Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۱۵۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
امام علی(ع) از صهبا دارای چندین فرزند بود. نام آنها بدین شرح است: | امام علی(ع) از صهبا دارای چندین فرزند بود. نام آنها بدین شرح است: | ||
*عُمَر: از او با عنوان عمر اکبر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۱۱۷.</ref> یا عمر اَطرَف یاد میشود.<ref>ابنعنبه، عمدةالطالب فی انساب آل ابیطالب، ۱۴۱۷ق، ص۳۳۱.</ref> طبق برخی نقلها [[عمر بن خطاب|عُمر بن خطاب]] این نام را برای او برگزید.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۰-۱۴۱۳ق، ج۲۱، ص۴۶۹.</ref> وی را آخرین بازمانده از فرزندان حضرت علی(ع) به شمار آوردهاند.<ref>ابنعساکر، تهذیبالتهذیب، ۱۳۲۵-۱۳۲۷ق، ج۷، ص۴۸۵.</ref> عمر اطرف در زمان حکومت [[ولید بن عبدالملک]]،<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> در ۸۵ سالگی<ref>ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۷۴۷.</ref> و یا کمتر از آن<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۴۶.</ref> در شهر [[ینبع|یَنبُع]] از دنیا رفت.<ref>برزنجی، صحیح و ضعیف تاریخ طبری، ۱۴۲۸ق، ج۳، ص۴۲۲.</ref> برخی [[مقتل|مقاتل]] آوردهاند که وی در [[واقعه کربلا]] به شهادت رسیده است.<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۴۹؛ امینی، اصحاب امیرالمؤمنین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی|جعفر مرتضی]]، محقق شیعی این احتمال را مطرح کرده است که امام علی(ع) فرزند دیگری به نام عمر داشته است که در کربلا به شهادت رسیده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۸۴.</ref> | *عُمَر: از او با عنوان عمر اکبر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۱۱۷.</ref> یا [[عمر اَطرَف]] یاد میشود.<ref>ابنعنبه، عمدةالطالب فی انساب آل ابیطالب، ۱۴۱۷ق، ص۳۳۱.</ref> طبق برخی نقلها [[عمر بن خطاب|عُمر بن خطاب]] این نام را برای او برگزید.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۰-۱۴۱۳ق، ج۲۱، ص۴۶۹.</ref> وی را آخرین بازمانده از فرزندان حضرت علی(ع) به شمار آوردهاند.<ref>ابنعساکر، تهذیبالتهذیب، ۱۳۲۵-۱۳۲۷ق، ج۷، ص۴۸۵.</ref> عمر اطرف در زمان حکومت [[ولید بن عبدالملک]]،<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> در ۸۵ سالگی<ref>ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۷۴۷.</ref> و یا کمتر از آن<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۴۶.</ref> در شهر [[ینبع|یَنبُع]] از دنیا رفت.<ref>برزنجی، صحیح و ضعیف تاریخ طبری، ۱۴۲۸ق، ج۳، ص۴۲۲.</ref> برخی [[مقتل|مقاتل]] آوردهاند که وی در [[واقعه کربلا]] به شهادت رسیده است.<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۴۹؛ امینی، اصحاب امیرالمؤمنین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی|جعفر مرتضی]]، محقق شیعی این احتمال را مطرح کرده است که امام علی(ع) فرزند دیگری به نام عمر داشته است که در کربلا به شهادت رسیده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۸۴.</ref> | ||
*رُقیّه: با عنوان رقیه کبری<ref>ابن ابیالدنیا، مقتل علی بن ابیطالب، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۹.</ref> که وی را همسر [[مسلم بن عقیل]] قلمداد کردهاند.<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> برای او از مسلم سه فرزند به نامهای عبدالله، علی و محمد برشمردهاند که عبدالله در کربلا به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۹۷.</ref> گفته شده است رقیه به همراه مادرش صهبا در کاروان امام حسین(ع) حضور داشتند.<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> [[سید علی شهرستانی]] حضور صهبا در کربلا را نپذیرفته است.<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۶۶.</ref> [[زینب فواز عاملی]]، محل قبر رقیه را [[قاهره|قاهره]] در [[مصر]] دانسته است.<ref>فواز عاملی، الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، ۱۳۱۲ق، ص۲۰۶.</ref> به گفته تاریخنگاران، عُمر و رقیه دوقلو بودند.<ref>ابنعساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۵، ص۳۰۵.</ref> | *رُقیّه: با عنوان رقیه کبری<ref>ابن ابیالدنیا، مقتل علی بن ابیطالب، ۱۴۱۱ق، ص۱۱۹.</ref> که وی را همسر [[مسلم بن عقیل]] قلمداد کردهاند.<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> برای او از مسلم سه فرزند به نامهای عبدالله، علی و محمد برشمردهاند که عبدالله در کربلا به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۹۷.</ref> گفته شده است رقیه به همراه مادرش صهبا در کاروان امام حسین(ع) حضور داشتند.<ref>کرباسی، معجم انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> [[سید علی شهرستانی]] حضور صهبا در کربلا را نپذیرفته است.<ref>شهرستانی، التسمیات، ۱۴۳۱ق، ص۳۶۶.</ref> [[زینب فواز عاملی]]، محل قبر رقیه را [[قاهره|قاهره]] در [[مصر]] دانسته است.<ref>فواز عاملی، الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، ۱۳۱۲ق، ص۲۰۶.</ref> به گفته تاریخنگاران، عُمر و رقیه دوقلو بودند.<ref>ابنعساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۵، ص۳۰۵.</ref> |