آیه ۶۰ سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

دربارهٔ آیه ۶۰ سوره غافر چندین [[حدیث]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] نقل شده است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۷۶۵ ـ ۷۶۷؛  عروسی حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۲۶ ـ ۵۲۹؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۳۴۳.</ref> چنان‌که [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوض‌ترین فرد را کسی می‌داند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۴۶.</ref> و در روایتی نیز [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کلمه [[عبادت]] در این آیه را بر دعا تطبیق کرده و در ادامه فرموده است که دعا کن و نگو دیگر کار تمام شده است. [[زرارة بن اعین|زُراره]] که راوی این حدیث است توضیح می‌دهد که منظور امام صادق(ع) این بود که نباید ایمان به [[قضا و قدر]] مانع از دعای بسیار و جدّیت در دعا باشد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref>

به عبارت «وَ لَایَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا؛ و شهود نباید به هنگامی که آنها را (برای شهادت) دعوت می‌کنند، خودداری نمایند»(سوره بقره، آیه ۲۸۲، ترجمه مکارم شیرازی.) استدلال شده است.}} برای درستیِ خواندن و درخواست حاجت از غیر خدا استناد کرده است.<ref>[https://www.makarem.ir/maaref/fa/article/index/323165/%d9%85%d9%81%d9%87%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b9%d8%a7 «مفهوم دعا از دیدگاه وهابیت و نقد آن»] سایت آئین رحمت.</ref>