احرام: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

احرام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۲

۷۹ بایت اضافه‌شده ، ۱۳ ژوئن

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۲٬۳۱۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مقاله توصیفی فقهی}}
-'''اِحْرام''' پوشیدن لباس احرام، اولین عمل از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که با نیت کردن و گفتن [[تلبیه]] محقق می‌شود. احرام از [[میقات|میقات‌های]] خاصی آغاز می‌شود. این عمل، از [[ارکان حج|ارکان حج و عمره]] است. کسی که در حال احرام است را مُحرِم می‌گویند، فرد محرم احکام خاصی دارد مانند اینکه انجام برخی از اعمال در مدت احرام، بر وی [[حرام]]‌ می‌شود.
+'''اِحْرام''' پوشیدن لباس احرام، اولین عمل از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که با [[نیت]] کردن و گفتن [[تلبیه]] محقق می‌شود. احرام از [[میقات|میقات‌های]] خاصی آغاز می‌شود. این عمل، از [[ارکان حج|ارکان حج و عمره]] است. کسی که در حال احرام است را مُحرِم می‌گویند، فرد محرم احکام خاصی دارد مانند اینکه انجام برخی از اعمال در مدت احرام، بر وی [[حرام]]‌ می‌شود.
 {{احکام}}
 ==واژه‌شناسی==
-در منابع فقهی تعاریف گوناگون از احرام عرضه شده است. برخی آن را از گونه اعمال بیرونی دانسته و به معنای ورود در اعمال حج و عمره<ref>خطیب الشربینی، مغنی المحتاج، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۳۰؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۵۶؛ بهوتی، کشاف القناع، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۰۶.</ref> با پوشیدن لباس احرام و تلبیه شمرده‌اند،<ref>نجفی، جواهر الکلام،‌ دار إحیاء التراث العربی، ج۱۸، ص۱۹۷-۱۹۹.</ref> و بعضی آن را عملی قلبی به شمار آورده و به معنای نیت<ref>شهید الثانی، مسالک الأفهام، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۲۴؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۴ق، ج۱۱، ص۳۵۸.</ref> یا به تعبیر دیگر نیت ورود به اعمال حج یا عمره<ref>خطیب الشربینی، مغنی المحتاج، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۷۶؛ شروانی، حواشی الشروانی،‌ دار إحیاء التراث العربی، ج۴، ص۵۰.</ref> با قصد یا التزام به ترک محرمات خاص دانسته‌اند.<ref>خوانساری، جامع المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۳۷۸؛ خلخالی، معتمد العروة الوثقی، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۴۷۸.</ref>
+در منابع [[فقه|فقهی]] تعاریف گوناگون از احرام عرضه شده است. برخی آن را از گونه اعمال بیرونی دانسته و به معنای ورود در [[مناسک حج|اعمال حج]] و عمره<ref>خطیب الشربینی، مغنی المحتاج، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۳۰؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۵۶؛ بهوتی، کشاف القناع، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۰۶.</ref> با پوشیدن لباس احرام و [[تلبیه]] شمرده‌اند،<ref>نجفی، جواهر الکلام،‌ دار إحیاء التراث العربی، ج۱۸، ص۱۹۷-۱۹۹.</ref> و بعضی آن را عملی قلبی به شمار آورده و به معنای نیت<ref>شهید الثانی، مسالک الأفهام، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۲۴؛ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۸۴ق، ج۱۱، ص۳۵۸.</ref> یا به تعبیر دیگر [[نیت]] ورود به اعمال حج یا عمره<ref>خطیب الشربینی، مغنی المحتاج، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۷۶؛ شروانی، حواشی الشروانی،‌ دار إحیاء التراث العربی، ج۴، ص۵۰.</ref> با قصد یا التزام به ترک محرمات خاص دانسته‌اند.<ref>خوانساری، جامع المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۳۷۸؛ خلخالی، معتمد العروة الوثقی، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۴۷۸.</ref>
 این کار را از آن رو احرام می‌نامند که احرام‌گزار برخی کارها را که پیش‌تر بر وی [[حلال]] بوده<ref>قرطبی، تفسیر قرطبی، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۳۶؛ بهوتی، کشاف القناع، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۷۱.</ref> یا کارهایی را که با اعمال حج و عمره ناسازگار است، بر خود [[حرام]] می‌شمرد.<ref>فتح الله، معجم الفاظ الفقه الجعفری، ۱۴۱۵ق، ص۳۳.</ref> به فرد در حالت احرام «مُحْرِم»<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۴۳۱-۴۳۲.</ref> می‌گویند و مقصود از واژه حُرُم (جمع حرام) را در قرآن محرم دانسته‌اند:{{عربی|یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَکم بَهِیمَةُ الأَنْعَامِ إِلاَّ مَا یتْلَی عَلَیکمْ غَیرَ مُحِلِّی الصَّیدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللّهَ یحْکمُ مَا یرِیدُ}}(مائده، آیه۱) و {{عربی|یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّیدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ}}(مائده، آیه۹۵).<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۶۰۰-۶۰۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۲۰.</ref>
-احرام از مهمترین [[واجبات]] [[حج تمتع]] و عمره، و به نظر [[فقیهان]] [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، از ارکان آن به شمار می‌رود و ترک عمدی احرام، حج و عمره را باطل می‌سازد.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۷۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۴۰۲ق، ج۶، ص۱۷۵؛الزحیلی، الفقه الاسلامی،‌ دار الفکر، ج۳، ص۲۱۷۷.</ref> ابوحنیفه احرام را مانند طهارت شرط حج می‌داند نه جزء ارکان آن.<ref>سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۶۱، ۱۷۳ و۱۷۴.</ref> بر این اساس، بخشی مهم از مبحث حج در منابع فقهی به احرام اختصاص یافته است.
+احرام از مهمترین [[واجبات]] [[حج تمتع]] و عمره، و به نظر [[فقیهان]] [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، از ارکان آن به شمار می‌رود و ترک عمدی احرام، [[حج]] و [[عمره]] را باطل می‌سازد.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۷۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۴۰۲ق، ج۶، ص۱۷۵؛الزحیلی، الفقه الاسلامی،‌ دار الفکر، ج۳، ص۲۱۷۷.</ref> [[ابوحنیفه]] احرام را مانند [[طهارت]] شرط حج می‌داند نه جزء [[ارکان حج|ارکان]] آن.<ref>سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۶۱، ۱۷۳ و۱۷۴.</ref> بر این اساس، بخشی مهم از مبحث حج در منابع فقهی به احرام اختصاص یافته است.
 ==تاریخچه==