پرش به محتوا

قبیله حمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۸۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ ژوئن ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:حمیر.JPG|بندانگشتی|نقشه، نشان‌دهنده جایگاه دولت حمیر و پایتخت آن، ظفار (که امروزه در جنوب شهر یریم واقع شده). ظفار در مسیر تجارت قرار داشته است.]]
[[پرونده:حمیر.JPG|بندانگشتی|نقشه، نشان‌دهنده جایگاه دولت حمیر و پایتخت آن، ظفار (که امروزه در جنوب شهر یریم واقع شده). ظفار در مسیر تجارت قرار داشته است.]]
'''حِمْيَر'''، نام قبيله بزرگ و كهن عرب [[قحطانی]] و نام دولتی در [[يمن]] بود. افراد این قبیله در سال نهم هجری [[اسلام]] آوردند و [[پیامبر اكرم‌(ص)]] [[معاذ بن جبل|مُعاذبن جَبَل]] را برای تعليم احكام اسلام همراه [[مالک بن مراره]] نزد حميريان فرستاد. در [[جنگ صفین]] بسياری از آنان با [[معاویه]] همراه بودند.
'''حِمْیر'''، نام قبیله بزرگ و كهن عرب [[قحطانی]] و نام دولتی در [[یمن]] بود. افراد این قبیله در سال نهم [[هجری قمری|هجری]] [[اسلام]] آوردند و [[پیامبر اكرم‌ (ص)]] [[معاذ بن جبل|مُعاذبن جَبَل]] را برای تعلیم احكام اسلام همراه [[مالک بن مراره]] نزد حمیریان فرستاد. در [[جنگ صفین]] بسیاری از آنان با [[معاویه]] همراه بودند.
==نسب==
==نسب==
نسب آنان به حمير بن سَبَأ بن يَشْجُب‌ بن يَعْرُب‌ بن قَحطان‌ بن عابِر می‌رسد.
نسب آنان به حمیر بن سَبَأ بن یشْجُب‌ بن یعْرُب‌ بن قَحطان‌ بن عابِر می‌رسد.
==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
مورخان اسلامی نام اصلی [[حمیر بن سبأ]] را العَرَنْجَج يا العَرَنج<ref>ر.ک:ابن‌دريد، ج ص 362؛ مسعودی، تنبيه، ص 185؛ ابن‌حزم، ص 329</ref> و زَيد<ref>يعقوبی، ج ص 195؛ مسعودی، تنبيه، ص 185</ref> ذكر كرده‌اند. درباره سبب نام‌گذاری او به حمير گفته شده‌است كه وی جامه‌ای سرخ می‌پوشيد.<ref>ابن‌دريد، ج ص 523؛ ابن‌منظور، ذيل «حمر»</ref> نيز گفته شده‌است وی نخستين پادشاهی بود كه تاج طلا برسرگذاشت و اين تاج ياقوتی سرخ و درخشنده داشت. از اين‌رو، وی را الملك‌الاحمر و سپس حمير خواندند.<ref>يعقوبی، ج ص 195</ref>
مورخان اسلامی نام اصلی [[حمیر بن سبأ]] را العَرَنْجَج یا العَرَنج<ref>ر.ک:ابن‌درید، ج ۲، ص ۳۶۲؛ مسعودی، تنبیه، ص ۱۸۵؛ ابن‌حزم، ص ۳۲۹</ref> و زَید<ref>یعقوبی، ج ۱، ص ۱۹۵؛ مسعودی، تنبیه، ص ۱۸۵</ref> ذكر كرده‌اند. درباره سبب نام‌گذاری او به حمیر گفته شده‌است كه وی جامه‌ای سرخ می‌پوشید.<ref>ابن‌درید، ج ۲، ص ۵۲۳؛ ابن‌منظور، ذیل «حمر» </ref> نیز گفته شده‌است وی نخستین پادشاهی بود كه تاج طلا برسرگذاشت و این تاج یاقوتی سرخ و درخشنده داشت. از این‌رو، وی را الملك‌الاحمر و سپس حمیر خواندند.<ref>یعقوبی، ج ۱، ص ۱۹۵</ref>


==تاریخچه==
==تاریخچه==
===پادشاهی حمیر===
===پادشاهی حمیر===
به گفته مورخان، حمير نخستين كسی بود كه پس از مرگ پدرش، سبأ، به پادشاهی رسيد.<ref>ر.ک:ابن‌قتيبه، ص 626؛ دينوری، ص 10؛ يعقوبی، ج ص 195</ref> و در شهر [[مأرب]] مستقر شد. وی مانند پدرش فتوحاتی كرد و ديگر فرمانروايان را مطيع و مغلوب ساخت.<ref>ابن‌سعيد مغربی، ج ص 97ـ98</ref> گفته شده است حمير دلير و به مُتَوّج (تاج‌دار) ملقب بود و پنجاه سال پادشاهی كرد.
به گفته مورخان، حمیر نخستین كسی بود كه پس از مرگ پدرش، سبأ، به پادشاهی رسید.<ref>ر.ک:ابن‌قتیبه، ص ۶۲۶؛ دینوری، ص ۱۰؛ یعقوبی، ج ۱، ص ۱۹۵</ref> و در شهر [[مأرب]] مستقر شد. وی مانند پدرش فتوحاتی كرد و دیگر فرمانروایان را مطیع و مغلوب ساخت.<ref>ابن‌سعید مغربی، ج ۱، ص ۹۷ـ۹۸</ref> گفته شده است حمیر دلیر و به مُتَوّج (تاج‌دار) ملقب بود و پنجاه سال پادشاهی كرد.
===پس از حمیر===
===پس از حمیر===
گفته شده است پس از حمير برادرش، [[کهلان‌ بن سبأ]]، به پادشاهی رسيد و پس از سلطنتی طولانی (300سال) درگذشت و پادشاهی به اولاد حمير بازگشت.<ref>مسعودی، مروج، ج ص 196</ref>
گفته شده است پس از حمیر برادرش، [[کهلان‌ بن سبأ]]، به پادشاهی رسید و پس از سلطنتی طولانی (۳۰۰سال) درگذشت و پادشاهی به اولاد حمیر بازگشت.<ref>مسعودی، مروج، ج ۲، ص ۱۹۶</ref>


==پایتخت==
==پایتخت==
[[پرونده:ظفار در یریم،پایتخت حمیریان.jpg|بندانگشتی|ظفار در یریم، پایتخت حمیریان]]
[[پرونده:ظفار در یریم،پایتخت حمیریان.jpg|بندانگشتی|ظفار در یریم، پایتخت حمیریان]]
پايتخت ملوك حمير شهر [[ظفار|ظَفار]] بود<ref>ياقوت حموی، ذيل «ظفار»</ref> كه آثار آن اكنون در چند كيلومتری جنوب شهر [[یَریم]]، بر روی تپه‌ای صخره‌ای باقی است.
پایتخت ملوك حمیر شهر [[ظفار|ظَفار]] بود<ref>یاقوت حموی، ذیل «ظفار» </ref> كه آثار آن اكنون در چند كیلومتری جنوب شهر [[یریم]]، بر روی تپه‌ای صخره‌ای باقی است.


==مغشوش بودن تاریخ حمیری ها==
==مغشوش بودن تاریخ حمیری ها==
به گفته [[حمزه اصفهانی]]،<ref>تاريخ سنی ملوك‌الارض، ص 113ـ114</ref> در ميان همه تواريخ، تاريخ ملوك حمير از همه مغشوش‌تر است. مسعودی<ref>مسعودی،تنبيه، ص 186</ref> به نقل از [[محمد بن موسی خوارزمی]]، مدت پادشاهی آنان را 1938 سال ذكر كرده است.
به گفته [[حمزه اصفهانی]]،<ref>تاریخ سنی ملوك‌الارض، ص ۱۱۳ـ۱۱۴</ref> در میان همه تواریخ، تاریخ ملوك حمیر از همه مغشوش‌تر است. مسعودی<ref>مسعودی،تنبیه، ص ۱۸۶</ref> به نقل از [[محمد بن موسی خوارزمی]]، مدت پادشاهی آنان را ۱۹۳۸ سال ذكر كرده است.


==دین حمیری ها==
==دین حمیری ها==
===مسیحیت===
===مسیحیت===
در عهد [[قسطنطین دوم]] (حك : 337ـ340ميلادی)، امپراتور روم، پادشاه حمير تحت‌ تأثير تئوفيلوس هندی، مبشر مسيحی، به [[مسیحیت|آيين مسيحی]] گرويد و مسيحيت در [[يمن]] انتشار يافت و [[کلیسا|كليساهايی]] در [[ظفار]] و [[عدن]] ساخته شد.<ref>جوادعلی، ج ص 526؛صالح احمدعلی، ص 30</ref>
در عهد [[قسطنطین دوم]] (حك: ۳۳۷ـ۳۴۰میلادی) ، امپراتور روم، پادشاه حمیر تحت‌ تأثیر تئوفیلوس هندی، مبشر مسیحی، به [[مسیحیت|آیین مسیحی]] گروید و مسیحیت در [[یمن]] انتشار یافت و [[کلیسا|كلیساهایی]] در [[ظفار]] و [[عدن]] ساخته شد.<ref>جوادعلی، ج ۲، ص ۵۲۶؛صالح احمدعلی، ص ۳۰</ref>


در زمان فرمانروايی [[ذمر علی یهبر|ذَمَر علی يُهَبِر]] (حكومت: 340ـ 360 ميلادی)، چون [[سد مأرب]] برای دومين‌بار خراب شد،<ref>جوادعلی، ج ص 526</ref> [[حبشه|حبشی ها]] فرصت را غنيمت شمردند و به تحريك امپراتور روم‌شرقی و به انگيزه رسيدن به تفوق تجاری، ترويج آيين مسیحیت و مقابله با نفوذ [[ساسانيان]] به یمن حمله كردند.<ref>د. اسلام، چاپ اول، ذيل مادّه؛ر.ک: حتّی، ص 60</ref>
در زمان فرمانروایی [[ذمر علی یهبر|ذَمَر علی یهَبِر]] (حكومت: ۳۴۰ـ ۳۶۰ میلادی) ، چون [[سد مأرب]] برای دومین‌بار خراب شد،<ref>جوادعلی، ج ۲، ص ۵۲۶</ref> [[حبشه|حبشی ها]] فرصت را غنیمت شمردند و به تحریك امپراتور روم‌شرقی و به انگیزه رسیدن به تفوق تجاری، ترویج آیین مسیحیت و مقابله با نفوذ [[ساسانیان]] به یمن حمله كردند.<ref>د. اسلام، چاپ اول، ذیل مادّه؛ر.ک: حتّی، ص ۶۰</ref>


===یهودیت===
===یهودیت===
آغاز گرايش حمير به دين [[یهودیت|یهود]] و كنار گذاشتن بت‌پرستی، به دعوت [[اسعد تبع|اسعد تبّع]] و دو عالم يهودی‌ صورت گرفت كه وی آنها را از [[یثرب]] به [[یمن]] برده بود. گفته شده است كه اسعد قصد ويرانی [[کعبه]] را داشت اما آن دو او را برحذر داشتند.<ref>ابن‌هشام، 1355، ج1، ص 19ـ20، 27ـ28؛طبری، تاريخ، ج2، ص 107ـ 109؛مسعودی، مروج، ج ص 198</ref>
آغاز گرایش حمیر به دین [[یهودیت|یهود]] و كنار گذاشتن بت‌پرستی، به دعوت [[اسعد تبع|اسعد تبّع]] و دو عالم یهودی‌ صورت گرفت كه وی آنها را از [[یثرب]] به [[یمن]] برده بود. گفته شده است كه اسعد قصد ویرانی [[کعبه]] را داشت اما آن دو او را برحذر داشتند.<ref>ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج۱، ص ۱۹ـ۲۰، ۲۷ـ۲۸؛طبری، تاریخ، ج۲، ص ۱۰۷ـ ۱۰۹؛مسعودی، مروج، ج ۲، ص ۱۹۸</ref>


===بت پرستی===
===بت پرستی===
در اواخر سده چهارم ميلادی [[بت‌ پرستی]] در حمير جای خود را به آيين [[یهود]] داد.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذيل "Al-Yaman.3. (a)"</ref> [[تبان اسعد|ابوکرِب تُبان اَسْعَد]] (يا اسعد تُبَّع، حك : ح 385ـ420 ميلادی)، پادشاه حمير، هنگام لشكركشی به [[یثرب]] و اقامت در آنجا، به دين [[یهود]] گرويد.
در اواخر سده چهارم میلادی [[بت‌ پرستی]] در حمیر جای خود را به آیین [[یهود]] داد.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذیل "Al-Yaman.۳. (a) "</ref> [[تبان اسعد|ابوکرِب تُبان اَسْعَد]] (یا اسعد تُبَّع، حك: ح ۳۸۵ـ۴۲۰ میلادی) ، پادشاه حمیر، هنگام لشكركشی به [[یثرب]] و اقامت در آنجا، به دین [[یهود]] گروید.


'''بت نسر'''
'''بت نسر'''


حمير و قبايل متحد آن، پيش از گرايش به [[ادیان توحیدی]]، در جايی به نام بَلْخَع، [[بت نسر|بت نَسْر]] را پرستش می‌كردند.<ref>ابن‌كلبی، 1332، ص 11، 57ـ58؛ابن‌حبيب، 1405، ص 328؛ياقوت حموی، ذيل «بلخع» و «نسر»</ref> بت نَسْر از آنِ [[ذوالکلاع]]، از طوايف حمير، بود.<ref>ابن‌هشام، 1355، ج ص 82؛طبری، جامع، ذيل نوح: 23</ref>
حمیر و قبایل متحد آن، پیش از گرایش به [[ادیان توحیدی]]، در جایی به نام بَلْخَع، [[بت نسر|بت نَسْر]] را پرستش می‌كردند.<ref>ابن‌كلبی، ۱۳۳۲، ص ۱۱، ۵۷ـ۵۸؛ابن‌حبیب، ۱۴۰۵، ص ۳۲۸؛یاقوت حموی، ذیل «بلخع» و «نسر» </ref> بت نَسْر از آنِ [[ذوالکلاع]]، از طوایف حمیر، بود.<ref>ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج ۱، ص ۸۲؛طبری، جامع، ذیل نوح: ۲۳</ref>


==اصحاب اُخدود==
==اصحاب اُخدود==
[[ذونواس]] واپسين پادشاه دولت حمير بود كه به دين [[یهودیت|يهود]] گرويد و گفته شده است پس از آن بيشتر حميريان نيز به دين يهود گرويدند. ذونواس كسی است كه در [[نجران]] گودالهايی كند و مسيحيان را كشت و از اين‌رو، به صاحب [[اصحاب الاخدود|الاُخدود]] معروف شد،<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، 1408، ج ص 547؛ابن‌هشام، 1355، ج ص 32، 37؛طبری، تاريخ، ج ص 119، 123</ref> كه در [[قرآن]] كريم نيز به آن اشاره شده است.<ref>ر.ک:بروج: 4ـ8</ref>
[[ذونواس]] واپسین پادشاه دولت حمیر بود كه به دین [[یهودیت|یهود]] گروید و گفته شده است پس از آن بیشتر حمیریان نیز به دین یهود گرویدند. ذونواس كسی است كه در [[نجران]] گودالهایی كند و مسیحیان را كشت و از این‌رو، به صاحب [[اصحاب الاخدود|الاُخدود]] معروف شد،<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، ۱۴۰۸، ج ۲، ص ۵۴۷؛ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج ۱، ص ۳۲، ۳۷؛طبری، تاریخ، ج ۲، ص ۱۱۹، ۱۲۳</ref> كه در [[قرآن]] كریم نیز به آن اشاره شده است.<ref>ر.ک:بروج: ۴ـ۸</ref>


==تسلط نجاشی بر سرزمین حمیر==
==تسلط نجاشی بر سرزمین حمیر==
در پی جنايت ذونواس، [[اصحمه بن ابجر|نجاشی]] (پادشاه مسیحی [[حبشه]]) در 525 ميلادی سپاهی به یمن فرستاد و يمن را تصرف كرد و بدين‌گونه پادشاهی حميريها (دولت دوم) برافتاد و چندی بعد، [[ابرهه|اَبْرَهه]] بر يمن حكومت يافت و اعلام فرمان‌برداری از نجاشی كرد.<ref>ابن‌هشام، 1355، ج ص 38ـ39، 43ـ44؛مسعودی، مروج، ج ص 200؛ر.ک: برّو، ص 84ـ85</ref>
در پی جنایت ذونواس، [[اصحمه بن ابجر|نجاشی]] (پادشاه مسیحی [[حبشه]]) در ۵۲۵ میلادی سپاهی به یمن فرستاد و یمن را تصرف كرد و بدین‌گونه پادشاهی حمیریها (دولت دوم) برافتاد و چندی بعد، [[ابرهه|اَبْرَهه]] بر یمن حكومت یافت و اعلام فرمان‌برداری از نجاشی كرد.<ref>ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج ۱، ص ۳۸ـ۳۹، ۴۳ـ۴۴؛مسعودی، مروج، ج ۲، ص ۲۰۰؛ر.ک: برّو، ص ۸۴ـ۸۵</ref>


==تسلط ایرانیان بر سرزمین حمیر==
==تسلط ایرانیان بر سرزمین حمیر==
در 570 ميلادی، در پی‌استمداد [[سیف بن ذی یزن|سَیف‌ بن ذی یَزَن]] (امير يمنی) از [[خسرو انوشیروان]]، ايرانيان به فرماندهی وَهْرِز بر [[یمن]] مسلط شدند و حبشيان را بيرون راندند.<ref>ابن‌هشام، 1355، ج ص 64ـ71؛مسعودی، مروج، ج ص 202ـ205</ref>
در ۵۷۰ میلادی، در پی‌استمداد [[سیف بن ذی یزن|سَیف‌ بن ذی یزَن]] (امیر یمنی) از [[خسرو انوشیروان]]، ایرانیان به فرماندهی وَهْرِز بر [[یمن]] مسلط شدند و حبشیان را بیرون راندند.<ref>ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج ۱، ص ۶۴ـ۷۱؛مسعودی، مروج، ج ۲، ص ۲۰۲ـ۲۰۵</ref>


==حمیریان بعد از اسلام==
==حمیریان بعد از اسلام==
===دعوت به دین اسلام===
===دعوت به دین اسلام===
پس از گسترش دعوت [[اسلام]] در [[جزيرة‌العرب]]، در [[رمضان]] سال نهم فرستاده ملوك حمير با نامه‌ای نزد [[پیامبر(ص)]] رفت و خبر اسلام آوردن حميريان را داد. [[زُرعة ذویَزَن]]، از ملوك حمير، نيز [[مالک بن مره|مالک بن مُرّه]]/ مُراره رَهاوی را فرستاد و مسلمانی خود و خاندانش را اعلام كرد. پس از آن، پيامبر(ص) نامه‌ای خطاب به [[حارث‌ بن عبد کلال|حارث‌ بن عبد کُلال]] و برادرانش، و نامه‌ای جداگانه به [[زرعه ذویزن|زُرعة ذویَزَن]] كه جزو نخستين مسلمانان حمير بود، نوشت و خدا را به سبب هدايت يافتن آنان سپاس گفت.<ref>ر.ک:ابن‌هشام، 1355، ج ص 235ـ 237؛ابن‌سعد، ج ص 264ـ265، 282، 356، ج ص 530؛بلاذری، ص 70ـ71؛طبری، تاريخ، ج ص 120ـ122</ref>
پس از گسترش دعوت [[اسلام]] در [[جزیرة‌العرب]]، در [[رمضان]] سال نهم فرستاده ملوك حمیر با نامه‌ای نزد [[پیامبر (ص)]] رفت و خبر اسلام آوردن حمیریان را داد. [[زُرعة ذویزَن]]، از ملوك حمیر، نیز [[مالک بن مره|مالک بن مُرّه]]/ مُراره رَهاوی را فرستاد و مسلمانی خود و خاندانش را اعلام كرد. پس از آن، پیامبر (ص) نامه‌ای خطاب به [[حارث‌ بن عبد کلال|حارث‌ بن عبد کُلال]] و برادرانش، و نامه‌ای جداگانه به [[زرعه ذویزن|زُرعة ذویزَن]] كه جزو نخستین مسلمانان حمیر بود، نوشت و خدا را به سبب هدایت یافتن آنان سپاس گفت.<ref>ر.ک:ابن‌هشام، ۱۳۵۵، ج ۴، ص ۲۳۵ـ ۲۳۷؛ابن‌سعد، ج ۱، ص ۲۶۴ـ۲۶۵، ۲۸۲، ۳۵۶، ج ۵، ص ۵۳۰؛بلاذری، ص ۷۰ـ۷۱؛طبری، تاریخ، ج ۳، ص ۱۲۰ـ۱۲۲</ref>


'''تعلیم احکام'''
'''تعلیم احکام'''


[[پیامبراکرم]] [[معاذ بن جبل|معاذ بن جَبَل]] را برای تعليم احكام [[اسلام]] همراه [[مالک بن مراره]] نزد حميريان فرستاد.<ref>ابن‌سعد، ج ص 530؛يعقوبی، ج ص 79</ref> همچنين نامه‌ای به همراه [[جریر بن عبدالله]] برای اَسْمَيْفَعِ/ سُمَيْفَعِ بن باكور/ ناكور، پادشاه حمير، فرستاد و او بسياری از غلامانش را آزاد كرد.<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، 1408، ج ص 540ـ 541</ref>
[[پیامبراکرم]] [[معاذ بن جبل|معاذ بن جَبَل]] را برای تعلیم احكام [[اسلام]] همراه [[مالک بن مراره]] نزد حمیریان فرستاد.<ref>ابن‌سعد، ج ۵، ص ۵۳۰؛یعقوبی، ج ۲، ص ۷۹</ref> همچنین نامه‌ای به همراه [[جریر بن عبدالله]] برای اَسْمَیفَعِ/ سُمَیفَعِ بن باكور/ ناكور، پادشاه حمیر، فرستاد و او بسیاری از غلامانش را آزاد كرد.<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، ۱۴۰۸، ج ۲، ص ۵۴۰ـ ۵۴۱</ref>


همچنین در سال نهم، هيئتی از حمير به رياست [[نافع بن زید حمیری]] به نزد پیامبر(ص) رفتند.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، ج ص 75ـ76</ref> و از آن حضرت درباره [[احكام دین]] پرسش كردند.<ref>ر.ک:طبری، جامع، ذيل بقره: 223</ref> احاديثی نيز منسوب به پيامبراكرم(ص) در ستايش حمير روايت شده‌است.<ref>ر.ک:ابن حنبل، ج ص 278، ج ص 272؛شريف رضی، ص 339ـ340</ref>
همچنین در سال نهم، هیئتی از حمیر به ریاست [[نافع بن زید حمیری]] به نزد پیامبر (ص) رفتند.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، ج ۸، ص ۷۵ـ۷۶</ref> و از آن حضرت درباره [[احكام دین]] پرسش كردند.<ref>ر.ک:طبری، جامع، ذیل بقره: ۲۲۳</ref> احادیثی نیز منسوب به پیامبراكرم (ص) در ستایش حمیر روایت شده‌است.<ref>ر.ک:ابن حنبل، ج ۲، ص ۲۷۸، ج ۵، ص ۲۷۲؛شریف رضی، ص ۳۳۹ـ۳۴۰</ref>


===در فتوحات شام===
===در فتوحات شام===
گروههايی از حميريان در فتوحات [[شام]] در زمان [[عمر بن خطاب|عمر]] (13ـ23) شركت كردند.<ref>ر.ک:مروزی، ص 259؛ابن‌عساكر، ج ص 148، 151ـ152</ref> عمر ديوانی برای اداره امور سپاهيان حمير تشكيل داد.<ref>ابن‌سعد، ج ص 298؛بلاذری، ص 452</ref>
گروههایی از حمیریان در فتوحات [[شام]] در زمان [[عمر بن خطاب|عمر]] (۱۳ـ۲۳) شركت كردند.<ref>ر.ک:مروزی، ص ۲۵۹؛ابن‌عساكر، ج ۲، ص ۱۴۸، ۱۵۱ـ۱۵۲</ref> عمر دیوانی برای اداره امور سپاهیان حمیر تشكیل داد.<ref>ابن‌سعد، ج ۳، ص ۲۹۸؛بلاذری، ص ۴۵۲</ref>
===اسکان در مناطق فتح شده===
===اسکان در مناطق فتح شده===
پس از فتوحات اسلامی، دسته‌هايی از طوايف حمير در شهرهای فتح‌شده،<ref>مطيعی، ج 15، ص 470</ref> در شام به‌ويژه در شهر [[حمص]]، [[مصر]]،<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، 1408، ج ص 536، 541، 543ـ545؛خليفة‌بن خياط، ص 267؛ابن‌دريد، ج ص 363؛سمعانی، ج ص 193، ج ص 528</ref> [[بصره]]،<ref>ابن‌كلبی، 1408، ج ص 545</ref> [[كوفه]]،<ref>سمعانی، ج ص 299؛نووی، ج ص 310</ref> و شهرهای [[اندلس]]<ref>ابن‌حزم، ص 433ـ436</ref> سكنا گزيدند.
پس از فتوحات اسلامی، دسته‌هایی از طوایف حمیر در شهرهای فتح‌شده،<ref>مطیعی، ج ۱۵، ص ۴۷۰</ref> در شام به‌ویژه در شهر [[حمص]]، [[مصر]]،<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، ۱۴۰۸، ج ۲، ص ۵۳۶، ۵۴۱، ۵۴۳ـ۵۴۵؛خلیفة‌بن خیاط، ص ۲۶۷؛ابن‌درید، ج ۲، ص ۳۶۳؛سمعانی، ج ۲، ص ۱۹۳، ج ۳، ص ۵۲۸</ref> [[بصره]]،<ref>ابن‌كلبی، ۱۴۰۸، ج ۲، ص ۵۴۵</ref> [[كوفه]]،<ref>سمعانی، ج ۱، ص ۲۹۹؛نووی، ج ۳، ص ۳۱۰</ref> و شهرهای [[اندلس]]<ref>ابن‌حزم، ص ۴۳۳ـ۴۳۶</ref> سكنا گزیدند.
===در جنگ صفین===
===در جنگ صفین===
در [[جنگ صفین]](سال 37)،برخی از حميريان جزو سپاه [[علی(ع)|علی عليه‌السلام]]<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، 1408، ج ص 543؛نصربن مزاحم، ص 117</ref> و در مقابل، بسياری از آنان با [[معاویه]] همراه بودند. [[ذوالکلاع|ذوالكَلاع]]، از امرای معاويه، گروهی بزرگ از حميريان را فرماندهی كرد.<ref>ابن‌كلبی، نسب مَعَدّ واليمن‌الكبير، ج ص 540ـ541، 543؛نصربن مزاحم، ص 227، 290ـ291، 297؛ابن ابی‌الحديد، ج ص 28، ج ص 227ـ228، 237</ref> به گفته [[سید مرتضی علم الهدی|سیدمرتضی علم‌الهدی]]،<ref>علم‌الهدی،ج ص 61</ref> مخالفت با حضرت علی در ميان حميريان شايع بود.
در [[جنگ صفین]] (سال ۳۷) ،برخی از حمیریان جزو سپاه [[علی (ع) |علی علیه‌السلام]]<ref>ر.ک:ابن‌كلبی، ۱۴۰۸، ج ۲، ص ۵۴۳؛نصربن مزاحم، ص ۱۱۷</ref> و در مقابل، بسیاری از آنان با [[معاویه]] همراه بودند. [[ذوالکلاع|ذوالكَلاع]]، از امرای معاویه، گروهی بزرگ از حمیریان را فرماندهی كرد.<ref>ابن‌كلبی، نسب مَعَدّ والیمن‌الكبیر، ج ۲، ص ۵۴۰ـ۵۴۱، ۵۴۳؛نصربن مزاحم، ص ۲۲۷، ۲۹۰ـ۲۹۱، ۲۹۷؛ابن ابی‌الحدید، ج ۴، ص ۲۸، ج ۵، ص ۲۲۷ـ۲۲۸، ۲۳۷</ref> به گفته [[سید مرتضی علم الهدی|سیدمرتضی علم‌الهدی]]،<ref>علم‌الهدی،ج ۴، ص ۶۱</ref> مخالفت با حضرت علی در میان حمیریان شایع بود.
==کتابهایی در مورد حمیر==
==کتابهایی در مورد حمیر==
مؤلفان اسلامی كتابهايی درباره حمير تأليف كرده‌اند، نظير، امثال حمير از ابن‌كلبی هشام‌بن محمد.<ref>ابن‌نديم، ص 109</ref>
مؤلفان اسلامی كتابهایی درباره حمیر تألیف كرده‌اند، نظیر، امثال حمیر از ابن‌كلبی هشام‌بن محمد.<ref>ابن‌ندیم، ص ۱۰۹</ref>
برخی از اين آثار كه باقی‌مانده‌اند، عبارت‌اند از:
برخی از این آثار كه باقی‌مانده‌اند، عبارت‌اند از:
# التيجان درباره ملوك حمير، از عبدالملك‌بن‌هشام (<small>متن کتاب در پیوند به بیرون</small>)؛
# التیجان درباره ملوك حمیر، از عبدالملك‌بن‌هشام (<small>متن کتاب در پیوند به بیرون</small>) ؛
# الاكليل درباره انساب و پادشاهان حمير، از حسن‌بن هَمْدانی (<small>متن کتاب در پیوند به بیرون</small>)؛
# الاكلیل درباره انساب و پادشاهان حمیر، از حسن‌بن هَمْدانی (<small>متن کتاب در پیوند به بیرون</small>) ؛
# ملوك حمير و اقيال اليمن از نَشوان‌بن سعيد حميری.
# ملوك حمیر و اقیال الیمن از نَشوان‌بن سعید حمیری.


==علما، ادبا، شعرای حمیر==
==علما، ادبا، شعرای حمیر==
علما، ادبا، شعرا و امرای بسياری به حمير منسوب‌اند، از جمله:
علما، ادبا، شعرا و امرای بسیاری به حمیر منسوب‌اند، از جمله:
# [[کعب الاحبار|کَعب‌الاحبار]] (متوفی 32)؛<ref>ابن‌قتيبه، ص 430</ref>
# [[کعب الاحبار|کَعب‌الاحبار]] (متوفی ۳۲) ؛<ref>ابن‌قتیبه، ص ۴۳۰</ref>
# ثَوربن يزيد كَلاعی (متوفی 153
# ثَوربن یزید كَلاعی (متوفی ۱۵۳) ؛
# يزيدبن منصور (متوفی 165
# یزیدبن منصور (متوفی ۱۶۵) ؛
# اسماعيل‌بن محمد (سيّد حميری؛ متوفی 173
# اسماعیل‌بن محمد (سید حمیری؛ متوفی ۱۷۳) ؛
# [[مالک بن انس|مالك‌بن اَنس]] (متوفی 179)؛<ref>ابن‌قتيبه، ص 498؛ابن‌نديم، ص 251</ref>
# [[مالک بن انس|مالك‌بن اَنس]] (متوفی ۱۷۹) ؛<ref>ابن‌قتیبه، ص ۴۹۸؛ابن‌ندیم، ص ۲۵۱</ref>
# عبداللّه بن يوسف كَلاعی دمشقی (متوفی 218
# عبداللّه بن یوسف كَلاعی دمشقی (متوفی ۲۱۸) ؛
# محمدبن وُهَيْب (متوفی ح 225
# محمدبن وُهَیب (متوفی ح ۲۲۵) ؛
# مُفضَّل‌بن ابی‌البركات (متوفی 504
# مُفضَّل‌بن ابی‌البركات (متوفی ۵۰۴) ؛
# نَشوان‌بن سعيد (متوفی 573
# نَشوان‌بن سعید (متوفی ۵۷۳) ؛
# احمدبن محمد (متوفی 610
# احمدبن محمد (متوفی ۶۱۰) ؛
# سليمان‌بن موسی كَلاعی (متوفی 634).<ref>حجری يمانی، ج 1، جزء2، ص 283ـ284؛زركلی، ج ص 285</ref>
# سلیمان‌بن موسی كَلاعی (متوفی ۶۳۴).<ref>حجری یمانی، ج ۱، جزء۲، ص ۲۸۳ـ۲۸۴؛زركلی، ج ۲، ص ۲۸۵</ref>


==زبان حمیری==
==زبان حمیری==
اعراب [[حجاز]]، زبان حميری را كه ويژه قبيله حمير و از زبانهای رايج در عهد باستان بوده است،<ref>حمزه اصفهانی، كتاب‌التنبيه، ص 20</ref> به دليل داشتن واژه‌های نامأنوس، به زبان عجم تشبيه كرده‌اند<ref>زمخشری، ج ص 198؛ابن‌اثير، ذيل «طمطم»</ref> و در مقايسه با زبان عربی [[اسماعیل (ع)]] و فرزندان او (<small>زبان عربی شمال</small>) كه [[قرآن]] به آن نازل شده است، حميری زبانی غيرفصيح به شمار آمده‌است.<ref>ر.ک:ابن‌حجر عسقلانی، ج ص 286؛شمس شامی، ج ص 489</ref>
اعراب [[حجاز]]، زبان حمیری را كه ویژه قبیله حمیر و از زبانهای رایج در عهد باستان بوده است،<ref>حمزه اصفهانی، كتاب‌التنبیه، ص ۲۰</ref> به دلیل داشتن واژه‌های نامأنوس، به زبان عجم تشبیه كرده‌اند<ref>زمخشری، ج ۳، ص ۱۹۸؛ابن‌اثیر، ذیل «طمطم» </ref> و در مقایسه با زبان عربی [[اسماعیل (ع)]] و فرزندان او (<small>زبان عربی شمال</small>) كه [[قرآن]] به آن نازل شده است، حمیری زبانی غیرفصیح به شمار آمده‌است.<ref>ر.ک:ابن‌حجر عسقلانی، ج ۶، ص ۲۸۶؛شمس شامی، ج ۱، ص ۴۸۹</ref>
==شخصیتهای حمیری شیعی==
==شخصیتهای حمیری شیعی==
*[[عبدالله بن جعفر حمیری]] نویسنده کتاب [[قرب الاسناد (کتاب)|قرب الاسناد]] و که در منابع شیعی [[توثیق]] شده است.<ref>تنقیح المقال، ج 2ص 176</ref><ref>نجاشی، ص 169</ref><ref>فهرست، ص 128</ref><ref>معالم العلما، ص 65</ref>
*[[عبدالله بن جعفر حمیری]] نویسنده کتاب [[قرب الاسناد (کتاب) |قرب الاسناد]] و که در منابع شیعی [[توثیق]] شده است.<ref>تنقیح المقال، ج ۲ص ۱۷۶</ref><ref>نجاشی، ص ۱۶۹</ref><ref>فهرست، ص ۱۲۸</ref><ref>معالم العلما، ص ۶۵</ref>
*[[محمد بن عبدلله بن جعفر حمیری]] محدث بزرگ شیعی در زمان [[غیبت صغری]]<ref>خلاصه علّامه، ص 157</ref>
*[[محمد بن عبدلله بن جعفر حمیری]] محدث بزرگ شیعی در زمان [[غیبت صغری]]<ref>خلاصه علّامه، ص ۱۵۷</ref>
*[[جعفر بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص 252</ref>
*[[جعفر بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص ۲۵۲</ref>
*[[حسین بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص 252</ref>
*[[حسین بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص ۲۵۲</ref>
*[[احمد بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص 252</ref>
*[[احمد بن عبدالله بن جعفر حمیری]] محدث، فقیه واهل فضل<ref>رجال نجاشی، ص ۲۵۲</ref>
*[[سید اسماعیل بن محمد حمیری]] معروف به سید حمیری از شعرای بزرگ [[اهل بیت]].<ref> سید رضی، ص43</ref>
*[[سید اسماعیل بن محمد حمیری]] معروف به سید حمیری از شعرای بزرگ [[اهل بیت]].<ref> سید رضی، ص۴۳</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس|۲}}


== منابع ==
== منابع ==
{{ستون-شروع}}
{{ستون-شروع}}
* ابن‌ابی‌الحديد، شرح نهج‌البلاغة، چاپ محمد ابوالفضل ابراهيم، قاهره 1385ـ1387/ 1965ـ1967، چاپ افست بيروت،بی‌تا.
* ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغة، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۵ـ۱۳۸۷/ ۱۹۶۵ـ۱۹۶۷، چاپ افست بیروت،بی‌تا.
* ابن‌اثير، النهاية فی غريب‌الحديث و الاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بيروت 1383/1963، چاپ افست قم 1364ش.
* ابن‌اثیر، النهایة فی غریب‌الحدیث و الاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم ۱۳۶۴ش.
* ابن‌حائك، كتاب الأكليل، ج چاپ محمدبن علی اكوع، بغداد 1397/1977، ج چاپ نبيه امين فارس، پرينستون 1940، چاپ افست (قاهره) 1999ـ2000.
* ابن‌حائك، كتاب الأكلیل، ج ۱، چاپ محمدبن علی اكوع، بغداد ۱۳۹۷/۱۹۷۷، ج ۸، چاپ نبیه امین فارس، پرینستون ۱۹۴۰، چاپ افست (قاهره) ۱۹۹۹ـ۲۰۰۰.
* ابن‌حبيب، كتاب المُحَبَّر، چاپ ايلزه ليشتن اشتتر، حيدرآباد، دكن 1361/1942، چاپ افست بيروت، بی‌تا.
* ابن‌حبیب، كتاب المُحَبَّر، چاپ ایلزه لیشتن اشتتر، حیدرآباد، دكن ۱۳۶۱/۱۹۴۲، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
* ابن‌حبيب، كتاب المُنَمَّق فی اخبار قريش، چاپ خورشيد احمد فارق، بيروت 1405/1985.
* ابن‌حبیب، كتاب المُنَمَّق فی اخبار قریش، چاپ خورشید احمد فارق، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
* ابن‌حجر عسقلانی، فتح‌الباری: شرح صحيح‌البخاری، بولاق 1300ـ1301، چاپ افست بيروت، بی‌تا.
* ابن‌حجر عسقلانی، فتح‌الباری: شرح صحیح‌البخاری، بولاق ۱۳۰۰ـ۱۳۰۱، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
* ابن‌حزم، جمهرة انساب‌العرب، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره، 1982.
* ابن‌حزم، جمهرة انساب‌العرب، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۹۸۲.
* ابن‌حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل، بيروت: دارصادر، بی‌تا.
* ابن‌حنبل، مسندالامام احمدبن حنبل، بیروت: دارصادر، بی‌تا.
* ابن‌دريد، كتاب الاشتقاق، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بغداد 1399/1979.
* ابن‌درید، كتاب الاشتقاق، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بغداد ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
* ابن‌سعيد مغربی، نشوة‌الطرب فی تاريخ جاهلية العرب، چاپ نصرت عبدالرحمان، عَمّان 1402/1982.
* ابن‌سعید مغربی، نشوة‌الطرب فی تاریخ جاهلیة العرب، چاپ نصرت عبدالرحمان، عَمّان ۱۴۰۲/۱۹۸۲.
* ابن‌عساكر، تاريخ مدينة دمشق، چاپ علی شيری، بيروت 1415ـ1421/ 1995ـ2001.
* ابن‌عساكر، تاریخ مدینة دمشق، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۵ـ۱۴۲۱/ ۱۹۹۵ـ۲۰۰۱.
* ابن‌قتيبه، المعارف، چاپ ثروت عكاشه، قاهره 1960.
* ابن‌قتیبه، المعارف، چاپ ثروت عكاشه، قاهره ۱۹۶۰.
* ابن‌كلبی، كتاب الاصنام، چاپ احمد زكی‌پاشا، قاهره 1332/1914.
* ابن‌كلبی، كتاب الاصنام، چاپ احمد زكی‌پاشا، قاهره ۱۳۳۲/۱۹۱۴.
* ابن‌كلبی، نسب مَعَدّ واليمن‌الكبير، چاپ ناجی حسن، بيروت 1408/1988.
* ابن‌كلبی، نسب مَعَدّ والیمن‌الكبیر، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
* ابن‌منظور.
* ابن‌منظور.
* ابن‌نديم (تهران).
* ابن‌ندیم (تهران).
* ابن‌هشام، السيرة‌النبوية، چاپ مصطفی سقا، ابراهيم ابياری، و عبدالحفيظ شلبی، (قاهره 1355/ 1936)، چاپ افست بيروت، بی‌تا.
* ابن‌هشام، السیرة‌النبویة، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، (قاهره ۱۳۵۵/ ۱۹۳۶) ، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
* ابن‌هشام، كتاب التيجان فی ملوك حمير، صنعا، 1979.
* ابن‌هشام، كتاب التیجان فی ملوك حمیر، صنعا، ۱۹۷۹.
* مطهرعلی اريانی، نقوش مسندية و تعليقات، صنعا، 1990.
* مطهرعلی اریانی، نقوش مسندیة و تعلیقات، صنعا، ۱۹۹۰.
* توفيق برّو، تاريخ‌العرب القديم، دمشق 1988.
* توفیق برّو، تاریخ‌العرب القدیم، دمشق ۱۹۸۸.
* عبدالقادربن عمر بغدادی، خزانة الادب و لب لباب لسان‌العرب، چاپ عبدالسلام محمد هارون، ج قاهره 1401/1981.
* عبدالقادربن عمر بغدادی، خزانة الادب و لب لباب لسان‌العرب، چاپ عبدالسلام محمد هارون، ج ۹، قاهره ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
* بلاذری (ليدن).
* بلاذری (لیدن).
* جوادعلی، المفصل فی تاريخ العرب قبل الاسلام، بيروت 1976ـ1978.
* جوادعلی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت ۱۹۷۶ـ۱۹۷۸.
* اسماعيل‌بن حماد جوهری، الصحاح: تاج‌اللغة و صحاح العربية، چاپ احمد عبدالغفور عطار، بيروت، بی‌تا، چاپ افست تهران 1368ش.
* اسماعیل‌بن حماد جوهری، الصحاح: تاج‌اللغة و صحاح العربیة، چاپ احمد عبدالغفور عطار، بیروت، بی‌تا، چاپ افست تهران ۱۳۶۸ش.
* محمدبن احمد حجری يمانی، مجموع بلدان اليمن و قبائلها، چاپ اسماعيل‌بن علی اكوع، صنعا 1416/1996.
* محمدبن احمد حجری یمانی، مجموع بلدان الیمن و قبائلها، چاپ اسماعیل‌بن علی اكوع، صنعا ۱۴۱۶/۱۹۹۶.
* حمزة‌بن حسن حمزه اصفهانی، تاريخ سنی ملوك‌الارض و الانبياء عليهم‌الصلاة و السلام، بيروت: دار مكتبة الحياة، بی‌تا.
* حمزة‌بن حسن حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوك‌الارض و الانبیاء علیهم‌الصلاة و السلام، بیروت: دار مكتبة الحیاة، بی‌تا.
* حمزة‌بن حسن حمزه اصفهانی، كتاب‌التنبيه علی حدوث التصحيف، چاپ محمد اسعد طلس، دمشق 1388/1968؛
* حمزة‌بن حسن حمزه اصفهانی، كتاب‌التنبیه علی حدوث التصحیف، چاپ محمد اسعد طلس، دمشق ۱۳۸۸/۱۹۶۸؛
* خليفة‌بن خياط، كتاب الطبقات، رواية موسی‌بن زكريا تستری، چاپ سهيل زكار، بيروت 1414/1993.
* خلیفة‌بن خیاط، كتاب الطبقات، روایة موسی‌بن زكریا تستری، چاپ سهیل زكار، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.
* احمدبن داوود دينوری، الاخبار الطِّوال، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره 1960، چاپ افست قم 1368ش.
* احمدبن داوود دینوری، الاخبار الطِّوال، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره ۱۹۶۰، چاپ افست قم ۱۳۶۸ش.
* خيرالدين زركلی، الاعلام، بيروت 1984.
* خیرالدین زركلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۴.
* محمودبن عمر زمخشری، الفائق فی غريب‌الحديث، بيروت 1417/1996.
* محمودبن عمر زمخشری، الفائق فی غریب‌الحدیث، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۶.
* سعد زغلول عبدالحميد، فی تاريخ‌العرب قبل‌الاسلام، بيروت 1976.
* سعد زغلول عبدالحمید، فی تاریخ‌العرب قبل‌الاسلام، بیروت ۱۹۷۶.
* سمعانی.
* سمعانی.
* سيد عبدالعزيز سالم، تاريخ‌العرب فی عصر الجاهلية، اسكندريه، 1988.
* سید عبدالعزیز سالم، تاریخ‌العرب فی عصر الجاهلیة، اسكندریه، ۱۹۸۸.
* محمدبن حسين شريف‌رضی، المجازات النبوية، چاپ طه محمد زينی، (قاهره 1968)، چاپ افست قم، بی‌تا.
* محمدبن حسین شریف‌رضی، المجازات النبویة، چاپ طه محمد زینی، (قاهره ۱۹۶۸) ، چاپ افست قم، بی‌تا.
* محمدبن يوسف شمس‌شامی، سبل‌الهدی و الرشاد فی سيرة خير العباد، چاپ عادل احمد عبدالموجود و علی‌محمد معوض، بيروت 1414/1993.
* محمدبن یوسف شمس‌شامی، سبل‌الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، چاپ عادل احمد عبدالموجود و علی‌محمد معوض، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.
* محمد شوكانی، نيل‌الاوطار من احاديث سيدالاخيار : شرح منتقی الاخبار، بيروت 1973.
* محمد شوكانی، نیل‌الاوطار من احادیث سیدالاخیار: شرح منتقی الاخبار، بیروت ۱۹۷۳.
* صالح احمد علی، تاريخ‌العرب القديم و البعثة النبوية، بيروت 2000.
* صالح احمد علی، تاریخ‌العرب القدیم و البعثة النبویة، بیروت ۲۰۰۰.
* طبری، تاريخ (بيروت).
* طبری، تاریخ (بیروت).
* طبری، جامع.
* طبری، جامع.
* الطواف حول‌البحر الاحمر، (تعريب) ابراهيم خوری، در التراث‌العربی، ش 32 (ذيقعده 1408).
* الطواف حول‌البحر الاحمر، (تعریب) ابراهیم خوری، در التراث‌العربی، ش ۳۲ (ذیقعده ۱۴۰۸).
* حسن‌بن يوسف علامه حلّی، تذكرة‌الفقهاء، قم 1414.
* حسن‌بن یوسف علامه حلّی، تذكرة‌الفقهاء، قم ۱۴۱۴.
* علی‌بن حسين علم‌الهدی، رسائل الشريف المرتضی، چاپ مهدی رجائی، قم 1405ـ1410.
* علی‌بن حسین علم‌الهدی، رسائل الشریف المرتضی، چاپ مهدی رجائی، قم ۱۴۰۵ـ۱۴۱۰.
* نعيم‌بن حماد مروزی، كتاب الفتن، چاپ سهيل زكار، (بيروت) 1414/1993.
* نعیم‌بن حماد مروزی، كتاب الفتن، چاپ سهیل زكار، (بیروت) ۱۴۱۴/۱۹۹۳.
* مسعودی، تنبيه.
* مسعودی، تنبیه.
* مسعودی، مروج (بيروت).
* مسعودی، مروج (بیروت).
* محمد نجيب مطيعی، التكملة الثانية، المجموع: شرح المُهَذّب، در يحيی‌بن شرف نووی، المجموع: شرح‌المُهَذّب، ج 13ـ20، بيروت: دارالفكر، بی‌تا.
* محمد نجیب مطیعی، التكملة الثانیة، المجموع: شرح المُهَذّب، در یحیی‌بن شرف نووی، المجموع: شرح‌المُهَذّب، ج ۱۳ـ۲۰، بیروت: دارالفكر، بی‌تا.
* ابراهيم احمد مقحفی، معجم‌البلدان و القبائل اليمنية، صنعا 1422/2002؛
* ابراهیم احمد مقحفی، معجم‌البلدان و القبائل الیمنیة، صنعا ۱۴۲۲/۲۰۰۲؛
* الموسوعة‌اليمنية، زيرنظر احمد جابر عفيف و ديگران، صنعا 1412/1992، ذيل «حمير» (از يوسف محمد عبداللّه).
* الموسوعة‌الیمنیة، زیرنظر احمد جابر عفیف و دیگران، صنعا ۱۴۱۲/۱۹۹۲، ذیل «حمیر» (از یوسف محمد عبداللّه).
* نصربن مزاحم، وقعة صفّين، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره 1382، چاپ افست قم 1404.
* نصربن مزاحم، وقعة صفّین، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره ۱۳۸۲، چاپ افست قم ۱۴۰۴.
* يحيی‌بن شرف نووی، المجموع: شرح المُهَذّب، بيروت: دارالفكر، بی‌تا.
* یحیی‌بن شرف نووی، المجموع: شرح المُهَذّب، بیروت: دارالفكر، بی‌تا.
* ياقوت حموی.
* یاقوت حموی.
* يعقوبی، تاريخ.
* یعقوبی، تاریخ.
{{پایان}}
{{پایان}}
=== منابع انگلیسی ===
=== منابع انگلیسی ===
{{چپ‌چین}}
{{چپ‌چین}}
* EI1, s.v. "Himyar (by J. H. Mordtmann).
* EI۱, s.v. "Himyar (by J. H. Mordtmann).
* EI2, s.v. "Al-Yaman.3 (a).
* EI۲, s.v. "Al-Yaman.۳ (a).
*   from pre Islamic times to 1962" (by G. R. Smith).
* from pre Islamic times to ۱۹۶۲" (by G. R. Smith).
* Philip Khuri Hitti, History of the Arbs: from the earliest times to the present. London 1985.
* Philip Khuri Hitti, History of the Arbs: from the earliest times to the present. London ۱۹۸۵.
* Plinius/Pliny [the Elder], Natural history, with an English translation, vol.2, tr. H. Rackham, Cambridge, Mass. 1947.
* Plinius/Pliny [the Elder], Natural history, with an English translation, vol.۲, tr. H. Rackham, Cambridge, Mass. ۱۹۴۷.
* Hermann von Wissmann, "Himyar: ancient history", Le museon, LXXVII (1964).
* Hermann von Wissmann, "Himyar: ancient history", Le museon, LXXVII (۱۹۶۴).
{{پایان چپ‌چین}}
{{پایان چپ‌چین}}


==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
*این مقاله با تلخیص از [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=6589 دانشنامه جهان اسلام] اخذ شده است.
*این مقاله با تلخیص از [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=6895 دانشنامه جهان اسلام] اخذ شده است.
*کتاب [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6787 الاکلیل من اخبار الیمن و انساب حمیر، نوشته حسن بن احمد بن حایک، نشر دارالمناهل]
*کتاب [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6787 الاکلیل من اخبار الیمن و انساب حمیر، نوشته حسن بن احمد بن حایک، نشر دارالمناهل]
*کتاب [https://ia600508.us.archive.org/15/items/atiyjan/atiyjan.pdf التیجان فی ملوک حمیر، ابن منبه]
*کتاب [https://ia600508.us.archive.org/15/items/atiyjan/atiyjan.pdf التیجان فی ملوک حمیر، ابن منبه]


[[رده:قبایل عرب]]
[[رده:قبایل عرب]]