محمد بن جعفر الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد بن جعفر الصادق''' از فرزندان [[امام صادق(ع)]] (درگذشت [[سال ۲۰۳ هجری قمری|سال ۲۰۳ق]] در جرجان) معروف به '''محمد دیباج''' است که در [[سال ۱۹۹ هجری قمری|سال ۱۹۹ق]] زمان حکومت [[مأمون]]، در [[مکه]] قیام کرد، اما خلیفه او را دستگیر کرد و نزد خود آورد. محمد در [[خراسان]] درگذشت و مأمون بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.

== معرفی ==

محمد پسر [[امام جعفر صادق(ع)]] از علمای زمان و راویان احادیث پدرش بود.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص۲۱۷</ref> همسر وی [[خدیجه دختر عبدالله بن حسین]] بوده است. {{مدرک}} او را به‌دلیل زیبایی‌اش دیباج لقب دادند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۴۳۹.</ref> برخی از نویسندگان [[شیعه]] او را فردی شجاع، کریم و با[[تقوا]] معرفی کرده‌اند، اما در حدیث او را ضعیف و غیر قابل اعتماد به‌شمار آورده و گفته‌اند: او در زمینه قیام مسلحانه، با [[زیدیه]] هم‌عقیده بوده است.<ref>شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق، ج۳، ص۴۴.</ref>

== قیام بر ضد عباسیان ==

محمد در [[سال ۱۹۹ هجری قمری|سال ۱۹۹ق]] و بنا بر روایات در [[سال ۲۰۰ هجری قمری|سال ۲۰۰]] در [[مکه]] بر ضد [[مأمون]] قیام کرد. گفته‌اند: او در ابتدا با این کار، موافق نبود و با تشویق گروهی از یاران و خانواده‌اش، به این کار دست زد.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص۲۱۷</ref> دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مأمون روی داد و هم‌زمان قیام‌های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین‌های اسلامی اتفاق افتاد؛ از جمله [[قیام ابن طباطبا]] که موفقیت زیادی در [[عراق]] به‌دست آورد در همین دوران بود.{{مدرک}}