۱۷٬۷۶۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
از این عنوان در کتابهای فقهی در باب نماز بحث شده<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابنرشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۸۹؛ بحرانی، الحدائق الناضرة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۴۱۸.</ref> و به مباحث کلامی بین شیعه و سنی نیز راه یافته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۳۵۱.</ref> | از این عنوان در کتابهای فقهی در باب نماز بحث شده<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابنرشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۸۹؛ بحرانی، الحدائق الناضرة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۴۱۸.</ref> و به مباحث کلامی بین شیعه و سنی نیز راه یافته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۳۵۱.</ref> | ||
==بدعتآمیز بودن | ==بدعتآمیز بودن الصلاة خیر النوم در دیدگاه شیعه== | ||
فقهای امامیه [[اجماع]] دارند بر این که گفتن «الصلاة خیر من النوم» در اذان، جایز نیست و گفتن آن به قصد [[تشریع]]، [[حرام]] است.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۹، ص۱۱۳.</ref> آنها بر این باورند که هیچ دلیل شرعی برای اثبات مشروعیت آن وجود ندارد.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۷.</ref> البته روایاتی از امامان معصوم در برخی منابع روایی امامیه نقل شده است که از آنها جواز تثویب در اذان برداشت میشود،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۲۷.</ref> اما از آنجا که این روایات [[شاذ]] هستند<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۹۰.</ref> و با دستهای دیگر از روایات که به صراحت، جواز تثویب در اذان را رد کردهاند،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۲۶.</ref> تعارض دارند؛ لذا فقیهان از آنها اعراض کرده و بر موارد [[تقیه]] حمل کردهاند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۹۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۹، ص۱۱۶؛ جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۸، ص۱۱۱.</ref> | فقهای امامیه [[اجماع]] دارند بر این که گفتن «الصلاة خیر من النوم» در اذان، جایز نیست و گفتن آن به قصد [[تشریع]]، [[حرام]] است.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۹، ص۱۱۳.</ref> آنها بر این باورند که هیچ دلیل شرعی برای اثبات مشروعیت آن وجود ندارد.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۷.</ref> البته روایاتی از امامان معصوم در برخی منابع روایی امامیه نقل شده است که از آنها جواز تثویب در اذان برداشت میشود،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۲۷.</ref> اما از آنجا که این روایات [[شاذ]] هستند<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۹۰.</ref> و با دستهای دیگر از روایات که به صراحت، جواز تثویب در اذان را رد کردهاند،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۲۶.</ref> تعارض دارند؛ لذا فقیهان از آنها اعراض کرده و بر موارد [[تقیه]] حمل کردهاند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۹۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۹، ص۱۱۶؛ جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة، ۱۴۲۳ق، ج۸، ص۱۱۱.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
کاشفالغطاء، تثویب یا گفتن «الصلاة خیر من النوم» در اذان را از اساس بدعتآمیز و دارای حرمت ذاتی دانسته و معتقد است چیزی آن را جایز نمیکند.<ref>کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۴۶.</ref> | کاشفالغطاء، تثویب یا گفتن «الصلاة خیر من النوم» در اذان را از اساس بدعتآمیز و دارای حرمت ذاتی دانسته و معتقد است چیزی آن را جایز نمیکند.<ref>کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۴۶.</ref> | ||
==مشروعیت الصلاة خیر النوم در | ==مشروعیت الصلاة خیر النوم در دیدگاه اهلسنت== | ||
بنا به دیدگاه مشهور نزد فقهای اهلسنت، گفتن «الصلاة خیر من النوم»، پس از «حی علی الفلاح»، در اذان صبح، مستحب است.<ref>ابنرشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۸۹.</ref> البته گفته میشود [[محمد بن ادریس شافعی]] در یک جا به [[استحباب]] آن قائل بوده و در جایی دیگر آن را [[مکروه]] دانسته است.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۶.</ref> برخی از فقهای حنفی گفتن آن پس از اتمام اذان صبح را نیز جایز دانستهاند.<ref>جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۶۰.</ref> | بنا به دیدگاه مشهور نزد فقهای اهلسنت، گفتن «الصلاة خیر من النوم»، پس از «حی علی الفلاح»، در اذان صبح، مستحب است.<ref>ابنرشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۸۹.</ref> البته گفته میشود [[محمد بن ادریس شافعی]] در یک جا به [[استحباب]] آن قائل بوده و در جایی دیگر آن را [[مکروه]] دانسته است.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۲۸۶.</ref> برخی از فقهای حنفی گفتن آن پس از اتمام اذان صبح را نیز جایز دانستهاند.<ref>جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۶۰.</ref> | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع== |
ویرایش