بقا بر جنابت: تفاوت میان نسخه‌ها

و اکثر فقیهان بر جُنب واجب می‌دانند که تا اذان صبح از باقی‌ماندن بر جنابت خودداری کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۹۸ق، ج۱، ص۱۴۱؛ موسوی عاملی، مدارک الاحکام، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۷؛</ref> طبق فتوای مشهور میان فقیهان، روزۀ کسی که عمداً تا اذان صبح بر جنابت باقی بماند، باطل است. دلیل این فتوا [[حدیث|روایات]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۶۳.</ref> و همچنین ادعای [[اجماع|اجماعی]] است که برخی آن‌ را نقل یا به آن استدلال کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۷۴؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۳۴؛ خویی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۲۸۹؛ حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۸۸ق، ج۳، ص۳۸.</ref>

به‌گفتهٔ فقیهان، در غیر روزهٔ ماه رمضان و قضای آن، دلیل قطعی بر وجوب غسل جنابت تا قبل از اذان صبح، برای صحت روزه‌های واجب نقل نشده است؛<ref>خویی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۶، ص۲۹۹؛ حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۸۸ق، ج۳، ص۴۱.</ref> اما گفته‌اند بنابر [[احتیاط واجب]]، تا اذان صبح عمداً جُنب نماند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۴۰.</ref>

به فتوای برخی فقیهان همچون [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|طباطبایی یزدی]] و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، در روزه ماه رمضان، اگر کسی عمداً یا از روی فراموشی تا اذان صبح جُنب بماند و غسل نکند، روزه‌اش باطل است؛<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی (المحشّی)، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۸۰؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۴۰.</ref> همچنین اگر وظیفه او تَیمُّم باشد و عمداً تیمم نکند، روزه‌اش باطل است،<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۱۴۱.</ref> اما به فتوای برخی دیگر از جمله [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، اگر از روی عمد نباشد، روزه‌اش صحیح است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۱۴۱.</ref>

 

 

همچنین در روزه قضای ماه رمضان، روزه کسی که عمداً یا از روی فراموشی تا اذان صبح، جنب بماند و غسل نکند صحیح نیست.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۳۶۰؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۱۶۴؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی (المحشّی)، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۸۰.</ref>