پرش به محتوا

سید محمدکاظم طباطبایی یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۸: خط ۳۸:
سید محمدکاظم یزدی در روستای کِسنَویهٔ [[یزد]] به دنیا آمد.<ref>امین، اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> پدرش سید عبدالعظیم کشاورز بود. نسب وی به [[سادات طباطبایی]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]] می‌رسد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> درباره سال تولد سید محمدکاظم اختلافاتی وجود دارد. در اعیان‌الشیعه، ۱۲۴۷ق ذکر شده است؛<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> اما [[علی دوانی]] در کتاب [[نهضت روحانیون ایران (کتاب)|نهضت روحانیون ایران]]، به نقل از خانواده او، سال ۱۲۴۸ق را ذکر کرده است.<ref>بذرافشان، سید محمدکاظم یزدی: فقیه دوراندیش، ۱۳۷۶ش، ص۲۳.</ref>
سید محمدکاظم یزدی در روستای کِسنَویهٔ [[یزد]] به دنیا آمد.<ref>امین، اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> پدرش سید عبدالعظیم کشاورز بود. نسب وی به [[سادات طباطبایی]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]] می‌رسد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> درباره سال تولد سید محمدکاظم اختلافاتی وجود دارد. در اعیان‌الشیعه، ۱۲۴۷ق ذکر شده است؛<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> اما [[علی دوانی]] در کتاب [[نهضت روحانیون ایران (کتاب)|نهضت روحانیون ایران]]، به نقل از خانواده او، سال ۱۲۴۸ق را ذکر کرده است.<ref>بذرافشان، سید محمدکاظم یزدی: فقیه دوراندیش، ۱۳۷۶ش، ص۲۳.</ref>


سید محمد کاظم، در [[۲۸ رجب]] ۱۳۳۷ق (۱۲۹۸ش) بر اثر ذاتُ‌الرّیه، درگذشت و در [[مسجد عمران بن شاهین (نجف)|مسجد عمران بن شاهین]] در [[حرم امام علی(ع)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، أعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۸.</ref> در رحلتش در [[عراق]] [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ماتم گرفتند و در [[ایران]]، احمدشاه نیز در مجلس ختمش حاضر شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی]] (۱۳۰۸-۱۳۷۴ش) کتاب‌شناس و نسخه‌شناس، نوه او است.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج۹، ص۲۳۱.</ref>  
سید محمد کاظم، در [[۲۸ رجب]] ۱۳۳۷ق (۱۲۹۸ش) بر اثر ذاتُ‌الرّیه، درگذشت و در [[مسجد عمران بن شاهین (نجف)|مسجد عمران بن شاهین]] در [[حرم امام علی(ع)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۸.</ref> در رحلتش در [[عراق]] [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ماتم گرفتند و در [[ایران]]، احمدشاه نیز در مجلس ختمش حاضر شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی]] (۱۳۰۸-۱۳۷۴ش) کتاب‌شناس و نسخه‌شناس، نوه او است.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج۹، ص۲۳۱.</ref>  


[[پرونده:نمای داخلی مسجد عمران بن شاهین.jpg|250px|بندانگشتی| [[مسجد عمران بن شاهین]] که روبروی آن صحن [[حرم امام علی(ع)]] و سمت راست آن مقبره سید یزدی قرار دارد.]]
[[پرونده:نمای داخلی مسجد عمران بن شاهین.jpg|250px|بندانگشتی| [[مسجد عمران بن شاهین]] که روبروی آن صحن [[حرم امام علی(ع)]] و سمت راست آن مقبره سید یزدی قرار دارد.]]


سید محمدکاظم یزدی در [[نجف]] [[ازدواج]] کرد. فرزندانش عبارت‌اند از: سید علی، سیده زهرا، سید حسن، سید محمود،<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ص۱۹۸.</ref> سید اسدالله <ref>شرف‌الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref> و سید محمد که نویسنده کتاب‌های صحائف‌الاَبرار بوظائف الاَسحار و رسالةٌ فی فضلِ الکُتُب و اِقتِنائِها است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۸.</ref> و در [[اهواز]]، در مبارزه عشایر برضد قوای انگلیسی، نقش رهبری داشت.<ref>شرف الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref>
سید محمدکاظم یزدی در [[نجف]] [[ازدواج]] کرد. فرزندانش عبارت‌اند از: سید علی، سیده زهرا، سید حسن، سید محمود،<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ص۱۹۸.</ref> سید اسدالله <ref>شرف‌الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref> و سید محمد که نویسنده کتاب‌های صحائف‌الاَبرار بوظائف الاَسحار و رسالةٌ فی فضلِ الکُتُب و اِقتِنائِها است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۸.</ref> و در [[اهواز]]، در مبارزه عشایر برضد قوای انگلیسی، نقش رهبری داشت.<ref>شرف‌الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref>


== حیات علمی ==
== حیات علمی ==
=== تحصیلات ===
=== تحصیلات ===
سید محمدکاظم تا مدتی کشاورزی می‌کرد؛ اما بعدها به تحصیل علم روی آورد.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳</ref> او آموختن مقدمات دروس حوزوی را از سال ۱۲۵۶ق در مدرسه محسنیه یا دومنار یزد آغاز کرد.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> چهار سال بعد برای ادامه تحصیل، به [[مشهد]] رفت و دروس «سطحِ» حوزه و نیز هیئت و نجوم و ریاضی را فراگرفت. در سال ۱۲۶۵ق هم به [[اصفهان]] مهاجرت کرد<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> و در [[مدرسه صدر بازار|مدرسه صدر]] اقامت گزید و در درس [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|شیخ محمدباقر نجفی]] حاضر شد تا از او [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>صدر، تکمله اَمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴</ref>
سید محمدکاظم تا مدتی کشاورزی می‌کرد؛ اما بعدها به تحصیل علم روی آورد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> او آموختن مقدمات دروس حوزوی را از سال ۱۲۵۶ق در مدرسه محسنیه یا دومنار یزد آغاز کرد.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> چهار سال بعد برای ادامه تحصیل، به [[مشهد]] رفت و دروس «سطحِ» حوزه و نیز هیئت و نجوم و ریاضی را فراگرفت. در سال ۱۲۶۵ق هم به [[اصفهان]] مهاجرت کرد<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> و در [[مدرسه صدر بازار|مدرسه صدر]] اقامت گزید و در درس [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|شیخ محمدباقر نجفی]] حاضر شد تا از او [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>صدر، تکملة اَمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴</ref>


او در سال ۱۲۸۱ق، با اجازه و معرفی [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|محمدباقر نجفی اصفهانی]] به نجف رفت.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> و در [[مدرسه صدر نجف|مدرسه صدر]] نجف ساکن شد. ورود سید به نجف با وفات [[شیخ مرتضی انصاری]] و انتقال [[مرجع تقلید|مرجعیت]] به [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] مصادف بود. او پس از مدتی، [[امام جماعت|امام‌جماعت]] صحن علوی شد.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳</ref>
او در سال ۱۲۸۱ق، با اجازه و معرفی [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|محمدباقر نجفی اصفهانی]] به نجف رفت.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۷.</ref> و در [[مدرسه صدر نجف|مدرسه صدر]] نجف ساکن شد. ورود سید به نجف با وفات [[شیخ مرتضی انصاری]] و انتقال [[مرجع تقلید|مرجعیت]] به [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] مصادف بود. او پس از مدتی، [[امام جماعت|امام‌جماعت]] صحن علوی شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>


=== جایگاه علمی ===
=== جایگاه علمی ===
سید محمدکاظم بعد از هجرت [[سید محمدحسن شیرازی|میرزاى شیرازى]] به [[سامرا]]، به تدریس [[درس خارج|خارج فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. پس از مدت کمی، شاگردان بسیاری در درس وی حاضر شدند. او را علامه اجلّ، حافظ شریعت و مرجع شیعه خوانده و گفته‌اند ریاست علمی شیعه به او منتهی می‌شد.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۷۱.</ref>
سید محمدکاظم بعد از هجرت [[سید محمدحسن شیرازی|میرزاى شیرازى]] به [[سامرا]]، به تدریس [[درس خارج|خارج فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. پس از مدت کمی، شاگردان بسیاری در درس وی حاضر شدند. او را علامه اجلّ، حافظ شریعت و مرجع شیعه خوانده و گفته‌اند ریاست علمی شیعه به او منتهی می‌شد.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اَعلام الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۷۱.</ref>


به‌گزارش [[اعیان الشیعة (کتاب)|اَعیان‌الشیعه]]، در حلقه درسی او، بیش از دویست عالم می‌نشستند.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید محسن امین|محسن امین]] او را فقیهی لغت‌دان و ادیب فصیحی معرفی کرده و گفته [[العروة الوثقی (کتاب)|کتاب عروةالوثقای]] او چنان اهمیت داشت که هرکسی می‌خواست در منصب مرجعیت قرار گیرد، بر آن تعلیقه می‌نوشت.<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> محمد غروی در کتاب معَ علماءِ النَّجفِ الاشرف، سید کاظم یزدی را دریای متلاطمی از علم و تحقیق و متبحر در معقول و منقول معرفی کرده و نوشته است وی بر همه فروعات فقهی و متون احادیث، حضورذهن داشت.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۴۵۸.</ref>
به‌گزارش [[اعیان الشیعة (کتاب)|اَعیان‌الشیعه]]، در حلقه درسی او، حدود دویست نفر می‌نشستند.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید محسن امین|محسن امین]] او را فقیهی لغت‌دان و ادیب فصیحی معرفی کرده و گفته [[العروة الوثقی (کتاب)|کتاب عروةالوثقای]] او چنان اهمیت داشت که هرکسی می‌خواست در منصب مرجعیت قرار گیرد، بر آن تعلیقه می‌نوشت.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> محمد غروی در کتاب معَ علماءِ النَّجفِ الاشرف، سید کاظم یزدی را دریای متلاطمی از علم و تحقیق و متبحر در معقول و منقول معرفی کرده و نوشته است وی بر همه فروعات فقهی و متون احادیث، حضورذهن داشت.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۴۵۸.</ref>


[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] با واسطه از [[آقا ضیاء عراقی]] نقل می‌کند که سید محمدکاظم یزدی از [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[اعلمیت|اعلم]] بوده و علت آن تلاش و دقت‌نظر بیشتر سیدِ یزدی در فقه بوده است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص۴۵۵.</ref>
[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] با واسطه از [[آقا ضیاء عراقی]] نقل می‌کند که سید محمدکاظم یزدی از [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[اعلمیت|اعلم]] بوده و علت آن تلاش و دقت‌نظر بیشتر سیدِ یزدی در فقه بوده است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۵۵.</ref>


=== مرجعیت ===
=== مرجعیت ===
سید محمدکاظم طباطبائی یزدی در سال ۱۳۱۲ق بعد از وفات [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، به [[مرجع تقلید|مرجعیت]] رسید. در آن روزها [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] (درگذشته ۱۳۲۹ق) و [[محمدطه نجف|شیخ محمد طه نجف]] (درگذشته ۱۳۲۳ق) نیز از مراجع زنده [[شیعه|شیعیان]] بودند که پس از درگذشت آن‌دو، سید محمدکاظم یزدی تنها مرجع زمان خود شد.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۳.</ref> بعد از درگذشت او مرجعیت به [[محمدتقی شیرازی|میرزامحمدتقی شیرازی]] و [[سید اسماعیل صدر|سید اسماعیل صد]]<nowiki/>ر رسید.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۳، ص۳۸۶.</ref>
سید محمدکاظم طباطبایی یزدی در سال ۱۳۱۲ق بعد از وفات [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، به [[مرجع تقلید|مرجعیت]] رسید. در آن روزها [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[محمدطه نجف|شیخ محمد طه نجف]] نیز از مراجع زنده [[شیعه|شیعیان]] بودند که پس از درگذشت آن‌دو، سید محمدکاظم یزدی تنها مرجع زمان خود شد.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۱۹۳.</ref> بعد از درگذشت او مرجعیت به [[محمدتقی شیرازی|میرزامحمدتقی شیرازی]] و [[سید اسماعیل صدر|سید اسماعیل صد]]<nowiki/>ر رسید.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۸۶.</ref>


=== استادان ===
=== استادان ===
{{ستون-شروع|۲}}
{{ستون-شروع|۲}}
* [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|محمدباقر نجفی]]<ref>صدر، تکمله اَمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴</ref>
* [[محمدباقر آقا نجفی اصفهانی|محمدباقر نجفی]]؛<ref>صدر، تکملة اَمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴.</ref>
* [[سید محمدباقر خوانساری]]، نویسنده [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات (کتاب)|روضاتْ‌الجنات]]؛<ref>حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۵۱ش، ج۳، ص۸۰۴–۸۰۶.</ref>
* [[سید محمدباقر خوانساری]]، نویسنده [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات (کتاب)|روضاتْ‌الجنات]]؛<ref>حبیب‌آبادی، مکارم‌الآثار، ۱۳۵۱ش، ج۳، ص۸۰۴–۸۰۶.</ref>
* [[سید محمدهاشم خوانساری]]؛<ref>تبریزی خیابانی، علمای معاصر، ۱۳۶۶ش، ص۶۸–۶۹</ref>
* [[سید محمدهاشم خوانساری]]؛<ref>تبریزی خیابانی، علمای معاصر، ۱۳۶۶ش، ص۶۸–۶۹.</ref>
* ملامحمد جعفرآباده‌ای؛<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳</ref>
* ملامحمد جعفرآباده‌ای؛<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>
* مولی حسن بن محمد اردکانی، استاد علوم ادبی او.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۰</ref>
* مولی حسن بن محمد اردکانی، استاد علوم ادبی او؛<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۰.</ref>
* [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]؛<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳</ref>
* [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]؛<ref>امین، اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>
* شیخ مهدی جعفری؛<ref>امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳</ref>
* شیخ مهدی جعفری؛<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>
* [[شیخ راضی نجفی]]، فرزند شیخ محمد جعفری؛<ref>صدر، تکمله امل الامال، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴.</ref>
* [[شیخ راضی نجفی]]، فرزند شیخ محمد جعفری؛<ref>صدر، تکملة امل‌الآمال، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴.</ref>
* [[شیخ مهدی آل‌کاشف‌الغطاء]].<ref>امین، اَعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۵۴.</ref>
* [[شیخ مهدی آل‌کاشف‌الغطاء]].<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۵۴.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


خط ۷۶: خط ۷۶:
تعداد شاگردان سید محمدکاظم یزدی، چنان‌که در مقالات کنگره بزرگداشت وی آمده، ۳۵۰ تن ذکر شده است؛ اما بنابر پژوهشی دیگر، شاگردان وی دست‌کم ۷۵۰ نفر بوده‌اند.<ref>سلیمانی بروجردی، «فهرستی از شاگردان صاحب عروه»، ص۲۴۱.</ref> برخی از شاگردان وی عبارت‌اند از:
تعداد شاگردان سید محمدکاظم یزدی، چنان‌که در مقالات کنگره بزرگداشت وی آمده، ۳۵۰ تن ذکر شده است؛ اما بنابر پژوهشی دیگر، شاگردان وی دست‌کم ۷۵۰ نفر بوده‌اند.<ref>سلیمانی بروجردی، «فهرستی از شاگردان صاحب عروه»، ص۲۴۱.</ref> برخی از شاگردان وی عبارت‌اند از:
{{ستون|۳}}
{{ستون|۳}}
# [[محمدحسین کاشف‌الغطاء|شیخ محمدحسین کاشف الغطاء]]
# [[محمدحسین کاشف‌الغطاء|شیخ محمدحسین کاشف الغطاء]]؛
# [[محمدتقی بافقی]]
# [[محمدتقی بافقی]]؛
# [[آقا ضیاء عراقی]]
# [[آقا ضیاء عراقی]]؛
# [[سید محمدحسن قزوینی حائری]]
# [[سید محمدحسن قزوینی حائری]]؛
# [[میرزا مهدی آشتیانی]]
# [[میرزا مهدی آشتیانی]]؛
# [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|سید عبدالحسین شرف الدین جبل عاملی]]
# [[سید عبدالحسین شرف‌الدین]]؛
# [[سید حسین طباطبایی قمی|سید حسین قمی]]
# [[سید حسین طباطبایی قمی|سید حسین قمی]]؛
# [[سید محمد حسینی همدانی]]
# [[سید محمد حسینی همدانی]]؛
# [[سید علی قاضی طباطبایی]]
# [[سید علی قاضی طباطبایی]]؛
# [[محمدحسن نویسی قمی|شیخ محمدحسن نویسی]]
# [[محمدحسن نویسی قمی|شیخ محمدحسن نویسی]]؛
# [[سید حسن مدرس]]
# [[سید حسن مدرس]]؛
# [[حسنعلی نخودکی اصفهانی]]
# [[حسنعلی نخودکی اصفهانی]]؛
# [[سید محمدتقی خوانساری]]
# [[سید محمدتقی خوانساری]]؛
# [[سید احمد خوانساری]]
# [[سید احمد خوانساری]]؛
# [[شیخ علی اکبر نهاوندی]]
# [[شیخ علی اکبر نهاوندی]]؛
# [[سید جمال‌الدین گلپایگانی|سید جمال الدین گلپایگانی]]
# [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]؛
# [[مصطفی مجتهد تبریزی]]<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الأدب، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۱۷۸–۱۷۹.</ref>
# [[مصطفی مجتهد تبریزی]].<ref>مدرس تبریزی، ریحانة‌الادب، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۱۷۸–۱۷۹.</ref>
# [[سید حسن امین|سید حسن امین عاملی]]
# [[سید حسن امین|سید حسن امین عاملی]]
# [[سید محمد حجت کوه‌کمری]]
# [[سید محمد حجت کوه‌کمری]]
خط ۹۸: خط ۹۸:
{{پایان}}
{{پایان}}


برخی [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]] و [[سید حسین طباطبایی بروجردی|سید حسین بروجردی]] را از شاگردان سید کاظم یزدی شمرده‌اند؛ اما به عقیده [[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] این مطلب اشتباه است و این‌دو از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] بودند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۳، ص۳۸۷.</ref>
برخی [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]] و [[سید حسین طباطبایی بروجردی|سید حسین بروجردی]] را از شاگردان سید کاظم یزدی شمرده‌اند؛ اما به عقیده [[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] این مطلب اشتباه است و این‌دو از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] بودند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۸۷.</ref>


=== آثار ===
=== آثار ===
{{اصلی|فهرست آثار سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|العروة الوثقی (کتاب)}}
{{اصلی|فهرست آثار سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|العروة الوثقی (کتاب)}}
ابوالحسنی در کتاب فراتر از روش آزمون و خطا، ۲۵ کتاب و حاشیه و رساله فقهی و اصولی برای محمدکاظم یزدی نام برده است.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۹۵-۹۶.</ref> مهم‌ترین و معروف‌ترین کتاب او العُروَةُ الوُثقیٰ است.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۱۰۲.</ref> این کتاب از کتاب‌های مشهور [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعه]] است که در صد سال اخیر، موردتوجه [[مجتهد|فقیهان]] بوده و شرح‌ها و حاشیه‌های فراوانی بر آن نوشته‌ شده است.<ref>العروة الوثقی فیما تعم به البلوی(المحشی)، یزدی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳-۴.</ref> اهمیت آن به حدی است که نویسنده کتاب را با نام «صاحبْ‌عُروه» می‌خوانند.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۱۰۵.</ref>
ابوالحسنی در کتاب فراتر از روش آزمون‌وخطا، ۲۵ اثر فقهی و اصولی برای محمدکاظم یزدی نام برده است.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۹۵-۹۶.</ref> مهم‌ترین و معروف‌ترین کتاب او العُروَةُ الوُثقیٰ است.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۱۰۲.</ref> این کتاب از کتاب‌های مشهور [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعه]] است که در صد سال اخیر، موردتوجه [[مجتهد|فقیهان]] بوده و شرح‌ها و حاشیه‌های فراوانی بر آن نوشته‌ شده است.<ref>نگاه کنید به یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشی)، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳-۴.</ref> اهمیت آن به حدی است که نویسنده کتاب را با نام «صاحبْ‌عُروه» می‌خوانند.<ref>ابوالحسنی، فراتر از روش «آزمون‌وخطا»، ۱۳۸۹ش، ۱۰۵.</ref>


== خصوصیات اخلاقی ==
== خصوصیات اخلاقی ==
[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] نقل می‌کند [[سید احمد خوانساری]] که خود در [[زهد]] و [[تقوا]] زبانزد بود، به تقوای سید یزدی اعتقاد داشت.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص۴۵۵.</ref> همچنین می‌گوید سید محمدکاظم یزدی، بسیار اهل احتیاط بود؛ به‌اندازه‌ای که وقتی از دنیا رفت شش هزار [[نماز]] و [[روزه]] نیابی نزدش مانده بود؛ زیرا نسبت به اشخاص اطمینان پیدا نمی‌کرد.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۳، ص۳۸۵.</ref>
[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] نقل می‌کند [[سید احمد خوانساری]] که خود در [[زهد]] و [[تقوا]] زبانزد بود، به تقوای سید یزدی اعتقاد داشت.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص۴۵۵.</ref> همچنین می‌گوید سید محمدکاظم یزدی، بسیار اهل احتیاط بود؛ به‌اندازه‌ای که وقتی از دنیا رفت شش هزار [[نماز]] و [[روزه]] نیابی نزدش مانده بود؛ زیرا نسبت به اشخاص اطمینان پیدا نمی‌کرد.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۸۵.</ref>


== خدمات اجتماعی ==
== خدمات اجتماعی ==
[[پرونده:مدرسه یزدی در نجف.jpg|250px|بندانگشتی|نمایی از [[مدرسه سید یزدی]] در [[نجف اشرف]]]]
[[پرونده:مدرسه یزدی در نجف.jpg|250px|بندانگشتی|نمایی از [[مدرسه سید یزدی]] در [[نجف اشرف]]]]
گفته‌اند سیدمحمدکاظم یزدی، به عمران شهرها و روستاها توجه داشته و مساجد، حمام‌ها و کاروانسراهایی را بنا کرده است. او همچنین به ساخت بناهای علمی هم اهتمام داشت. مشهوترین مدرسه علمیه [[نجف]]، که اکنون به نام [[مدرسه علمیه سید یزدی (نجف)|مدرسه سید]] شناخته می‌شود، به همت او ساخته شده است.<ref>بذرافشان، سید محمدکاظم یزدی فقیه دوراندیش، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>
گفته‌اند سیدمحمدکاظم یزدی، به عمران شهرها و روستاها توجه داشته و مساجد، حمام‌ها و کاروانسراهایی بنا کرده است. او همچنین به ساخت بناهای علمی اهتمام داشت. مشهورترین مدرسه علمیه [[نجف]]، که اکنون به نام [[مدرسه علمیه سید یزدی (نجف)|مدرسه سید]] شناخته می‌شود، به همت او ساخته شده است.<ref>بذرافشان، سید محمدکاظم یزدی فقیه دوراندیش، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>


ساخت این مدرسه از سال ۱۳۲۵ق آغاز شد و در سال ۱۳۲۷ق به پایان رسید.<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ۱۳۹۶ش، ص۲۰۲.</ref> وی همچنین در محله العماره نجف مکانی برای اسکان زائرین تأسیس کرد به نام «خان الزائرین» که در سال ۱۳۸۴ق به مدرسه تبدیل شد.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>
وی همچنین در محله العماره نجف مکانی برای اسکان زائران تأسیس کرد به نام «خانُ‌الزائرین» که در سال ۱۳۸۴ق به مدرسه تبدیل شد.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>


== سیاست ==
== سیاست ==
[[پرونده:قبر سید یزدی.jpg|بندانگشتی|250px|مقبره سید محمد طباطبایی یزدی]]  
[[پرونده:قبر سید یزدی.jpg|بندانگشتی|250px|مقبره سید محمد طباطبایی یزدی]]  
سید کاظم یزدی در سال‌های آخر عمرش، درگیر سیاست شد و در زمانی که به صورت جدی احساس خطر می‌کرد، با بیانیه و تلگراف، نظرات خود را بیان می‌نمود که در روند سیاسی [[ایران]] تأثیرگذار بود. با فروکش کردن تب و تاب [[مشروطه]]، او دوباره از فعالیت سیاسی دست کشید.<ref>دولت‌آبادی، ج۴، ص۱۳.</ref> با وجود کناره‌گیری از سیاست، با آغاز جنگ جهانی اول، سید کاظم یزدی فتوای دفاع داد. در این [[جهاد]] بر ضد انگلیسی‌ها، فرزندش سید محمد به شهادت رسید.<ref>بهشتی سرشت، تقابل و تعامل آخوند ملا محمد کاظم…، ۱۳۸۷ش، ص۴۰۳.</ref>
سید کاظم یزدی در سال‌های آخر عمرش، درگیر سیاست شد و در زمانی که به صورت جدی احساس خطر می‌کرد، با بیانیه و تلگراف، نظرات خود را بیان می‌نمود که در روند سیاسی [[ایران]] تأثیرگذار بود. با فروکش کردن تب‌وتاب [[مشروطه]]، او دوباره از فعالیت سیاسی دست کشید.<ref>دولت‌آبادی، ج۴، ص۱۳.</ref> با وجود کناره‌گیری از سیاست، با آغاز جنگ جهانی اول، سید کاظم یزدی فتوای دفاع داد. در این [[جهاد]] بر ضد انگلیسی‌ها، فرزندش سید محمد به شهادت رسید.<ref>بهشتی‌سرشت، تقابل و تعامل آخوند ملا محمد کاظم…، ۱۳۸۷ش، ص۴۰۳.</ref>


برخی از فعالیت‌های سیاسی او به شرح زیر است:
برخی از فعالیت‌های سیاسی او به شرح زیر است:
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹

ویرایش