Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۲۹
ویرایش
معاد: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و اهمیت
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== | ||
اعتقاد به معاد و زنده شدن انسان در [[آخرت|عالم آخرت]]، از اصول اعتقادی | اعتقاد به معاد و زنده شدن انسان در [[آخرت|عالم آخرت]]، از اصول اعتقادی<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۵۸؛ نمازی، معاد از دیدگاه آیات و روایات، ۱۳۸۵ش، ص۱۱.</ref> و جزو اصلی‌ترین باورهای همه ادیان آسمانی دانسته شده<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> که [[پیامبران]] تأکید فراوانی بر آن داشته‌اند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> به باور عالمان شیعه، معاد پس از [[توحید |اصل توحید]]، مهم‌ترین اصلی است که پیامبران الهی، مردم را به ایمان به آن فراخوانده‌اند.<ref>نگاه کنید به: مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷؛ سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref> [[ایمان]] به معاد و زندگی اخروی شرط مسلمانی و منکر آن، خارج از زمره [[مسلمان|مسلمانان]] شمرده شده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷؛ سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref> | ||
به گفته [[محمدتقی مصباح یزدی]]، در [[قرآن]]، باور به معاد همسنگ اعتقاد به خدای یگانه دانسته شده است و در بیش از بیست [[آیه]]، کلمه «[[الله]]» و «الیوم الآخر» با هم به کار رفته‌اند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> در دوازده آیه نیز پس از ایمان به خدا، ایمان به روز آخرت آمده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷.</ref> | به گفته [[محمدتقی مصباح یزدی]]، در [[قرآن]]، باور به معاد همسنگ اعتقاد به خدای یگانه دانسته شده است و در بیش از بیست [[آیه]]، کلمه «[[الله]]» و «الیوم الآخر» با هم به کار رفته‌اند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۶۳.</ref> در دوازده آیه نیز پس از ایمان به خدا، ایمان به روز آخرت آمده است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۵۰۷.</ref> | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
مصباح یزدی معتقد است که از دقت در [[آیه|آیات قرآن]]، به دست می‌آید که بخش عمده‌ای از سخنان پیامبران و بحث و جدل‌های ایشان با مردم، درباره معاد بود تا جایی که می‌توان گفت پیامبران برای اثبات معاد، بیشتر از اثبات توحید تلاش کرده‌اند؛ زیرا مردم به جهت انکار امور غیبی و میل به بی‌بندباری و عدم‌مسئولیت در پذیرش اصل معاد، سرسختی بیشتری از خود نشان می‌دادند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱ و ۳۴۲.</ref> | مصباح یزدی معتقد است که از دقت در [[آیه|آیات قرآن]]، به دست می‌آید که بخش عمده‌ای از سخنان پیامبران و بحث و جدل‌های ایشان با مردم، درباره معاد بود تا جایی که می‌توان گفت پیامبران برای اثبات معاد، بیشتر از اثبات توحید تلاش کرده‌اند؛ زیرا مردم به جهت انکار امور غیبی و میل به بی‌بندباری و عدم‌مسئولیت در پذیرش اصل معاد، سرسختی بیشتری از خود نشان می‌دادند.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱ و ۳۴۲.</ref> | ||
گفته شده واژه معاد در آیات قرآن، تنها یک بار<ref>سوره قصص، آیه ۸۲.</ref> و آن هم به معنای لغوی (مکان بازگشت) به کار رفته است؛<ref>سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref> اما در بیش از ۱۴۰۰<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۴.</ref> یا دو هزار آیه از قرآن (حدود یک سوم آیات قرآن) | گفته شده واژه معاد در آیات قرآن، تنها یک بار<ref>سوره قصص، آیه ۸۲.</ref> و آن هم به معنای لغوی (مکان بازگشت) به کار رفته است؛<ref>سبحانی، معادشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۵.</ref> اما در بیش از ۱۴۰۰<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۴.</ref> یا دو هزار آیه از قرآن (حدود یک سوم آیات قرآن)<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱و۳۶۳.</ref> پیرامون معاد و زندگی اخروی سخن گفته شده است. آیاتِ مرتبط با معاد در چند گروه دسته‌بندی شده که عبارتند از: | ||
#آیات مربوط به لزوم ایمان به آخرت؛<ref>نگاه کنید به: سوره بقره، آیه ۴؛ سوره نمل، آیه ۳.</ref> | #آیات مربوط به لزوم ایمان به آخرت؛<ref>نگاه کنید به: سوره بقره، آیه ۴؛ سوره نمل، آیه ۳.</ref> | ||
#آیاتی که به | #آیاتی که به پیامدهای انکار معاد پرداخته است؛<ref>نگاه کنید به: سوره اسراء، آیه۱۰؛ سوره فرقان، آیه۱۱؛ سوره صبا، آیه۸؛ سوره مؤمنون، آیه۷۴.</ref> | ||
#آیات مرتبط با نعمت‌های ابدی [[بهشت]]؛<ref>نگاه کنید به: سوره الرحمن، آیه۴۶ تا آخر؛ سوره الواقعه، آیه۱۵-۳۸؛ سوره الدهر آیه۱۱-۲۱.</ref> | #آیات مرتبط با نعمت‌های ابدی [[بهشت]]؛<ref>نگاه کنید به: سوره الرحمن، آیه۴۶ تا آخر؛ سوره الواقعه، آیه۱۵-۳۸؛ سوره الدهر آیه۱۱-۲۱.</ref> | ||
#آیاتی که پیرامون عذاب‌های جاودانه [[جهنم]] است؛ <ref>نگاه کنید به: سوره الحاقه، آیه۲۰-۲۷؛ سوره الملک، آیه ۶-۱۱؛ سوره الواقعه، آیه ۴۲ و ۵۶.</ref> | #آیاتی که پیرامون عذاب‌های جاودانه [[جهنم]] است؛ <ref>نگاه کنید به: سوره الحاقه، آیه۲۰-۲۷؛ سوره الملک، آیه ۶-۱۱؛ سوره الواقعه، آیه ۴۲ و ۵۶.</ref> | ||
#آیاتی که به رابطه اعمال نیک و بد با نتایج آن در [[قیامت]] اشاره | #آیاتی که به رابطه اعمال نیک و بد با نتایج آن در [[قیامت]] اشاره دارند؛ | ||
# | #آیات مربوط به امکان و ضرورت رستاخیر که به سؤالات و شبهات منکران، پاسخ داده است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۳۴۱.</ref> | ||
[[مسیحیت|مسیحیان]] با ذکر رستاخیز عیسی(ع) و نمونه‌های تاریخی از زنده شدن افراد پس از [[مرگ]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۵، ایه ۲۸ و ۲۹؛ انجیل لوقا، باب ۲۰، آیه ۳۴-۳۸؛ انجیل متی، باب ۲۲، آیه ۲۳-۳۳.</ref> به وقوع معاد اعتقاد دارند.<ref>ماری و ری، درآمدی به فلسفه دین، ۱۳۹۸ش، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref> براساس عهد عتیق<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ایوب، باب ۲۴، آیه ۱۹؛ مزامیر، باب ۹، آیه ۱۷ و باب ۴۹، آیه ۱۴ و ۱۵.</ref> و جدید<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مکاشفه، باب ۹، آیه ۱و ۲ و باب ۲۰، آیه ۱-۳.</ref> همه مردم پس از مرگ به هاویه | [[مسیحیت|مسیحیان]] نیز با ذکر رستاخیز عیسی(ع) و نمونه‌های تاریخی از زنده شدن افراد پس از [[مرگ]]،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: انجیل یوحنا، باب ۵، ایه ۲۸ و ۲۹؛ انجیل لوقا، باب ۲۰، آیه ۳۴-۳۸؛ انجیل متی، باب ۲۲، آیه ۲۳-۳۳.</ref> به وقوع معاد اعتقاد دارند.<ref>ماری و ری، درآمدی به فلسفه دین، ۱۳۹۸ش، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref> براساس عهد عتیق<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ایوب، باب ۲۴، آیه ۱۹؛ مزامیر، باب ۹، آیه ۱۷ و باب ۴۹، آیه ۱۴ و ۱۵.</ref> و جدید<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مکاشفه، باب ۹، آیه ۱و ۲ و باب ۲۰، آیه ۱-۳.</ref> همه مردم پس از مرگ به هاویه یا عالم اموات می‌روند که دو بخش دارد: یک قسمت برای افراد شرور که محل عذاب است و قسمتی دیگر برای عادلان که فردوس (بهشت) نام دارد.<ref>تیسن، الهیات مسیحی، انتشارات حیات ابدی، ص۳۶۲ و ۳۶۳.</ref> در اعتقادنامه رسولان و اعتقادنامه نیقیّه نیز که دو اعتقادنامه جهانی و مورد قبول همه مسیحیان است، اعتقاد و ایمان به معاد و رستاخیز ذکر شده است.<ref>مک‌گراث، درسنامه الهیات مسیحی، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۵-۵۷؛ پترسون و دیگران، عقل و اعتقاد دینی، ۱۳۷۶ش، ص۳۱۹.</ref> | ||
گفته شده در عهد عتیق، کتاب مقدس یهودیان، به ندرت به حیات اخروی تصریح شده است و احتمال داده‌اند که در اثر تحریف، فقرات دال بر معاد حذف شده است.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۰.</ref> با این وجود، در عهد عتیق آمده است: «یَهُوَه می‌میراند و زنده می‌كند، به قبر فرود می‌آورد و برمی‌خیزاند».<ref>اول سموئیل، باب ۲، آیه ۶.</ref> | گفته شده در عهد عتیق، کتاب مقدس یهودیان، به ندرت به حیات اخروی تصریح شده است و احتمال داده‌اند که در اثر تحریف، فقرات دال بر معاد حذف شده است.<ref>سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۰.</ref> با این وجود، در عهد عتیق آمده است: «یَهُوَه می‌میراند و زنده می‌كند، به قبر فرود می‌آورد و برمی‌خیزاند».<ref>اول سموئیل، باب ۲، آیه ۶.</ref> | ||