۱۷٬۰۶۵
ویرایش
زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها
←مجازات
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (اصلاح نویسه‌های عربی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (←مجازات) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
در [[فقه]]، به [[زنا|زنای]] مرد یا زن همسردار، «زنای مُحصَنه» می‌گویند.<ref>شهید اول، اللمعةالدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۴.</ref> «مُحصَن» و «مُحصَنه» به مرد و زنی می‌گویند که دارای [[احصان]] باشد؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref> یعنی همسر دائم داشته باشد، با او [[آمیزش]] کرده باشد، آمیزش با او مقدور باشد، غلام یا کنیز نباشد، [[بلوغ|بالغ]] و عاقل باشد.<ref> محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷و۱۳۸.</ref> | در [[فقه]]، به [[زنا|زنای]] مرد یا زن همسردار، «زنای مُحصَنه» می‌گویند.<ref>شهید اول، اللمعةالدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۴.</ref> «مُحصَن» و «مُحصَنه» به مرد و زنی می‌گویند که دارای [[احصان]] باشد؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref> یعنی همسر دائم داشته باشد، با او [[آمیزش]] کرده باشد، آمیزش با او مقدور باشد، غلام یا کنیز نباشد، [[بلوغ|بالغ]] و عاقل باشد.<ref> محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷و۱۳۸.</ref> | ||
== احکام== | ==احکام== | ||
[[فتوا|به‌فتوای]] فقیهان اگر اموری مانند مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱.</ref>{{منبع بهتر}}البته در صورت وجود عذر شرعی در همسر مانند حیض ، روزه و [[احرام]] بین فقها اختلاف است. <ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۲۶.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref> | [[فتوا|به‌فتوای]] فقیهان اگر اموری مانند مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱.</ref>{{منبع بهتر}}البته در صورت وجود عذر شرعی در همسر مانند حیض ، روزه و [[احرام]] بین فقها اختلاف است. <ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۲۶.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] طلاق رجعی را سبب بیرون رفتن زن و مرد از احصان نمی‌داند و بر این باور است که هر کدام از آن دو اگر حکم مسئله را بداند و زنا کند حد بر او جاری می‌شود.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ج۲، ص۳۴۵.</ref> به گفته [[شیخ مفید]] از فقهای شیعه زنای با زن شوهردار باعث [[حرام ابدی|حرمت ابدی]] (حرام بودن ازدواج مرد و زن زناکار برای همیشه) می‌شود، حتی پس از [[توبه]] و جدایی زن از شوهرش.<ref>مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱.</ref> | [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] طلاق رجعی را سبب بیرون رفتن زن و مرد از احصان نمی‌داند و بر این باور است که هر کدام از آن دو اگر حکم مسئله را بداند و زنا کند حد بر او جاری می‌شود.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ج۲، ص۳۴۵.</ref> به گفته [[شیخ مفید]] از فقهای شیعه زنای با زن شوهردار باعث [[حرام ابدی|حرمت ابدی]] (حرام بودن ازدواج مرد و زن زناکار برای همیشه) می‌شود، حتی پس از [[توبه]] و جدایی زن از شوهرش.<ref>مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱.</ref> | ||
== مجازات == | ==مجازات== | ||
در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بلوغ|بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲-۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۸۱.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل [[احصان]] را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانسته‌اند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref> | در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بلوغ|بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲-۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۸۱.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل [[احصان]] را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانسته‌اند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref> | ||
برخی از فقیهان معتقدند زناکاری که [[ازدواج]] کرده، ولی با همسرش [[آمیزش]] نکرده، علاوه بر صد ضربه تازیانه، تبعید هم می‌شود.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۴.</ref> همچنین گروهی از فقیهان می‌گویند: اگر | برخی از فقیهان معتقدند زناکاری که [[ازدواج]] کرده، ولی با همسرش [[آمیزش]] نکرده، علاوه بر صد ضربه تازیانه، تبعید هم می‌شود.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۴.</ref> همچنین گروهی از فقیهان می‌گویند: اگر مردی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref> امام خمینی قتل را در صورتی جایز دانسته که مرد بداند زنش با میل و رغبت به این کار تن داده است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ج۱، ص۴۶۷.</ref> و فرقی ندارد که همسر دائمی‌اش باشد یا موقت، با او آمیزش شده باشد یا نه، محصن باشند یا غیرمحصن.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ج۱، ص۴۶۷. </ref> | ||
در [[کتاب مقدس]]، مجازات زنای محصنه قتل است.<ref>کتاب مقدس، تثنیه، ۲۲: ۲۲.</ref> | در [[کتاب مقدس]]، مجازات زنای محصنه قتل است.<ref>کتاب مقدس، تثنیه، ۲۲: ۲۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[تجاوز به عنف]] | *[[تجاوز به عنف]] | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||