confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۴
ویرایش
(←منابع) |
(←ورود سپاه اسلام به مکه: اصلاح ارقام) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقلقول = [[عبدالحسین زرینکوب]]:{{-}}«اهل مکه پشیمان و وحشتزده ابوسفیان را به مدینه فرستادند تا محمد(ص) را از این آهنگ (حمله به مکه) منصرف دارند. اما دیگر دوران صلح گذشته بود و تا اهل مکه خبر شدند پیغمبر با ده هزار مسلمان خویش در ظرف یک هفته نزدیک دروازه شهرشان رسیده بود. مکه در مقابل وی مقاومت نکرد ... '''این بار محمد به عنوان فاتح اما باز مثل یک پیغمبر به شهر در آمد: بدون غارت بدون خونریزی.»'''<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۳۷.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = | نقلقول = [[عبدالحسین زرینکوب]]:{{-}}«اهل مکه پشیمان و وحشتزده ابوسفیان را به مدینه فرستادند تا محمد(ص) را از این آهنگ (حمله به مکه) منصرف دارند. اما دیگر دوران صلح گذشته بود و تا اهل مکه خبر شدند پیغمبر با ده هزار مسلمان خویش در ظرف یک هفته نزدیک دروازه شهرشان رسیده بود. مکه در مقابل وی مقاومت نکرد ... '''این بار محمد به عنوان فاتح اما باز مثل یک پیغمبر به شهر در آمد: بدون غارت بدون خونریزی.»'''<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۳۷.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه =#FFF9E7| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
== | == پیروزی مسلمانان بدون خونریزی == | ||
پیامبر(ص) توانست با تدبیر و سیاستش، مکه را بدون خونریزی فتح کند.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۸۶.</ref> با دستور پیامبر، سپاه اسلام در ۱۰ رمضان سال ۸ق<ref>ابنهشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۹۹.</ref> با رعایت اصل غافلگیری، پیش از آنکه دشمن به فکر دفاع از خود بیافتد، از مدینه خارج شد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۹۲.</ref> مقصد اصلی، حتی به سپاهیان اسلام معلوم نبود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۲۱، ۲۲۳.</ref> تا رسیدن سپاه به مَرّ الظَّهْران (وادی فاطمه کنونی در ۲۴ کیلومتری مکه<ref>بلادی، معالم مکة التاریخیة الأثریه، ۱۴۰۰ق، ص۲۵.</ref>) اهالی مکه و جاسوسان آنان هیچ خبری از حرکت جهادی سپاه اسلام نداشتند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۵۰.</ref> پس از آگاهی ابوسفیان از حضور سپاه اسلام در اطراف مکه، [[عباس بن عبدالمطلب|عباس بن عبدالمطّلب]] به دستور پیامبر، [[ابوسفیان]] را به ابتدای یک وادی برد تا از آنجا خیل عظیم مسلمانها را ببیند<ref>ابنهشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref> و فکر هرگونه مقاومتی را از سر بیرون کرده، فتح مکه بدون جنگ به انجام رسد.<ref>خطاب، الرسول القائد، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۷.</ref> | |||
برخی از مورخان و سیرهنگاران، تاریخ فتح مکه را در روز سیزدهم رمضان سال هشتم ذکر کردهاند،<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۳۲۶.</ref> ولی اکثر علمای [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[۲۰ رمضان]] را روز فتح مکه میدانند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۴۳.</ref> گفته شده شعار مسلمانان در روز فتح مکه این بود: «نحن عباد الله حقا حقا؛ ما حقیقتاً بندگان شایسته خداوندیم.»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۴۷</ref> پس از فتح مکه، در [[جزیرة العرب]] مخالف قابل توجهای برای مسلمانان باقی نماند.<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۳۸.</ref> | |||
در روز فتح مکه، از مسلمانان جز دو نفر به نامهای [[کرز بن جابر فهری|کرز بن جابرالفهری]]<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۱۰</ref> و [[خنیس بن خالد اشعری]]<ref>أسدالغابة، ج۱، ص۳۱۹</ref> یا خالد اشعری<ref>إمتاع الأسماع، ج۱، ص۳۹۱</ref> که راه را گم کرده بودند، کسی کشته نشد. این دو نفر از مسیر دیگری رفته و در بین راه به دست [[شرک|مشرکین]] افتاده و به قتل رسیدند.<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۱۰</ref> | در روز فتح مکه، از مسلمانان جز دو نفر به نامهای [[کرز بن جابر فهری|کرز بن جابرالفهری]]<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۱۰</ref> و [[خنیس بن خالد اشعری]]<ref>أسدالغابة، ج۱، ص۳۱۹</ref> یا خالد اشعری<ref>إمتاع الأسماع، ج۱، ص۳۹۱</ref> که راه را گم کرده بودند، کسی کشته نشد. این دو نفر از مسیر دیگری رفته و در بین راه به دست [[شرک|مشرکین]] افتاده و به قتل رسیدند.<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۱۰</ref> | ||