صبر ایوب: تفاوت میان نسخه‌ها
←درنگاه عرفان
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==درنگاه عرفان == | ==درنگاه عرفان == | ||
در عرفان به صبر ایوب و بردباری او توجه شده است.<ref>هجویری، کشف المحجوب، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲۷و۴۵.</ref> [[ابن عربی]]، فص ۱۹ کتابش را فص ایوبی قرار داده است.<ref>ابن عربی،فصوص الحکم، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۷۰- ۱۷۵.</ref>محی‌الدین عربی در فصوص‌الحکم تحت عنوان (فص حكمةٍ غيبيّة في كلمة أَيوبية) صبر را به خویشتن‌داری از شکایت به غیر خدا تعریف کرده (الصبر إنما هو حبس النفس عن الشكوى لغير اللَّه) و | در عرفان به صبر ایوب و بردباری او توجه شده است.<ref>هجویری، کشف المحجوب، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲۷و۴۵.</ref> [[ابن عربی]]، فص ۱۹ کتابش را فص ایوبی قرار داده است.<ref>ابن عربی،فصوص الحکم، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۷۰- ۱۷۵.</ref>محی‌الدین عربی در فصوص‌الحکم تحت عنوان (فص حكمةٍ غيبيّة في كلمة أَيوبية) صبر را به خویشتن‌داری از شکایت به غیر خدا تعریف کرده (الصبر إنما هو حبس النفس عن الشكوى لغير اللَّه) و می‌نویسد که خداوند هم ایوب را «اَوّاب» معرفی کرده یعنی بنده‌ای که هیچ نگاهی به اسباب ندارد و فقط به خدارجوع کرده و فقط از او در خواست می‌کند هر چند خداوند بدون اسباب کاری نمی‌کند و لی بنده می‌داند که اسباب مستند به علم الهی است. <ref>محی الدین، فصوص الحکم، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۱۷۳.</ref>{{یاد|آیه ۴۴ سوره ص إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ ما او را شكيبا يافتيم. چه نيكوبنده‌اى! به راستى او توبه‌كار بود.}} | ||
==فرهنگ عمومی== | ==فرهنگ عمومی== | ||