زیارت قبور: تفاوت میان نسخه‌ها
←روایت شدّ رحال
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[ابن تیمیه]] ادعا کرده است که صحت روایت مذکور و لزوم عمل به آن، مورد قبول همه علماست.<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۵۲۰.</ref> او در جای دیگری ادعا می‌کند که سفر برای قبور انبیا و صالحان [[بدعت]] است و هیچ کدام از اصحاب و تابعان چنین سفری را نداشتند و به آن هم دستور ندادند و هیچ کدام از پیشوایان مسلمانان آن را مستحب نشمردند و بنابراین هر کسی به چنین کاری اعتقاد داشته باشد و آن را انجام بدهد مخالف با سنت و اجماع پیشوایان رفتار کرده است.<ref>ابن تیمیه، الفتاوی الکبری،۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۴۲.</ref> | [[ابن تیمیه]] ادعا کرده است که صحت روایت مذکور و لزوم عمل به آن، مورد قبول همه علماست.<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۵۲۰.</ref> او در جای دیگری ادعا می‌کند که سفر برای قبور انبیا و صالحان [[بدعت]] است و هیچ کدام از اصحاب و تابعان چنین سفری را نداشتند و به آن هم دستور ندادند و هیچ کدام از پیشوایان مسلمانان آن را مستحب نشمردند و بنابراین هر کسی به چنین کاری اعتقاد داشته باشد و آن را انجام بدهد مخالف با سنت و اجماع پیشوایان رفتار کرده است.<ref>ابن تیمیه، الفتاوی الکبری،۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۴۲.</ref> | ||
وی هم‌چنین ادعا می‌کند که تمام احادیثی که درباره زیارت قبر پیامبر(ص) روایت شده ضعیف و دروغ است.<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | وی هم‌چنین ادعا می‌کند که تمام احادیثی که درباره زیارت قبر پیامبر(ص) روایت شده ضعیف و دروغ است.<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref>او هم‌چنین زیارت مشاهد مشرفه توسط شیعیان را از باب استهزا و خرده گرفتن برآنان حج نامیده است.<ref>امین، کشف الارتیاب، دارالکتاب الاسلامی، ص۳۷۷.</ref> | ||
پاسخ‌هایی که به این ادعا داده شده است عبارتند از: | پاسخ‌هایی که به این ادعا داده شده است عبارتند از: | ||
۱- اگر معنایی که [[ابن تیمیه]] از این حدیث ارائه می‌دهد درست باشد نتیجه این می‌شود که هیچگونه مسافرتی جایز نیست، نه زیارتی، نه سیاحتی، نه برای [[صله رحم]]، نه برای کسب علم و نه برای جهاد فی سبیل اللَّه و غیره، در حالی که ضروری اسلام و صریح آیات و روایات است که بسیاری از این سفرها، یا واجب است یا مستحب یا جایز. از سوی دیگر صدور حکم برای مصادیقی که عمده آن مصادیق با دلایل دیگر از شمول این حکم خارج شدند امری ناپسند است و در اینجا اگر بخواهیم این روایت را با همین معنای ظاهری در نظر بگیریم چنین مشکلی پیش می‌آید. پس این روایت با این معنایی که ابن تیمیه ارائه می‌دهد مقبول نیست و می‌توان گفت که پیامبر(ص) چنین معنایی را مد نظر نداشتند.<ref>امین، کشف الارتیاب، ص۳۷۷.</ref> | ۱- اگر معنایی که [[ابن تیمیه]] از این حدیث ارائه می‌دهد درست باشد نتیجه این می‌شود که هیچگونه مسافرتی جایز نیست، نه زیارتی، نه سیاحتی، نه برای [[صله رحم]]، نه برای کسب علم و نه برای جهاد فی سبیل اللَّه و غیره، در حالی که ضروری اسلام و صریح آیات و روایات است که بسیاری از این سفرها، یا واجب است یا مستحب یا جایز. از سوی دیگر صدور حکم برای مصادیقی که عمده آن مصادیق با دلایل دیگر از شمول این حکم خارج شدند امری ناپسند است و در اینجا اگر بخواهیم این روایت را با همین معنای ظاهری در نظر بگیریم چنین مشکلی پیش می‌آید. پس این روایت با این معنایی که ابن تیمیه ارائه می‌دهد مقبول نیست و می‌توان گفت که پیامبر(ص) چنین معنایی را مد نظر نداشتند.<ref>امین، کشف الارتیاب، دارالکتاب الاسلامی، ص۳۷۷.</ref> | ||
۲- حدیث در صدد بیان حکم سفر به مساجد است و منظور حدیث این است که سفر به مساجد شهرهای مختلف به قصد نماز در آن مساجد هیچ فضیلتی ندارد مگر سفر به مساجد سه‌گانه. چرا که در مساجد سه‌گانه [[ثواب]] نماز به مراتب افزایش می‌یابد. بنابراین اگر کسی قصد سفر به غیر از این مساجد را کند تا شخص صالح یا قریب یا دوستی را زیارت کند و یا مقصودش تحصیل علم یا تجارت و یا گردش تفریحی باشد، داخل در این حدیث نمی‌شود. و مؤید آن، روایتی است که [[احمد بن حنبل]] از طریق شهر بن حوشب نقل کرده است. شهر بن حوشب گفته است: از ابوسعید خواستم نظرش را درباره نماز در کوه طور بگوید. از او شنیدم که گفت: رسول خدا فرمود: «شایسته نیست که نمازگزار قصد رفتن به مسجدی و آرزوی نماز در آن مسافرت کند، مگر به قصد رفتن به مسجدالحرام و مسجدالاقصی و مسجد من.»<ref>عسقلانی، فتح الباری، ج ۳، ص۵۳.</ref> | ۲- حدیث در صدد بیان حکم سفر به مساجد است و منظور حدیث این است که سفر به مساجد شهرهای مختلف به قصد نماز در آن مساجد هیچ فضیلتی ندارد مگر سفر به مساجد سه‌گانه. چرا که در مساجد سه‌گانه [[ثواب]] نماز به مراتب افزایش می‌یابد. بنابراین اگر کسی قصد سفر به غیر از این مساجد را کند تا شخص صالح یا قریب یا دوستی را زیارت کند و یا مقصودش تحصیل علم یا تجارت و یا گردش تفریحی باشد، داخل در این حدیث نمی‌شود. و مؤید آن، روایتی است که [[احمد بن حنبل]] از طریق شهر بن حوشب نقل کرده است. شهر بن حوشب گفته است: از ابوسعید خواستم نظرش را درباره نماز در کوه طور بگوید. از او شنیدم که گفت: رسول خدا فرمود: «شایسته نیست که نمازگزار قصد رفتن به مسجدی و آرزوی نماز در آن مسافرت کند، مگر به قصد رفتن به مسجدالحرام و مسجدالاقصی و مسجد من.»<ref>عسقلانی، فتح الباری، ج ۳، ص۵۳.</ref> | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
* اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر فی زیارة النبی صلی الله علیه و سلم تألیف ابن عساکر شافعی | * اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر فی زیارة النبی صلی الله علیه و سلم تألیف ابن عساکر شافعی | ||
*آراء اهل السنه فی ابن تیمیه تالیف حسن بن علی سقاف شافعی | *آراء اهل السنه فی ابن تیمیه تالیف حسن بن علی سقاف شافعی | ||
* | *مَحْق التقول فی مسألة التوسل تالیف محمد زاهد کوثری حنفی | ||
*تعریف الانام فی التوسل بالنبی و زیارته علیه الصلاة و السلام تالیف محمد بن محمد فاسی مالکی | *تعریف الانام فی التوسل بالنبی و زیارته علیه الصلاة و السلام تالیف محمد بن محمد فاسی مالکی | ||
*شفاء الفؤاد بزیارة خیر العباد تالیف محمد حسنی مالکی | *شفاء الفؤاد بزیارة خیر العباد تالیف محمد حسنی مالکی | ||