Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۴
ویرایش
توحید عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
←شرک در عبادت
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==شرک در عبادت== | ==شرک در عبادت== | ||
به گفته آیت‌الله سبحانی، به اتفاق‌نظر تمام مسلمانان، پرستش غیر خدا شرک و موجب خروج از دایره توحید اسلامی به شمار می‌رود.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۷۲.</ref> | |||
به عقیده [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]] هر گونه [[توسل]]، [[تبرک]]، [[زیارت قبور]]، طلب [[شفاعت]]، به معنای عبادت اشخاص بوده و [[شرک]] است.<ref>ابن تیمیه، زيارة القبور والاستنجاد بالمقبور، نشر دار طیبه، ص۵۴.</ref> | |||
در پاسخ گفته شده اعمالی همچون توسل به اولیاء الله، درخواست یاری و [[شفاعت]] از آنها، تبرک به آثار آنان و شفا خواستن از آنان، اگر همراه با اعتقاد به [[الوهیت]]، [[ربوبیت]] آنها یا [[تفویض]] (به معنای واگذاری امور به پیامبر و امامان) باشد، عبادت و شرک در عبادت محسوب می‌شود؛ حتی بوسیدن [[ضریح]] یا قبر با این اعتقاد عبادت و شرک عبادی محسوب می‌شود. اما اگر این گونه اعمال با این اعتقاد باشد که اولیاء‌الله بندگان خالص خدا هستند که تمام زندگیشان را وقف در کسب رضایت خدا کردند، چنین اعمالی عبادت شمرده نمی‌شود حتی اگر همراه با [[سجده]] و خضوع باشد مثل سجده [[فرشته|ملائکه]] بر [[آدم|آدم(ع)]] یا [[یعقوب|یعقوب(ع)]] و پسرانش برای [[یوسف|یوسف(ع)]].{{یاد| آیه ۱۰۰ سوره یوسف وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّداً «و پدر و مادر را بر تخت بنشاند و آنها همگی پیش او (به شکرانه دیدار او، خدا را) سجده کردند.»}} هیچ‌یک از اینها شرک در عبادت نبوده و منافاتی با توحید عبادی ندارند.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۱ و ۱۰۲.</ref> البته سجده در [[اسلام]] برای غیرخدا و بدون اذن خدا [[حرام]] است؛ ولی بدون اعتقاد به الوهیت و ربوبیت عبادت محسوب نمی‌شود.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۴۷.</ref> | در پاسخ گفته شده اعمالی همچون توسل به اولیاء الله، درخواست یاری و [[شفاعت]] از آنها، تبرک به آثار آنان و شفا خواستن از آنان، اگر همراه با اعتقاد به [[الوهیت]]، [[ربوبیت]] آنها یا [[تفویض]] (به معنای واگذاری امور به پیامبر و امامان) باشد، عبادت و شرک در عبادت محسوب می‌شود؛ حتی بوسیدن [[ضریح]] یا قبر با این اعتقاد عبادت و شرک عبادی محسوب می‌شود. اما اگر این گونه اعمال با این اعتقاد باشد که اولیاء‌الله بندگان خالص خدا هستند که تمام زندگیشان را وقف در کسب رضایت خدا کردند، چنین اعمالی عبادت شمرده نمی‌شود حتی اگر همراه با [[سجده]] و خضوع باشد مثل سجده [[فرشته|ملائکه]] بر [[آدم|آدم(ع)]] یا [[یعقوب|یعقوب(ع)]] و پسرانش برای [[یوسف|یوسف(ع)]].{{یاد| آیه ۱۰۰ سوره یوسف وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّداً «و پدر و مادر را بر تخت بنشاند و آنها همگی پیش او (به شکرانه دیدار او، خدا را) سجده کردند.»}} هیچ‌یک از اینها شرک در عبادت نبوده و منافاتی با توحید عبادی ندارند.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۱ و ۱۰۲.</ref> البته سجده در [[اسلام]] برای غیرخدا و بدون اذن خدا [[حرام]] است؛ ولی بدون اعتقاد به الوهیت و ربوبیت عبادت محسوب نمی‌شود.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۴۷.</ref> | ||