بقا بر جنابت: تفاوت میان نسخه‌ها

بقا بر جنابت به‌معنای به‌تأخیرانداختن [[غسل جنابت|غُسل جِنابَت]] در شب [[رمضان|ماه رمضان]] تا بعد از [[طلوع فجر|اذان صبح]] یا هر شب دیگری است که [[تکلیف|مُکلَّف]] تصمیم دارد فردای آن را [[روزه]] بگیرد.<ref>مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۲۲.</ref> غسل جِنابت به‌جهت روزه‌گرفتن واجب می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۹۸ق، ج۱، ص۱۴۱؛ موسوی عاملی، مدارک الاحکام، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۷؛</ref>

به فتوای برخی فقیهان همچون [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|طباطبایی یزدی]] و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، در روزه ماه رمضان، اگر کسی عمداً یا از روی فراموشی تا اذان صبح جُنب بماند و غسل نکند، روزه‌اش باطل است؛<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی (المحشّی)، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۸۰؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۴۰.</ref> همچنین اگر وظیفه او تَیمُّم باشد و عمداً تیمم نکند، روزه‌اش باطل است،<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۱۴۱.</ref> اما به فتوای برخی دیگر از جمله [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، اگر از روی عمد نباشد، روزه‌اش صحیح است.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۱۴۱.</ref>