آیه ۹۶ سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
ایشان، بر این باورند که این آیه علاوه بر بیان آثار دنیوی اعمال، این حقیقت را نیز بیان می‌دارد که عمل اکثریت جامعه، چه خوب و چه بد، دامن همه افراد جامعه را خواهد گرفت. | ایشان، بر این باورند که این آیه علاوه بر بیان آثار دنیوی اعمال، این حقیقت را نیز بیان می‌دارد که عمل اکثریت جامعه، چه خوب و چه بد، دامن همه افراد جامعه را خواهد گرفت. | ||
در اینکه برکت به چه معنا بوده و منظور از برکات آسمان و زمین در این آیه چیست، گفتگوهایی میان [[مفسر|مفسران]] شکل گرفته که نزول باران، [[استجابت دعا]] و برکات معنوی از مصادیق برکات آسمان دانسته شده و روئیدن گیاهان، برآورده شدن حاجات و برکات مادی از برکات زمینی قلمداد شده است. | در اینکه برکت به چه معنا بوده و منظور از برکات آسمان و زمین در این [[آیه]] چیست، گفتگوهایی میان [[مفسر|مفسران]] شکل گرفته که نزول باران، [[استجابت دعا]] و برکات معنوی از مصادیق برکات آسمان دانسته شده و روئیدن گیاهان، برآورده شدن حاجات و برکات مادی از برکات زمینی قلمداد شده است. | ||
در کتاب‌های [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن کریم]] این سؤال مطرح شده است که چرا ملت‌های غیرمسلمان دارای زندگی مرفه هستند در | در کتاب‌های [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن کریم]] این سؤال مطرح شده است که چرا ملت‌های غیرمسلمان دارای زندگی مرفه هستند در حالی‌که طبق مدلول آیه، این رفاه باید نصیب ملت‌های مسلمان و باتقوا باشد؟ در پاسخ به این سؤال به مواردی چون تفاوت میان ثروت و برکت، زمینه‌سازی برای عذاب به‌وسیله رفاه، بهره‌مندی از اصول پیشرفت نظیر [[نظم]]، [[مسئولیت‌پذیری]] و … اشاره شده است. | ||
==جایگاه آیه== | ==جایگاه آیه== | ||
به بیان [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و فقیه شیعه، آیه ۹۶ سوره | به بیان [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و فقیه شیعه، آیه ۹۶ [[سوره اعراف]]، در ادامه آیاتی است که سرگذشت اقوامی همچون [[قوم هود]]، [[صالح (پیامبر)|صالح]]، [[شعیب (پیامبر)|شعیب]]، [[نوح (پیامبر)|نوح]] و [[لوط (پیامبر)|لوط]] را بیان کرده و تأکیدی بر نتایج سرگذشت عبرت‌انگیز آنها بحساب می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۶۵.</ref> | ||
برخی از مفسران، تحقق کامل معنای این آیه در نزول برکات فراوان به جهت ایمان و [[تقوا]] را ناظر به دوران پس از [[ظهور امام زمان(عج)]] دانسته<ref>صادقی تهرانی، ترجمان فرقان، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۱۴؛ رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۷، ص۱۷۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۱۲۲.</ref> و برخی از محققان نیز این آیه را به جهت بیان رابطه اعمال پسندیده انسان‌ها بر شکوفایی طبیعت، از جمله آیات مرتبط با [[اخلاق زیست‌محیطی]] می‌دانند.<ref>نجارزادگان، [https://ensani.ir/fa/article/299636/نقش-نظام-هستیشناختی-قرآن-در-ارتقای-اخلاق-زیست-محیطی نقش نظام هستی شناختی قرآن در ارتقای اخلاق زیست‌محیطی]، ص۸۵.</ref> | برخی از مفسران، تحقق کامل معنای این آیه در نزول برکات فراوان به جهت [[ایمان]] و [[تقوا]] را ناظر به دوران پس از [[ظهور امام زمان(عج)]] دانسته<ref>صادقی تهرانی، ترجمان فرقان، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۱۴؛ رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۷، ص۱۷۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۱۲۲.</ref> و برخی از محققان نیز این آیه را به جهت بیان رابطه اعمال پسندیده انسان‌ها بر شکوفایی طبیعت، از جمله آیات مرتبط با [[اخلاق زیست‌محیطی]] می‌دانند.<ref>نجارزادگان، [https://ensani.ir/fa/article/299636/نقش-نظام-هستیشناختی-قرآن-در-ارتقای-اخلاق-زیست-محیطی نقش نظام هستی شناختی قرآن در ارتقای اخلاق زیست‌محیطی]، ص۸۵.</ref> | ||
[[سلطان محمد گنابادی]]، در رویکردی عرفانی نسبت به این آیه، تقوا را به سلوک، تحت بیعت خاص ولی الهی معنا کرده<ref>گنابادی، بیان السعاده، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۹۶.</ref>و بر این باور است که یکی از معانی «اهل القری» در آیه، ناظر به قوا، اعضاء و استعدادهای درونی انسان است که اگر به حکومت | [[سلطان محمد گنابادی]]، در رویکردی عرفانی نسبت به این آیه، تقوا را به سلوک، تحت بیعت خاص ولی الهی معنا کرده<ref>گنابادی، بیان السعاده، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۹۶.</ref>و بر این باور است که یکی از معانی «اهل القری» در آیه، ناظر به قوا، اعضاء و استعدادهای درونی انسان است که اگر به حکومت [[عقل]]، آن‌هم عقلی که مطیع ولی خداست، اذعان کرده و تسلیم شود، خیرات جسمانی‌اش، از زمین و خیرات روحانی‌اش از آسمان، برای وی فراوان خواهد شد.<ref>گنابادی، بیان السعاده، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۹۶.</ref> | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
*[[استجابت دعا|استجابت دعاها]] (برکات آسمانی) و برآورده شدن حاجت‌ها (برکات زمینی).<ref>طبرسی، مجمع البیان، بی‌تا، ج۴، ص۶۹۸.</ref> | *[[استجابت دعا|استجابت دعاها]] (برکات آسمانی) و برآورده شدن حاجت‌ها (برکات زمینی).<ref>طبرسی، مجمع البیان، بی‌تا، ج۴، ص۶۹۸.</ref> | ||
*برکات معنوی (برکات آسمانی) و برکات مادی (برکات زمینی).<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | *برکات معنوی (برکات آسمانی) و برکات مادی (برکات زمینی).<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | ||
برخی از مفسران نیز برای آسمان و زمین به عنوان یک موضوع مستقل، خصوصیتی قائل نبوده و معتقدند که قید آسمان و زمین در اینجا نشان از فراگیر و همه‌جانبه بودن برکات است.<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۵.</ref> صاحب تفسیر اثنی عشری نیز آسمان را به منزله «پدر» و زمین به منزله «مادر» دانسته و بر این باور است که از این دو، به خلق و تدبیر الهی، جمیع منافع و خیرات حاصل می‌شود.<ref>شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۱۴۵.</ref> | برخی از مفسران نیز برای آسمان و زمین به عنوان یک موضوع مستقل، خصوصیتی قائل نبوده و معتقدند که قید آسمان و زمین در اینجا نشان از فراگیر و همه‌جانبه بودن برکات است.<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۵.</ref> صاحب [[تفسیر اثنی‌عشری (کتاب)|تفسیر اثنی عشری]] نیز آسمان را به منزله «پدر» و زمین به منزله «مادر» دانسته و بر این باور است که از این دو، به خلق و تدبیر الهی، جمیع منافع و خیرات حاصل می‌شود.<ref>شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۱۴۵.</ref> | ||
==چرا ملل فاقد ایمان زندگی مرفه دارند؟== | ==چرا ملل فاقد ایمان زندگی مرفه دارند؟== | ||