پرش به محتوا

حبل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


'''حَبْل‌الله''' به‌معنای ریسمان الهی تعبیری قرآنی است که [[آیه اعتصام|آیه اِعتصام]] به‌کار رفته است. خدا در این آیه به مسلمانان فرمان می‌دهد که همگی به حبل‌الله چنگ بزنند و پراکنده و گروه‌گروه نشوند.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۱۰۳.</ref>
'''حَبْل‌الله''' به‌معنای ریسمان الهی تعبیری قرآنی است که در [[آیه اعتصام|آیه اِعتصام]] به‌کار رفته است. خدا در این آیه به مسلمانان فرمان می‌دهد که همگی به حبل‌الله چنگ بزنند و پراکنده و گروه‌گروه نشوند.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۱۰۳.</ref>


مفسران درباره تفسیر این واژه نظرات مختلفی دارند. در [[تفسیر عیاشی (کتاب)|تفسیر عیاشی]] (درگذشت: ۳۲۰ق) روایاتی نقل شده که آل محمد یا [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را مصداق آن معرفی کرده‌اند.<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ۱۳۸۰ق، ص۱۹۴.</ref> در [[الدر المنثور (کتاب)|تفسیر الدُرُّ المَنْثور]] اثر سیوطی (درگذشت: ۹۱۱ق) از علمای اهل‌سنت نیز روایاتی نقل شده که بر اساس آنها، جماعت، قرآن و عترت پیامبر، عهد و طاعت خدا جزو مصادیق حبل‌الله هستند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج۲، ص۲۸۴-۲۸۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نیز معتقد است منظور از حبل‌الله در این آیه، قرآن و پیامبر(ص) است. همچنین او منظور از عبارت «و مَنْ یَعْتَصم بالله» در [[آیه ۱۰۱ سوره آل‌عمران]] را  نیز تمسک به آیات الهی و به پیامبر(ص) دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۳۶۹.</ref>
مفسران درباره تفسیر این واژه نظرات مختلفی دارند. در [[تفسیر عیاشی (کتاب)|تفسیر عیاشی]] (درگذشت: ۳۲۰ق) روایاتی نقل شده که آل محمد یا [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را مصداق آن معرفی کرده‌اند.<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ۱۳۸۰ق، ص۱۹۴.</ref> در [[الدر المنثور (کتاب)|تفسیر الدُرُّ المَنْثور]] اثر سیوطی (درگذشت: ۹۱۱ق) از علمای اهل‌سنت نیز روایاتی نقل شده که بر اساس آنها، جماعت، قرآن و عترت پیامبر، عهد و طاعت خدا جزو مصادیق حبل‌الله هستند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج۲، ص۲۸۴-۲۸۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نیز معتقد است منظور از حبل‌الله در [[آیه اعتصام|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا]]، قرآن و پیامبر(ص) است. همچنین او منظور از عبارت «و مَنْ یَعْتَصم بالله» در [[آیه ۱۰۱ سوره آل‌عمران]] را  نیز تمسک به آیات الهی و به پیامبر(ص) دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۳۶۹.</ref>


به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|فَضل بن حسن طَبْرِسی]] (درگذشت: ۵۴۸ق) مفسران درباره اینکه منظور نظرات مختلفی دارند برخی آن را قرآن، برخی دیگر [[اسلام|دین اسلام]] و برخی روایات آن را اهل‌بیت پیامبر می‌داند. طبرسی حمل آن بر همه موارد را بهتر دانسته است او برای تأیید این نظر به [[حدیث ثقلین]] استناد کرده است که در آن، [[قرآن]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]] به عنوان دو حبل معرفی شده‌اند. در نقل او به جای [[ثقلین]] از تعبیر حبلین{{یاد|إني قد تركت فيكم حبلين إن أخذتم بهما لن تضلوا بعدي أحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض و عترتي أهل بيتي ألا و إنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض‌ (طبرسی، مجمع البیان، دارلمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.)}} استفاده شده است.<ref> طبرسی، مجمع البیان، دارلمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.</ref>  
به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|فَضل بن حسن طَبْرِسی]] (درگذشت: ۵۴۸ق) مفسران درباره اینکه منظور نظرات مختلفی دارند برخی آن را قرآن، برخی دیگر [[اسلام|دین اسلام]] و برخی روایات آن را اهل‌بیت پیامبر می‌داند. طبرسی حمل آن بر همه موارد را بهتر دانسته است او برای تأیید این نظر به [[حدیث ثقلین]] استناد کرده است که در آن، [[قرآن]] و [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]] به عنوان دو حبل معرفی شده‌اند. در نقل او به جای [[ثقلین]] از تعبیر حبلین{{یاد|إني قد تركت فيكم حبلين إن أخذتم بهما لن تضلوا بعدي أحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض و عترتي أهل بيتي ألا و إنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض‌ (طبرسی، مجمع البیان، دارلمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.)}} استفاده شده است.<ref> طبرسی، مجمع البیان، دارلمعرفه، ج۲، ص۸۰۵.</ref>