Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
(اصلاح نشانی وب) |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
تفسیر موضوعی، بیان آموزههای مرتبط با یک موضوع خاص، با توجه به [[آیه|آیات]] مختلف قرآن کریم در یک یا چند سوره است.<ref>مسلم، مباحث فی التفسیر الموضوعی، ۱۴۱۰ش، ص۱۶.</ref> گردآوری آیات مرتبط با یک موضوع در قرآن کریم و بررسی آنها برای به دست آوردن نظر قرآن نیز تفسیر موضوعی خوانده شده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۳؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۱.</ref> | تفسیر موضوعی، بیان آموزههای مرتبط با یک موضوع خاص، با توجه به [[آیه|آیات]] مختلف قرآن کریم در یک یا چند سوره است.<ref>مسلم، مباحث فی التفسیر الموضوعی، ۱۴۱۰ش، ص۱۶.</ref> گردآوری آیات مرتبط با یک موضوع در قرآن کریم و بررسی آنها برای به دست آوردن نظر قرآن نیز تفسیر موضوعی خوانده شده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۳؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۱.</ref> | ||
بسیاری از مفسران و محققان علوم قرآنی، بر اهمیت و جایگاه تفسیر موضوعی تأکید کردهاند؛<ref>سعید، المدخل الی التفسیر والموضوعی، ۱۴۱۱ق، ص۴۰-۵۵؛ مسلم، مباحث فی التفسیر الموضوعی، ۱۴۱۰ش، ص۳۰-۳۳؛ یدالهپور، مبانی و سیر تاریخی تفسیر موضوعی قرآن، ۱۳۸۳ش، ص۱۵۷؛ جلیلی، تفسیر موضوعی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴-۳۰.</ref> [[سید محمدباقر صدر]]، تفسیر موضوعی را مهمتر از [[تفسیر ترتیبی]]<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۰-۴۳.</ref> و استفاده از آن را تنها راه برای استخراج نظریههای اسلامی از قرآن کریم دانسته<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۸-۳۷.</ref> و بر این باور است که تفسیر ترتیبی هرگز از فهم معنای ظاهری الفاظ و آیات قرآن فراتر نمیرود و موفقیت چندانی در گسترش اندیشههای اسلامی نداشته است.<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۳۴-۳۵.</ref> وی همچنین گسترش علم فقه را وامدار رویکرد موضوعی به احادیث معصومان میداند و معتقد است برای پاسخگویی به نیازهای گسترده و پیچیده، از روش تفسیر موضوعی بهره برد.<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۵-۲۸.</ref> | بسیاری از مفسران و محققان علوم قرآنی، بر اهمیت و جایگاه تفسیر موضوعی تأکید کردهاند؛<ref>سعید، المدخل الی التفسیر والموضوعی، ۱۴۱۱ق، ص۴۰-۵۵؛ مسلم، مباحث فی التفسیر الموضوعی، ۱۴۱۰ش، ص۳۰-۳۳؛ یدالهپور، مبانی و سیر تاریخی تفسیر موضوعی قرآن، ۱۳۸۳ش، ص۱۵۷؛ جلیلی، تفسیر موضوعی، ۱۳۸۷ش، ص۲۴-۳۰.</ref> [[سید محمدباقر صدر]]، تفسیر موضوعی را مهمتر از [[تفسیر ترتیبی]]<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۰-۴۳.</ref> و استفاده از آن را تنها راه برای استخراج نظریههای اسلامی از قرآن کریم دانسته<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۸-۳۷.</ref> و بر این باور است که تفسیر ترتیبی هرگز از فهم معنای ظاهری الفاظ و آیات قرآن فراتر نمیرود و موفقیت چندانی در گسترش اندیشههای اسلامی نداشته است.<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۳۴-۳۵.</ref> وی همچنین گسترش علم فقه را وامدار رویکرد موضوعی به احادیث معصومان میداند و معتقد است برای پاسخگویی به نیازهای گسترده و پیچیده، باید از روش تفسیر موضوعی بهره برد.<ref>صدر، المدرسة القرآنیه، ۱۴۲۱ق، ص۲۵-۲۸.</ref> | ||
به باور [[محمدتقی مصباح یزدی]]، تنها با استفاده از تفسیر موضوعی و عرضه معارف قرآن به صورت نظاممند میتوان نظام فکری منسجمی بر اساس قرآن کریم فراهم ساخت و با نظامهای فکری انحرافی مقابله کرد.<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۸-۱۰.</ref> [[آیت الله سبحانی]] با تأکید بر ضرورت رویکرد به تفسیر موضوعی و پرهیز از تکرار تفسیر ترتیبی، تفسیر موضوعی را مجالی برای گشوده شدن آفاق عظیمی در علوم و معارفی دانسته که هیچگاه از تفسیر ترتیبی حاصل نمیشوند.<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۱.</ref> | به باور [[محمدتقی مصباح یزدی]]، تنها با استفاده از تفسیر موضوعی و عرضه معارف قرآن به صورت نظاممند میتوان نظام فکری منسجمی بر اساس قرآن کریم فراهم ساخت و با نظامهای فکری انحرافی مقابله کرد.<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۸-۱۰.</ref> [[آیت الله سبحانی]] با تأکید بر ضرورت رویکرد به تفسیر موضوعی و پرهیز از تکرار تفسیر ترتیبی، تفسیر موضوعی را مجالی برای گشوده شدن آفاق عظیمی در علوم و معارفی دانسته که هیچگاه از تفسیر ترتیبی حاصل نمیشوند.<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۱.</ref> |