پرش به محتوا

پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

(ویکی سازی)
خط ۲۰۴: خط ۲۰۴:
از نخستین نمونه‌های گروه‌های سیاسی شیعه می‌توان به «کنفرانس سراسری شیعیان هند» اشاره کرد که در سال ۱۹۰۷/ ۱۲۸۶ش. و پیش از استقلال پاکستان فعالیت خود را آغاز کرد. «اداره تحفظ حقوق شیعه»، «شیعه مطالبات کمیتی» (کمیته مطالبات شیعیان) و «حزب سیاسی شیعه» از جمله سازمان‌های شیعی است که در مقاطع مختلف فعالیت داشته‌اند.<ref>عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ص۴۳۴</ref>
از نخستین نمونه‌های گروه‌های سیاسی شیعه می‌توان به «کنفرانس سراسری شیعیان هند» اشاره کرد که در سال ۱۹۰۷/ ۱۲۸۶ش. و پیش از استقلال پاکستان فعالیت خود را آغاز کرد. «اداره تحفظ حقوق شیعه»، «شیعه مطالبات کمیتی» (کمیته مطالبات شیعیان) و «حزب سیاسی شیعه» از جمله سازمان‌های شیعی است که در مقاطع مختلف فعالیت داشته‌اند.<ref>عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ص۴۳۴</ref>
[[پرونده:مفتی جعفر حسین.jpg|200px|بندانگشتی|[[مفتی جعفر حسین]]، اولین رهبر نهضت اجرای فقه جعفری]]
[[پرونده:مفتی جعفر حسین.jpg|200px|بندانگشتی|[[مفتی جعفر حسین]]، اولین رهبر نهضت اجرای فقه جعفری]]
*[[تحریک جعفریه]]: این سازمان که مهم‌ترین گروه سیاسی [[شیعه]] پاکستان بوده و فعالیت تاثیرگزاری در تاریخ پاکستان داشته در تاریخ ۱۳۵۸ش/۱۹۷۹م با نام [[تحریک نفاذ فقه جعفریه]] (نهضت اجرای فقه جعفری) آغاز به کار کرد و بعدها نام تحریک جعفریه پاکستان یافت. این حزب سیاسی در واکنش به سیاست مذهبی ژنرال ضیاء‌الحق رئیس‌ جمهور این کشور (۱۳۵۶-۱۳۶۷ش)/(۱۹۷۷-۱۹۸۷م) ایجاد شد که شعار حاکم کردن فقه [[ابوحنیفه|حنفیه]] را مطرح کرد.
*[[تحریک جعفریه]]: این سازمان که مهم‌ترین گروه سیاسی [[شیعه]] پاکستان بوده و فعالیت تاثیرگزاری در تاریخ پاکستان داشته در تاریخ ۱۳۵۸ش/[[سال ۱۹۷۹ میلادی|۱۹۷۹م]] با نام [[تحریک نفاذ فقه جعفریه]] (نهضت اجرای فقه جعفری) آغاز به کار کرد و بعدها نام تحریک جعفریه پاکستان یافت. این حزب سیاسی در واکنش به سیاست مذهبی ژنرال ضیاء‌الحق رئیس‌ جمهور این کشور (۱۳۵۶-۱۳۶۷ش)/(۱۹۷۷-۱۹۸۷م) ایجاد شد که شعار حاکم کردن فقه [[ابوحنیفه|حنفیه]] را مطرح کرد.
[[پرونده:عارف حسین الحسینی.jpg|چپ|بندانگشتی|علامه [[عارف حسین حسینی]] دومین رهبر [[نهضت جعفری پاکستان]]]]
[[پرونده:عارف حسین الحسینی.jpg|چپ|بندانگشتی|علامه [[عارف حسین حسینی]] دومین رهبر [[نهضت جعفری پاکستان]]]]
در این دوران طرحی با نام نظام مصطفی برای اجرای جدی‌تری احکام اجرایی در پاکستان طرح و اجرا شد که برخی از برنامه‌های آن مانند اخذ [[زکات]] اجباری، یک شکل کردن نظام آموزش دینی و دولتی کردن [[وقف|اوقاف]] شیعه مورد مخالفت شیعیان قرار گرفت. در سال ۱۹۷۹م همایش بزرگی از شیعیان پاکستان در شهر بکر تشکیل شد و علامه مفتی [[جعفر حسین]] ریاست و رهبری شیعیان پاکستان را برعهده گرفت.{{مدرک}} پس از درگذشت مفتی جعفر حسین در سال ۱۳۶۲ش/۱۹۸۳م. علامه [[عارف حسین حسینی]] به رهبری نهضت رسید. در دوره رهبری وی فعالیت سیاسی این نهضت گسترش یافت و تبدیل به یک حزب سیاسی شد. عارف حسین حسینی در سال ۱۳۶۷ش/۱۹۸۸م به [[شهادت]] رسید و بعد از وی [[سید ساجد علی نقوی]] (عضو [[مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام]]) جایگزین وی شد.<ref>دایرة‌المعارف تشیع، ج ۳، ص۶۰۵؛عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ۴۳۸-۴۴۱</ref>
در این دوران طرحی با نام نظام مصطفی برای اجرای جدی‌تری احکام اجرایی در پاکستان طرح و اجرا شد که برخی از برنامه‌های آن مانند اخذ [[زکات]] اجباری، یک شکل کردن نظام آموزش دینی و دولتی کردن [[وقف|اوقاف]] شیعه مورد مخالفت شیعیان قرار گرفت. در [[سال ۱۹۷۹ میلادی|سال ۱۹۷۹م]] همایش بزرگی از شیعیان پاکستان در شهر بکر تشکیل شد و علامه مفتی [[جعفر حسین]] ریاست و رهبری شیعیان پاکستان را برعهده گرفت.{{مدرک}} پس از درگذشت مفتی جعفر حسین در سال ۱۳۶۲ش/۱۹۸۳م. علامه [[عارف حسین حسینی]] به رهبری نهضت رسید. در دوره رهبری وی فعالیت سیاسی این نهضت گسترش یافت و تبدیل به یک حزب سیاسی شد. عارف حسین حسینی در سال ۱۳۶۷ش/۱۹۸۸م به [[شهادت]] رسید و بعد از وی [[سید ساجد علی نقوی]] (عضو [[مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام]]) جایگزین وی شد.<ref>دایرة‌المعارف تشیع، ج ۳، ص۶۰۵؛عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ۴۳۸-۴۴۱</ref>


[[سید ساجد علی نقوی]] در سال ۱۹۴۰م، در ملهو والی، بخش پندی گهیپ، از توابع اتک متولد شد.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان ها، ۱۴۰۱ش، ص۲۷۸.</ref> تحصیلات دینی را درمولتان، در مدرسه مخزن العلوم الجعفریه، شروع کرد و دروس نظامیه را نیز به پایان رسانید. از استادان وی، مولانا سید گلاب شاه، مولانا محمد حسین، مدرس اعلای مدرسه جامعۀ المعصومین فیصل آّباد، قابل ذکر هستند. در تا سال ۱۹۷۰م  در همین مدرسه به تدریس علوم اهل بیت مشغول بود. در سال ۱۹۷۰م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا ۱۹۷۵م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان ها، ۱۴۰۱ش، ص۲۷۸.</ref>
[[سید ساجد علی نقوی]] در سال ۱۹۴۰م، در ملهو والی، بخش پندی گهیپ، از توابع اتک متولد شد.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان ها، ۱۴۰۱ش، ص۲۷۸.</ref> تحصیلات دینی را درمولتان، در مدرسه مخزن العلوم الجعفریه، شروع کرد و دروس نظامیه را نیز به پایان رسانید. از استادان وی، مولانا سید گلاب شاه، مولانا محمد حسین، مدرس اعلای مدرسه جامعۀ المعصومین فیصل آّباد، قابل ذکر هستند. در تا سال ۱۹۷۰م  در همین مدرسه به تدریس علوم اهل بیت مشغول بود. در سال ۱۹۷۰م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا ۱۹۷۵م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان ها، ۱۴۰۱ش، ص۲۷۸.</ref>
۵٬۸۳۸

ویرایش