اوتاد: تفاوت میان نسخه‌ها

==واژه‌شناسی==

==مصادیق و تعداد اوتاد==

در روایات [[شیعه]] واژه اوتاد بر دو گروه اطلاق شده است:

#در برخی موارد نیز به گروهی از اولیا اطلاق شده است که در سلسله مراتب ابدال<ref group="یادداشت"> ابدال . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بدَل یا بدیل . عده ای معلوم از صلحا و خاصان خدا که گویند هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان بدیشان برپایست و آنگاه که یکی از آنان بمیرد خدای تعالی دیگری را بجای او برانگیزد تا آن شمار که بقولی هفت و بقولی هفتاد است همواره کامل ماند. این قوم بدانچه خدای از رازها در حرکات و منازل کواکب نهاده عارفند و از اسماء، اسماء صفات دارند. و از علامات آنان یکی این است که فرزند یا فرزند نرینه نیارند چنانکه یکی از ایشان موسوم به حمادبن سلمةبن دینار هفتاد زن کرد و او را از هیچیک فرزندی نیامد. کسانی که عدد ابدال را هفتاد دانند بر آنند که چهل تن در شام و سی دیگر در سایر بقاع ارض باشند. و آنان که ابدال را هفت تن شمارند گویند دو قطب و یک فرد نیز با این هفت است و هر اقلیم از اقالیم سبعه به یکی از آن هفت قائم است و هر یک بدل پیغامبری از پیغامبران باشند. چنانکه اولی بدل خلیل و حافظ اقلیم اول است و دومی بدل موسی و نگاهبان اقلیم دوم و سومی بدل هارون و پاسبان اقلیم سیم و چهارمی بدل ادریس و نگاهدار اقلیم چهارم و پنجمی را بدل یوسف بن یعقوب و حارس اقلیم پنجم و ششمین را بدل عیسی بن مریم و حامی اقلیم ششم و هفتمین را بدل آدم بوالبشر و موکل اقلیم هفتم گمان برند. (لغت‌نامه دهخدا. ذیل ابدال) </ref> و عابدان قرار دارند و از محبوب‌ترین بندگان خدا هستند.<ref> نگاه کنید، صبحی صالح، نهج البلاغه، خطبه۸۷، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref>

===در روایات اهل سنت===

همچنین گفته شده که در مساجد، اوتادی هستند که با [[فرشته|فرشتگان]] همنشین هستند و در هنگام بیماری، فرشتگان به عیادت آنان می‌روند و هر موقع نیاز به کمک داشته باشند، آنان را یاری می‌کنند.<ref>احمد بن حنبل، مسند، ج۲، ص۴۱۸.</ref>

==نقش اوتاد در عالم==

در جایی دیگر گفته شده که خداوند به وسیله هر یک از این اوتاد چهارگانه، [[ایمان]]، [[ولایت]]، [[نبوت]] و [[رسالت]] و به وسیله مجموع آنها [[دین حنیف]] و یکتاپرستی را حفظ می‌کند.<ref>ابن عربی، الفتوحات، ج۱۱، ص۲۶۹-۲۷۰</ref>

==ویژگی‌های اوتاد==

*هر یک از [[ارکان کعبه]] نیز متعلق به یکی از آنان است: [[رکن شامی]] از آن کسی است که بر قلب [[آدم(ع)]] است؛ [[رکن عراقی]] برای کسی که بر قلب [[ابراهیم(ع)]] است؛ [[رکن یمانی]] برای کسی که بر قلب [[عیسی(ع)]] است؛ [[رکن حجر الأسود]] نیز از آن کسی است که بر قلب [[حضرت محمد(ص)]] است. [[ابن عربی]] خود را صاحب رکن حجر الاسود معرفی می‌کند.<ref>نگاه کنید: ابن عربی، الفتوحات، ج۲، ص۴۰۱-۴۰۴.</ref>

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

==پیوند به بیرون==

{{اصطلاحات قرآنی}}