پرش به محتوا

دفاع از مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
[[مرتضی مطهری|مرتضی مطهری]] معتقد است [[خدا|خداوند]] از بدگویی و بدنام نمودنِ دیگران، منع کرده است، مگر در مورد فرد مظلوم. وی معتقد است براساس آیات قرآن<ref>سوره نساء، آیه ۱۴۸.</ref> خداوند به مظلوم اجازه می‌دهد «فریاد کند، بدگویی کند ... شعار بدهد» و علت آن این است که «این راه احقاق حق است».<ref name=":0">مطهری، پانزده گفتار، ۱۳۸۰ش، ص۹۶.</ref>
[[مرتضی مطهری|مرتضی مطهری]] معتقد است [[خدا|خداوند]] از بدگویی و بدنام نمودنِ دیگران، منع کرده است، مگر در مورد فرد مظلوم. وی معتقد است براساس آیات قرآن<ref>سوره نساء، آیه ۱۴۸.</ref> خداوند به مظلوم اجازه می‌دهد «فریاد کند، بدگویی کند ... شعار بدهد» و علت آن این است که «این راه احقاق حق است».<ref name=":0">مطهری، پانزده گفتار، ۱۳۸۰ش، ص۹۶.</ref>


===دفاع از مظلوم از برنامه‌های حکومتی امام علی===
===دفاع از مظلوم از برنامه‌های حکومتی امام علی(ع)===
[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] پس از آنکه با وی به‌عنوان خلیفه بیعت شد دفاع از مظلوم و گرفتن حق او را از برنامه‌های حکومتی خود بیان کرد.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۳۶، ص۱۹۴.</ref> او در [[خطبه شقشقیه|خطبه شِقْشِقِیّة]] یکی از دلایل قبول حکومت (بعداز [[قتل عثمان|کشته‌شدن عثمان]]) را پیمانی دانسته که خداوند از عالمان برای دفع ظلم از مظلومان گرفته است.<ref> نهج البلاغة، تصحیح: صبحی صالح، خطبه ۳.</ref> همچنین امام علی(ع)، پس از آنکه توسط [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] ضربت خورد، به [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] وصیت کرد که دشمنِ ظالم و یاری‌رسان مظلوم باشید.<ref> نهج البلاغة، تصحیح: صبحی صالح، نامه ۴۷، ص۴۲۱.</ref>
[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] پس از آنکه با وی به‌عنوان خلیفه بیعت شد دفاع از مظلوم و گرفتن حق او را از برنامه‌های حکومتی خود بیان کرد.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۳۶، ص۱۹۴.</ref> او در [[خطبه شقشقیه|خطبه شِقْشِقِیّة]] یکی از دلایل قبول حکومت (بعداز [[قتل عثمان|کشته‌شدن عثمان]]) را پیمانی دانسته که خداوند از عالمان برای دفع ظلم از مظلومان گرفته است.<ref> نهج البلاغة، تصحیح: صبحی صالح، خطبه ۳.</ref> همچنین امام علی(ع)، پس از آنکه توسط [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] ضربت خورد، به [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] وصیت کرد که دشمنِ ظالم و یاری‌رسان مظلوم باشید.<ref> نهج البلاغة، تصحیح: صبحی صالح، نامه ۴۷، ص۴۲۱.</ref>


خط ۵۷: خط ۵۷:
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:مقاله‌های آماده ترجمه]]
[[رده:مقاله‌های آماده ترجمه]]
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>