دعای جوشن کبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←شرحها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{پایان وسط‌چین}} | عرض = 40% | اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffF3D0 }} | {{پایان وسط‌چین}} | عرض = 40% | اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffF3D0 }} | ||
[[امام سجاد علیه‌السلام |امام سجاد(ع)]] از پدرش [[امام حسین علیه‌السلام| امام حسین(ع)]] و او از [[امام علی علیه‌السلام| امام علی(ع)]] نقل کرده است که در یکی از جنگ‌ها ([[غزوه احد|جنگ احد]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۹۸.</ref>)، [[پیامبر(ص)]] زرهی سنگین پوشیده بود و گرمای شدید هوا | [[امام سجاد علیه‌السلام |امام سجاد(ع)]] از پدرش [[امام حسین علیه‌السلام| امام حسین(ع)]] و او از [[امام علی علیه‌السلام| امام علی(ع)]] نقل کرده است که در یکی از جنگ‌ها ([[غزوه احد|جنگ احد]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۹۸.</ref>)، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] زرهی سنگین پوشیده بود و گرمای شدید هوا و گرمای زره جسمش را اذیت می‌کرد و توان پیامبر را گرفته بود. [[جبرئیل ]] نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر پیامبر(ص) گفت: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است...».<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۸۲-۳۹۷.</ref> علت نام‌گذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز همین است؛ البته این ماجرا در منابع تاریخی نقل نشده است.{{مدرک}} | ||
دعای جوشن کبیر را [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی |کفعمی]] در [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|المصباح]]<ref> کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> و [[البلد الامین و الدرع الحصین (کتاب)|البلد الامین]]<ref> کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۲-۴۱۱.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۸۲-۳۹۷.</ref> و [[شیخ عباس قمی]] نیز در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۸۶.</ref> به نقل از کفعمی نقل کرده‌اند. | دعای جوشن کبیر را [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی |کفعمی]] در [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|المصباح]]<ref> کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> و [[البلد الامین و الدرع الحصین (کتاب)|البلد الامین]]<ref> کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۲-۴۱۱.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۸۲-۳۹۷.</ref> و [[شیخ عباس قمی]] نیز در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۸۶.</ref> به نقل از کفعمی نقل کرده‌اند. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در این دعا، بیشتر نام‌های [[خدا]] از [[قرآن]] گرفته شده است{{مدرک}} و به گونه‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابه‌اند.<ref> نگاه کنید به: کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> | در این دعا، بیشتر نام‌های [[خدا]] از [[قرآن]] گرفته شده است{{مدرک}} و به گونه‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابه‌اند.<ref> نگاه کنید به: کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> | ||
به عنوان نمونه عبارت‌های «قابل التوبات» در بند ۲، «قابل التَّوب» در بند ۲۰، و «یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ» در بند ۶۷ از آیه ۱۰۴ [[سوره توبه]] و ۲۵ [[سوره شوری]]؛ برگرفته شده و عبارت «خیرالرازقین»، از آيه ۱۱۴ [[سوره مائده]]، و ۵۸ [[سوره حج]]؛ و عبارت «یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ» از آیه ۲۴ [[سوره انفال]] | به عنوان نمونه عبارت‌های «قابل التوبات» در بند ۲، «قابل التَّوب» در بند ۲۰، و «یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ» در بند ۶۷ از آیه ۱۰۴ [[سوره توبه]] و ۲۵ [[سوره شوری]]؛ برگرفته شده و عبارت «خیرالرازقین»، از آيه ۱۱۴ [[سوره مائده]]، و ۵۸ [[سوره حج]]؛ و عبارت «یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ» از آیه ۲۴ [[سوره انفال]] استفاده شده است. | ||
===تکرار بعضی صفات=== | ===تکرار بعضی صفات=== | ||