تهمت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تُهْمَت''' نسبت ناروادادن به دیگران از روی حدس و گمان است. منشأ تهمت [[سوء‌ظن]] به رفتار دیگران است. تهمت‌زدن [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] است. مجازات مرتکب آن [[تعزیر]] است و در [[قرآن|قرآن]] برای تهمت‌زنندگان وعده [[عذاب الهی|عذاب]] داده شده است. تفاوت تهمت، [[بهتان|بُهتان]] و [[افترا|اِفْتِرا]] در این است که تهمت‌زننده یقین به وجود عیب ندارد اما بهتان‌گو و افترا‌زننده به دروغ بودن نسبت‌هایی که می‌دهند، یقین دارند. در روایات اسلامی از حاضرشدن در مکان‌هایی که سوء‌ظن‌برانگیز بوده و موجب تهمت‌زدن احتمالی به دیگران می‌شود نهی شده است. یکی از پیامدهای تهمت‌زدن از بین رفتن [[ایمان]] است و راه‌ درمان آن، [[تجسس|تجسس نکردن]] در کارهای دیگران بیان شده است.