زبور: تفاوت میان نسخه‌ها

کلمه زبور سه‌بار در قرآن ذکر شده است. در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] مؤلف [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه «وَلَقَدْ کتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ»<ref>سوره انبیاء، آیه۱۰۵.</ref> نیز اگر چه کلمه «زبور» ذکر شده، اما احتمال‌های مختلفی درباره آن مطرح شده است؛ با این حال علامه طباطبایی با استناد به آیات دیگر آن را همان کتاب حضرت داوود می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۹.</ref> برخی محققان، مضمون [[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء]] را تنهاترین نقل قول مستقیم قرآن از عهد قدیم دانسته‌اند.<ref>ایزانلو، و خندق‌آبادی، «زبور»، ص۲۵۱.</ref> [[محمد صادقی تهرانی]] و [[ناصر مکارم شیرازی]] از مفسران قرن پانزدهم، با بررسی مزامیر تورات، به این نتیجه رسیده‌اند که مضمون این آیه در مزامیر تورات نیز وجود دارد.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۹-۳۸۲؛ مکارم شیرازی،‌ تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش،‌ ج۱۳، ص۵۶۶.</ref>

همچنین در [[آیه ۱۹۶ سوره شعراء]]، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و منظور از آن [[کتاب‌های آسمانی]] است که بر پیامبران قبل از او نازل شده نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref>