قاعده حرمت اعانه بر اثم: تفاوت میان نسخه‌ها

قاعده حرمت اعانه بر اثم (نمایش مبدأ)

۱۳۶ بایت اضافه‌شده ، ۵ مارس

۱۷٬۰۱۴

ویرایش

@@ خط ۵۹: / خط ۵۹: @@
 |۳||حرمت دادن [[زکات]] به فقیر معتاد به [[گناه|معصیت]].<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref>||زکات
 |-
-|۴||بطلان [[وصیت]] اجاره ملک به [[کلیسا]] و [[کنیسه]] و محرمات.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۶۲.</ref>||وصیت
+|۴||بطلان [[وصیت]] به ساختن  [[کلیسا]] و [[کنیسه]] و دیگر محرمات و یا اجاره ملک برای این امور و یا خریدن زمین و وقف کردن برای کلیسا و کنیسه.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۶۲.</ref>||وصیت
 |-
-|۵||حرمت [[وقف]] اموال بر اهل گناه و راهزنان.<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۸۸ق، ص۴۲۹.</ref>||وقف
+|۵||حرمت [[وقف]] اموال بر اهل گناه و راهزنان. <ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۸۸ق، ص۴۲۹.</ref>||وقف
 |-
 |۶||لزوم [[مباح]] بودن منفعت در [[عاریه]]. بنابراین، اگر ظرف طلا و یا نقره‌ای را برای خوردن و آشامیدن عاریه بدهد حرام است.<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱۶، ص۲۴۴.</ref>||عاریه