پرش به محتوا

شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲: خط ۱۲:
شهادت به معنای کشته شدن در راه خداوند است و کسی که در راه خدا کشته می‌شود، شهید نامیده می‌شود.<ref>عبدالمنعم، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، دار الفضیلة، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در فقه، شهید به مسلمانی اختصاص دارد که در میدان جنگ توسط کافران یا به سبب جنگ با آنها کشته می‌شود.<ref>عبدالمنعم، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، دار الفضیلة، ج۲، ص۳۴۶.</ref>
شهادت به معنای کشته شدن در راه خداوند است و کسی که در راه خدا کشته می‌شود، شهید نامیده می‌شود.<ref>عبدالمنعم، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، دار الفضیلة، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در فقه، شهید به مسلمانی اختصاص دارد که در میدان جنگ توسط کافران یا به سبب جنگ با آنها کشته می‌شود.<ref>عبدالمنعم، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، دار الفضیلة، ج۲، ص۳۴۶.</ref>


در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده است که شهادت یک معنای خاص و یک معنای عام دارد. معنای خاص آن همان معنای فقهی است و معنای عام آن این است که انسان در مسیر انجام وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد. ازاین‌رو در روایات، طالب علمی که در حال طلب علم از دنیا برود، کسی که در بسترش بمیرد در حالی که به خدا، پیامبر و اهل‌بیتش معرفت داشته باشد، کسی که برای دفاع از مالش در برابر مهاجمان کشته شود و... شهید دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>
در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده است که شهادت یک معنای خاص و یک معنای عام دارد. معنای خاص آن همان معنای فقهی است و معنای عام آن این است که انسان در مسیر انجام وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد. ازاین‌رو در روایات اسلامی، مصادیقی برای شهید ذکر شده است نظیر طالب علمی که در حال طلب علم از دنیا برود، کسی که در بسترش بمیرد در حالی که به خدا، پیامبر و اهل‌بیتش معرفت داشته باشد، کسی که برای دفاع از مالش در برابر مهاجمان کشته شود<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>


===وجه نام‌گذاری شهید===
===وجه نام‌گذاری شهید===
confirmed، protected، templateeditor
۱۲٬۸۲۸

ویرایش