پرش به محتوا

توحید ذاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۱: خط ۱۱:


#خداوند یگانه و واحد است و شریک و مثل و مانندی ندارد. از این مرتبه به توحید واحدی تعبیر شده است.
#خداوند یگانه و واحد است و شریک و مثل و مانندی ندارد. از این مرتبه به توحید واحدی تعبیر شده است.
#خداوند یکتا و اَحَد و از هر جهت بسیط است؛ هیچ جزء و ترکیبی (چه جزء خارجی و چه چزء عقلی و ذهنی) ندارد. این مرتبه را توحید احدی می‌نامند.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱و۲۰۲؛ سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱ و ۲۹.</ref>
#خداوند یکتا و اَحَد و از هر جهت بسیط است؛ هیچ جزئی ندارد و مرکب از اجزاء خارجی یا عقلی و ذهنی نیست. این مرتبه را توحید اَحَدی می‌نامند.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱و۲۰۲؛ سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱ و ۲۹؛ ربانی گلپایگانی، کلام تطبیقی (۱)، ۱۳۹۹ش، ص۴۱.</ref>
آیاتی مانند «وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد»<ref>سوره توحید، آیه۴.</ref> و «لیس کَمِثلِه شَیء»<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> را به معنای نفی مثل و شریک و آیه «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَد» را ناظر به معنای دوم و نفی ترکیب دانسته‌اند.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۲۱و۲۲۲؛ سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱.</ref>
گفته شده مراد از وحدت خدا و واحد بودن خدا، وحدت به معنای حقیقی است نه عددی؛ یعنی خداوند تَعدّد و کثرت نمی‌پذیرد و برای او تعدد (دومی یا سومی) تصور نمی‌شود.<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲ و ۱۳.</ref>
 
آیاتی مانند «وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد»<ref>سوره توحید، آیه۴.</ref> و «لیس کَمِثلِه شَیء»<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> را به معنای نفی مثل و شریک و آیه «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَد» را ناظر به معنای دوم و نفی ترکیب دانسته‌اند.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۲۱و۲۲۲؛ سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱.</ref> در برخی از سخنان امامان(ع) نیز به دو معنای توحید ذاتی اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ش، ص۸۳ و ۸۴، حدیث ۳ و ص۱۶۹، حدیث ۳.</ref>
 
از جمله از امام علی(ع) نقل شده است:‌ «... هُوَ وَاحِدٌ لَیْسَ لَهُ فِی الْأَشْیَاء شِبْهٌ ... إِنَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَحَدِیُّ الْمَعْنَى يَعْنِی بِهِ أَنَّهُ لَا یَنْقَسِمُ فِی وُجُودٍ وَ لَا عَقْلٍ وَ لَا وَهْمٍ‏؛ خداوند واحدی است که در میان اشیاء مثل و مانندی ندارد .. خداوند احدی المعنی است؛ یعنی او در وجود، عقل و وهم، تقسیم نمی‌پذیرد».<ref>شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ش، ص۸۳ و ۸۴، حدیث ۳.</ref>
 
[[عبدالله جوادی آملی]]، فیلسوف و مفسر شیعی، گفته است خداوند یگانه و یکتا است؛ یگانه یعنی شریک و مثل و مانندی ندارد و یکتا،‌ یعنی بسیط است و جزء ندارد.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۲۳.</ref> گفته شده، در اصطلاح فیلسوفان از این وحدت، به وحدت حَقّه تعبیر می‌شود که در آن نه تعدد و تکثّر راه دارد و نه ترکیب.<ref>ربانی گلپایگانی، کلام تطبیقی (۱)، ۱۳۹۹ش، ص۴۲.</ref>


[[عبدالله جوادی آملی]]، فیلسوف و مفسر شیعی، گفته است خداوند یگانه و یکتا است؛ یگانه یعنی شریک و مثل و مانندی ندارد و یکتا،‌ یعنی بسیط است و جزء ندارد.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۲۳.</ref>
==اثبات توحید ذاتی==
==اثبات توحید ذاتی==
حکمای الهی برای اثبات وحدت و یگانگی ذات واجب‌الوجود، دلایلی اقامه‌کرده‌اند که متقن‌ترین آنها برهانی است که با استفاده از [[برهان صدیقین]] (طبق تقریر [[صدرالمتألهین]]) تشکیل می‌یابد و تقریر آن این است:
حکمای الهی برای اثبات وحدت و یگانگی ذات واجب‌الوجود، دلایلی اقامه‌کرده‌اند که متقن‌ترین آنها برهانی است که با استفاده از [[برهان صدیقین]] (طبق تقریر [[صدرالمتألهین]]) تشکیل می‌یابد و تقریر آن این است:
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹

ویرایش