معاد: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس آیات قرآن و روایات، معاد روحانی و جسمانی است هرچند در مورد کیفیت [[معاد جسمانی|جسم در قیامت]] اختلاف نظر وجود دارد. مهم‌ترین اشکال‌هایی که در مورد این اصل مطرح شده است [[شبهه آکل و مأکول|شبهه آکل و ماکول]]، شبهه [[اعاده معدوم]] و شبهه در مورد علم و قدرت خداوند است. قرآن کریم، برای اثبات امکان معاد به چند نمونه مشابه(<small> مانند زنده شدن برخی انسان‌ها در دنیا، زنده شدن برخی حیوانات در دنیا و زنده شدن زمین و گیاهان، بعد از بین رفتن و خاک شدن</small>) اشاره دارد. معاد با چند دلیل عقلی (<small>مانند دلیل حکمت، دلیل عدالت، دلیل رحمت </small>) اثبات می‌شود.

اعتقاد به معاد و زنده شدن انسان در [[آخرت|عالم آخرت]]، از اصول اعتقادی<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۵۸؛ نمازی، معاد از دیدگاه آیات و روایات، ۱۳۸۵ش، ص۱۱.</ref> و جزو اصلی‌ترین باورهای همه ادیان آسمانی دانسته شده<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> که [[پیامبران]] تأکید فراوانی بر آن داشته‌اند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> به باور عالمان شیعه، معاد پس از [[توحید |اصل توحید]]، مهم‌ترین اصلی است که پیامبران الهی، مردم را به ایمان به آن فراخوانده‌اند.<ref>نگاه کنید به: مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷؛ سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref> [[ایمان]] به معاد و زندگی اخروی شرط مسلمانی و منکر آن، خارج از زمره [[مسلمان|مسلمانان]] شمرده شده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷؛ سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref>