبرسی |طبرسی]]، [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج]]، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۵.}} عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةالله، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.<ref> جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳.</ref>


حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب داده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.</ref> درگذشت جدش پیامبر(ص)، بیماری و به [[شهادت حضرت فاطمه(س)|شهادت]] رسیدن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|مادرش]]، شهادت پدرش [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، شهادت برادرش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]]، [[واقعه کربلا|واقعه کربلا]] و به اسارت رفتن در [[کوفه]] و [[شام]] از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.</ref>
حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب داده‌اند.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.</ref> درگذشت جدش پیامبر(ص)، بیماری و به [[شهادت حضرت فاطمه(س)|شهادت]] رسیدن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|مادرش]]، شهادت پدرش [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، شهادت برادرش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]]، [[واقعه کربلا|واقعه کربلا]] و به اسارت رفتن در [[کوفه]] و [[شام]] از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷.</ref>
خط ۷۲: خط ۷۱:
==در واقعه کربلا==
==در واقعه کربلا==
{{اصلی|واقعه کربلا}}
{{اصلی|واقعه کربلا}}
حضرت زینب در [[واقعه کربلا]] به همراه برادران، فرزندان و [[یاران امام حسین (ع)]] حضور یافت و پس از شهادت امام حسین(ع) و یارانش، به همراه دیگر بازماندگان [[اسیر]] شد و به [[شام]] رفت.{{یاد|درباره علت غیبت عبدالله بن جعفر(همسر حضرت زینب) در [[قیام عاشورا]] اختلاف است. رجبی دوانی وی را به جهت غیبت در کربلا سرزنش می‌کند و به‌همین‌جهت حتی وی را شایسته همسری حضرت زینب نمی‌داند.([https://www.yjc.ir/fa/news/5499008/چرا-همسر-حضرت-زینبس-ایشان-را-در-کربلا-همراهی-نکرد رجبی دوانی، «چرا همسر حضرت زینب(س) ایشان را در کربلا همراهی نکرد؟»]، پایگاه خبری باشگاه خبرنگاران جوان.) در مقابل، برخی مواردی مانند کهولت سن، نابینایی و احتمال مأموریت‌داشتن وی در مدینه از جانب امام حسین(ع) را علت عدم همراهی وی بیان می‌کنند.(عرب ابوزیدآبادی، [http://tarikh.nashriyat.ir/node/564 «عبدالله‌بن جعفر و قيام كربلا»]، ۱۳۸۸ش.)}}
حضرت زینب در [[واقعه کربلا]] همراه امام حسین و کاروان او بود. او پس از شهادت امام حسین(ع) و یارانش، به همراه دیگر بازماندگان [[اسیر]] شد و به [[شام]] رفت.{{یاد|درباره علت غیبت عبدالله بن جعفر(همسر حضرت زینب) در [[قیام عاشورا]] اختلاف است. رجبی دوانی وی را به جهت غیبت در کربلا سرزنش می‌کند و به‌همین‌جهت حتی وی را شایسته همسری حضرت زینب نمی‌داند.([https://www.yjc.ir/fa/news/5499008/چرا-همسر-حضرت-زینبس-ایشان-را-در-کربلا-همراهی-نکرد رجبی دوانی، «چرا همسر حضرت زینب(س) ایشان را در کربلا همراهی نکرد؟»]، پایگاه خبری باشگاه خبرنگاران جوان.) در مقابل، برخی مواردی مانند کهولت سن، نابینایی و احتمال مأموریت‌داشتن وی در مدینه از جانب امام حسین(ع) را علت عدم همراهی وی بیان می‌کنند.(عرب ابوزیدآبادی، [http://tarikh.nashriyat.ir/node/564 «عبدالله‌بن جعفر و قيام كربلا»]، ۱۳۸۸ش.)}}


===در کربلا===
===در کربلا===