معاد: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس این سؤال که یکی از قدیمی‌ترین شبهات در مورد معاد جسمانی است، اگر انسانی معین غذای انسان دیگر شود، آیا اجزای مأکول(خورده شده) در روز معاد در بدن آکل(خورنده) باز می‌گردد و یا در بدن مأکول؟ به هر صورت که فرض شود، بدن یکی از آن دو به صورت کامل در روز رستاخیز محشور نخواهد شد. [[فلسفه مشاء|فلاسفه مشاء]] بر اساس همین شبهه، معتقد بودند که معاد جسمانی از نظر عقلی قابل اثبات نیست.{{مدرک}} [[ملاصدرا]] با ارائه نظریه [[بدن مثالی]] که این شبهه شامل آن نمی‌شود، در صدد ارائه بیانی دیگر از [[معاد جسمانی]] برآمد.<ref>ملاصدرا، اسفار الاربعه، ۱۹۸۱م، ج۹، ص۱۹۰-۱۹۱؛ حسینی تهرانی، معاد شناسی، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۸۵-۱۱۷</ref>

هر یک از متکلمان به دنبال پاسخ دادن به این سؤال برآمدند. برخی از متکلمان، با تفکیک بین اجزای اصلی و غیر اصلی بدن، معتقدند اجزای اصلی بدن هر شخص از اول تا آخر عمر باقی می‌ماند و به جزء اصلی دیگری تبدیل نمی‌شود. همین اجزای اصلی نیز در معاد بازگردانده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: علامه حلی،‌ کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ۴۰۶.</ref>  

===شبهه اعاده معدوم===