امامزاده سید سلطان‌محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

امامزاده سید سلطان‌محمد مشهور به پیرچوگان یکی از مهمترین زیارت‌گاه‌های و مشهورترین امامزاده‌های استان هرمزگان در ایران است. این امامزاده در دهستان رهدار، روستای زیارت پیرچوگان، بخش مرکزی رودان، با فاصله ۱۲۰ کیلومتری از شهر [[بندرعباس]] قرار دارد. بر اساس گزارش‌های سال ۱۴۰۱ش، هر ساله بیش از یک و نیم میلیون زائر و گردشگر به این امامزاده مراجعه می‌کنند. وجود این امامزاده در روستای پیرچوگان، باعث شده است تا این روستا در سال‌های ۱۳۸۹ش<ref>«پیرِ چوگان میزبانِ مسافرانِ هرمزگان»، خبرگزاری ایرنا.</ref> و ۱۳۹۱ش به عنوان یکی از ۱۰ منطقه بزرگ گردشگری ایران معرفی شود.<ref>«زیارتگاه امام زاده سید سلطان محمد قطب گردشگری شهرستان رودان»، خبرگزاری ایسنا.</ref>

گفته شده است که سید سلطان‌محمد، فرزند [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم علیه‌السلام]] بود. وی برای ملاقات با [[امام رضا علیه‌السلام]]، که در آن زمان در مرو، ساکن بود، به مرور عزیمت کرد اما در میانه راه مورد تعقیب نیروهای [[بنی‌عباس]] قرار گرفت و سرآخر به روستای رودکان (رودان)، گریخت و در آنجا به [[شهادت]] رسید. مردم محلی نام «پیرچوگان» را بر این امامزاده گذاشته‌اند که به معنای «بزرگ منطقه چوگان» است.<ref>«پیرِ چوگان میزبانِ مسافرانِ هرمزگان»، خبرگزاری ایرنا.</ref> بر اساس گزارش محمدمهدی بحرالعلوم در کتاب مزارات فرزندان بلافصل ائمه، محمد بن موسی کاظم مشهور به محمد عابد، برادر مادری احمد بن موسی بود و مادرش ام‌احمد نام داشت. پسر وی [[سید ابراهیم مجاب|ابراهیم مجاب]]، از امامزادگان مشهور و محترم نزد [[شیعه]] است. سید محمد را به سبب عبادت بسیارش، عابد نامیده‌اند. درباره زندگانی او اطلاع زیادی در منابع منعکس نشده است و برخی منابع او را همراه احمد بن موسی گزارش کرده‌اند که دست به قیام زد.<ref>فقیه بحرالعلوم، مزارات فرزندان بلافصل ائمه در عراق، ۱۳۹۳ش، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> برای محمد عابد، مکان‌های دفن بسیاری گزارش کرده‌اند که مشهورترین آنها در [[شیراز]] است.<ref>فقیه بحرالعلوم، مزارات فرزندان بلافصل ائمه در عراق، ۱۳۹۳ش، ص۱۶۷.</ref> بر اساس آنچه اجماع مورخان در دفن محمد عابد در شیراز خوانده می‌شود، بحرالعلوم بر این باور است که مزار مشهور در رودان هرمزگان، نمی‌تواند مدفن او باشد و باید شخصی هم‌نام او در آنجا دفن شده باشد.<ref>فقیه بحرالعلوم، مزارات فرزندان بلافصل ائمه در عراق، ۱۳۹۳ش، ص۱۷۴.</ref>