خطبه حضرت زینب در شام: تفاوت میان نسخه‌ها

محورهای اصلی این خطبه عبارت‌اند از: حمد پروردگار و درود بر [[پیامبر اسلام(ص)]]، اشاره به سنت الهی در مهلت دادن به [[کفار]]، زشتی رفتار [[یزید]]، افشای پرونده سیاه یزید و نیاکانش، نفرین بر یزیدیان، اشاره به عاقبت ستمکاران، شکایت به [[خداوند]]، جاودانگی اهل بیت.

راوی این ماجرا نقل می‌کند: به خدا سوگند با این ندای زینب(ع)، تمام کسانی که در مجلس بودند گریستند و در آن حال یزید ساکت بود...!!

یزید دستور داد چوب خیزرانش را آوردند و با آن به لب و دندان امام حسین(ع) می‌زد. [[ابو برزه اسلمی]] (که از صحابه رسول خدا(ص) بود و در آن مجلس حضور داشت) خطاب به یزید گفت:‌ای یزید! آیا با چوبدستی‌ات به دندان حسین فرزند فاطمه می‌زنی؟! من به چشم خود دیدم که پیامبر اکرم(ص)، لب و دندان حسین(ع) و برادرش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن(ع)]] را می‌بوسید و می‌فرمود: «شما دو نفر، سرور جوانان اهل [[بهشت| بهشتید]]، خداوند کشنده شما را بکشد و مورد [[لعن]] قرار دهد و برای او [[جهنم]] را فراهم ساخته و بد جایگاهی است».

پس از خواندن این اشعار، حضرت زینب(س) برخاست و خطبه‌ای خواند.<ref>سید بن طاوس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۳۷۸ش، ص۲۱۴-۲۲۰.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|آیت الله جوادی آملی]] در تحلیل عظمت خطبه‌های زینب  کبری(س) در مسیر باز گشت از کربلا تا شام می گوید: آن روز کل خاورمیانه که الآن چهل پنجاه کشور است در اختیار حکومت مرکزی اموی بود و اينها منتظر بودند ببیند کربلا چه خبر است؟ سخنگوی [[کربلا]] کیست؟ تریبون کربلا به دست كیست؟  پیام کربلا چگونه به خاورمیانه منتشر می‌شود؟! دیدند اين بانو مجلسین دولت اموی را منقلب كرد.<ref>https://javadi.esra.ir/fa/w/تبيين-مقام-ولايت-حضرت-زينب-سلام-الله-عليها-</ref>

زینب(س) خطبه خود را با حمد خدا و درود بر [[پیامبر(ص)]] و آیه‌ای از [[قرآن]] درباره بدکاران آغاز کرد و سپس با استناد به آیه‌ای درباره سنت الهی مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش [[یزید]] در ستم بر اهل بیت [[امام حسین (ع)]] و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت این برخورد زشت یزید را کینه او از [[جنگ بدر]] دانست. حضرت زینب (س) به پیشینه سیاه خاندان یزید در [[جنگ احد]] و به دندان گرفتن جگر [[حمزه سیدالشهداء]]  توسط مادر بزرگش [[هند دختر عتبه|هند]] و نیز آزاد شدن خاندان و دودمان یزید در سال [[فتح مکه]] توسط [[پیامبر(ص)]] با گفتن جمله معروف اذهبوا انتم الطلقاء نیز اشاره کرده است. <ref>زیباترین شکیب، زندگانی حضرت زینب سلام الله علیها، ۱۳۷۶ش، ص۱۵۷.</ref>وی هم چنان خود و خاندانش را [[حزب‌الله|حزب الله]] و یزید  و دودمان و سپاهیانش را حزب الشیطان معرفی کرد و با این سخن نجابت و پاکی  خاندان پیامبر و ناپاکی و شیطانی بودن خاندان [[یزید بن معاویه|یزید]] را در تاریخ ثبت کرد. او در ادامه فرجام بد یزید را یادآور شد و قاتلان و ستمکاران [[واقعه کربلا]] را نفرین کرد و در پایان با اشاره به اختصاص یافتن اهل بیت به [[وحی]] و [[نبوت]]، تلاش [[یزید]] برای محو یاد آنان را بی‌نتیجه دانست.<ref>سید بن طاوس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۳۷۸ش، ص۲۱۴-۲۲۰. این خطبه را طبرسی نیز در [[کتاب الاحتجاج]] گزارش کرده است که با متن لهوف تفاوت‌هایی دارد. ر.ک: طبرسی، الاحتجاج،۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۸.</ref>

*[[خطبه امام سجاد در شام]]

*[[خطبه حضرت زینب در کوفه]]

*[[خطبه فاطمه صغری در کوفه]]

*[[خطبه امام سجاد (ع) در کوفه]]