فتح مکه: تفاوت میان نسخه‌ها

فتح مکه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹

۱۱ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Alikhani

confirmed، movedable، protected، templateeditor

۵٬۶۹۱

ویرایش

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 == اهمیت فتح مکه در تاریخ اسلام ==
-غزوه فتح مکه را از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ صدر اسلام دانسته‌اند که در نتیجه آن حکومت مشرکان در [[مکه]] پایان یافت و اسلام در [[جزیرة العرب]] حاکمیت پیدا کرد.<ref>کمساری، «دستاوردهای سیاسی فتح مکه»، ص۱۱۶.</ref> پس از فتح مکه اکثر قبیله‌های جزیرة العرب تا سال دهم اسلام آوردند و قدرت مشرکان در آنجا به کلی نابود شد.<ref>جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام تا سال چهلم هجری، ۱۳۶۶ش، ص۲۰۰.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] و [[ناصر مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، با تطبیق [[سوره نصر]] بر فتح مکه، معتقدند این غزوه بزرگ‌ترین پیروزی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بود که در اثر آن بنیان شرک از جزیرة العرب برچیده شد و مردم دسته دسته به پیامبر ایمان آوردند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۷۶؛ مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۹۴.</ref>
+غزوه فتح مکه را از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ صدر اسلام دانسته‌اند که در نتیجه آن حکومت مشرکان در [[مکه]] پایان یافت و اسلام در [[جزیرة العرب]] حاکمیت پیدا کرد.<ref>کمساری، «دستاوردهای سیاسی فتح مکه»، ص۱۱۶.</ref> پس از فتح مکه اکثر قبیله‌های جزیرة العرب تا سال دهم اسلام آوردند و قدرت مشرکان در آنجا به کلی نابود شد.<ref>جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام تا سال چهلم هجری، ۱۳۶۶ش، ص۲۰۰.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] و [[ناصر مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، با تطبیق [[سوره نصر]] بر فتح مکه، معتقدند این غزوه بزرگ‌ترین پیروزی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بود که در اثر آن بنیان شرک از جزیرة العرب برچیده شد و مردم دسته دسته به پیامبر ایمان آوردند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۷۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۹۴.</ref>
 پیغمبر(ص) در این غزوه توانست بدون خونریزی و بدون اینکه کوچک‌ترین آسیبی به کسی برسد مکه را فتح کند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۷۵۸.</ref> به گفته [[سید جعفر شهیدی]] مؤلف [[تاریخ تحلیلی اسلام (کتاب)|کتاب تاریخ تحلیلی اسلام]]، رفتاری که پیغمبر(ص) با مردم مکه کرد، سماحت اسلام و بزرگواری پیامبر(ص) را در دیده مخالفان آشکار ساخت؛ زیرا قریش به مدت ۲۰ سال او و پیروانش را آزار داده بودند و از انتقام پیامبر می‌ترسیدند، اما وقتی با رفتار کریمانه پیامبر مواجه شدند، مسلمان شده، برای اسلام بجنگند.<ref>شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> با این حال به باور برخی نویسندگان ایمان آوردن آنها، ایمان ظاهری و تسلیم شدن آنها نوعی عقب‌نشینی استراتژیک بود<ref>صمدی، «بازکاوی نقش قبایل قریش در جهت کسب قدرت با تأکید بر جریانات فتح مکه تا سقیفه»، ص۱۱.</ref> تا بتوانند در پوشش [[خلافت|خلافت اسلامی]] قدرت را از [[بنی‌هاشم]] بازپس‌گیرند.<ref>صمدی، «بازکاوی نقش قبایل قریش در جهت کسب قدرت با تأکید بر جریانات فتح مکه تا سقیفه»، ص۲۶.</ref>
@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 '''زنان'''
 * '''[[هند دختر عتبه|هِند دختر عُتْبَه]]:''' مادر معاویه که در جنگ اُحُد، شکم حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت. او چهره خود را پوشاند و همراه زنان دیگر با پیامبر بیعت کرد و مسلمان شد.<ref>دیاربکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۹۴.</ref>
-* '''ساره کنیز عَمرو بن هِشام:''' وی پیش از حرکت سپاه اسلام برای مشرکان جاسوسی کرده بود.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۴.</ref> او در روز فتح مکه کشته شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۶۰.</ref>
+* '''ساره کنیز عَمرو بن هِشام:''' وی پیش از حرکت سپاه اسلام برای مشرکان جاسوسی کرده بود.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۳۵۴.</ref> او در روز فتح مکه کشته شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۶۰.</ref>
 * '''قَریبه و فَرْتَنا دو کنیز عبدالله بن خَطَل:''' این دو کنیز آوازه‌خوان بودند و پیامبر(ص) را با ترانه‌های خود هَجْو می‌کردند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۶۰.</ref> قَریبه کشته شد، اما فَرْتَنا ایمان آورد و تا زمان عثمان زنده بود.<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۲۵.</ref>
@@ خط ۶۷: / خط ۶۷: @@
 {{اصلی|ماجرای کسر اصنام}}
-طبق برخی گزارش‌ها، پس از فتح مکه پیامبر(ص) به شکستن بت‌های بالای سقف [[کعبه]] اقدام کرد.<ref>الطرائف، ابن‌طاووس، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۸۰.</ref> به پیشنهاد پیامبر(ص)، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] روی شانه‌های پیامبر رفت و بت‌ها را به زمین انداخت.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref> بر اساس برخی روایت‌ها، پس از آنکه امام علی(ع) بُتِ هُبَل (بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بت در مسجد الحرام) را از بالای کعبه انداخت، آن را در ورودی باب بنی‌شَیبه (یکی از ورودی‌های [[مسجد الحرام|مَسْجِد الْحَرام]]) دفن کردند.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۳۸.</ref> با این حال، بنا بر روایتی که در [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|المستدرک علی الصحیحین]] (از کتاب‌های حدیثی اهل‌سنت) نقل شده است، شکستن بت‌ها، در [[لیلة المبیت|لیلة‌المبیت]] رخ داده است.<ref> حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۶.</ref> پس از فتح مکه، پیامبر سریه‌هایی را به اطراف مکه فرستاد تا بت‌خانه‌ها را تخریب کنند.<ref>فیاض، تاریخ اسلام، ۱۳۲۷ش، ص۹۸.</ref> ظهر روز فتح مکه [[بلال حبشی]] به دستور پیامبر(ص) بر فراز کعبه رفت و [[اذان]] گفت که کفار مکه از این واقعه بسیار ناراحت شدند.<ref>قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۹۷-۹۸.</ref>
+طبق برخی گزارش‌ها، پس از فتح مکه پیامبر(ص) به شکستن بت‌های بالای سقف [[کعبه]] اقدام کرد.<ref>ابن‌طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۸۰.</ref> به پیشنهاد پیامبر(ص)، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] روی شانه‌های پیامبر رفت و بت‌ها را به زمین انداخت.<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref> بر اساس برخی روایت‌ها، پس از آنکه امام علی(ع) بُتِ هُبَل (بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بت در مسجد الحرام) را از بالای کعبه انداخت، آن را در ورودی باب بنی‌شَیبه (یکی از ورودی‌های [[مسجد الحرام|مَسْجِد الْحَرام]]) دفن کردند.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۳۸.</ref> با این حال، بنا بر روایتی که در [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|المستدرک علی الصحیحین]] (از کتاب‌های حدیثی اهل‌سنت) نقل شده است، شکستن بت‌ها، در [[لیلة المبیت|لیلة‌المبیت]] رخ داده است.<ref> حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۶.</ref> پس از فتح مکه، پیامبر سریه‌هایی را به اطراف مکه فرستاد تا بت‌خانه‌ها را تخریب کنند.<ref>فیاض، تاریخ اسلام، ۱۳۲۷ش، ص۹۸.</ref> ظهر روز فتح مکه [[بلال حبشی]] به دستور پیامبر(ص) بر فراز کعبه رفت و [[اذان]] گفت که کفار مکه از این واقعه بسیار ناراحت شدند.<ref>قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۹۷-۹۸.</ref>
 {{-}}